HE AU T O N TIM O RU M E N O S. 13 j
Ut nunquam ulla amori vestro incidere pollit cala-
mitas. 15
A. Nescio alias ' : me quidem semper scio feciile
sedulo ,
Ut ex illius commodo meum compararem com-
modum. C. ah 2.
Ergo, mea Antiphila , tu nunc sola reducem me in
patriam facis 3.
Nam, dum abs te absum, omneis mihi labores
fuere , quos cepi, leves ,
Praeterquam tui carendum quod erat. S. credo 3 4.
C. Syre, vix susfero 3. 20
morum similitudo virtusque
coniunglt. Sunt vero benefi-
cia ab alienis , qui cessare po-
tuerunt , nec volunt, uti offi-
cia tribuuntur a necessiariis.
1 Applaudat tibi, optima
virgo , aut poetae verissimo,
omne theatrum 1 Admirabiii
brevitate, uno quasi duftu ,
lineam virtutis, innocentiam
expressit. Vitia aliarum haud
nosse, iam virtus essi Sed &
ipsa peragit, quae sint femi-
nae proposita, intervire non
sibi, sed bono viro.
2 Audivit certe quae Ant.
respondit Eacchidi. An quid-
quam blandius & verius ab
ipsa desiderare potuit?
3 Quam iurc , & cum as-
feftu aeque tenero ac vero ex-
clamans slbi 1 Nec dum enim
illa ipsum viderat.
4 Credimus tecum omnes,
Syre.
3 Tan. Faber pofl: Calph,
haec, quae Clin. pergit, Cii-
tiphoni cum tribuisset, secuti
eum male filia Dacieria & Ha-
rius , aberrant a vero. Eugr.
vero ad Cliniam refert. Clit.
certe amandatus a Syro alibi
deambulabat. Neque difta sunt
ad licentiam salutandi; neque
Clit. nisi forma Bacchidis im-
pulsus eam colebat. Sed Cli-
niae dolet, patrem obstare ,
quo minus suo modo h. e.
Ut nunquam ulla amori vestro incidere pollit cala-
mitas. 15
A. Nescio alias ' : me quidem semper scio feciile
sedulo ,
Ut ex illius commodo meum compararem com-
modum. C. ah 2.
Ergo, mea Antiphila , tu nunc sola reducem me in
patriam facis 3.
Nam, dum abs te absum, omneis mihi labores
fuere , quos cepi, leves ,
Praeterquam tui carendum quod erat. S. credo 3 4.
C. Syre, vix susfero 3. 20
morum similitudo virtusque
coniunglt. Sunt vero benefi-
cia ab alienis , qui cessare po-
tuerunt , nec volunt, uti offi-
cia tribuuntur a necessiariis.
1 Applaudat tibi, optima
virgo , aut poetae verissimo,
omne theatrum 1 Admirabiii
brevitate, uno quasi duftu ,
lineam virtutis, innocentiam
expressit. Vitia aliarum haud
nosse, iam virtus essi Sed &
ipsa peragit, quae sint femi-
nae proposita, intervire non
sibi, sed bono viro.
2 Audivit certe quae Ant.
respondit Eacchidi. An quid-
quam blandius & verius ab
ipsa desiderare potuit?
3 Quam iurc , & cum as-
feftu aeque tenero ac vero ex-
clamans slbi 1 Nec dum enim
illa ipsum viderat.
4 Credimus tecum omnes,
Syre.
3 Tan. Faber pofl: Calph,
haec, quae Clin. pergit, Cii-
tiphoni cum tribuisset, secuti
eum male filia Dacieria & Ha-
rius , aberrant a vero. Eugr.
vero ad Cliniam refert. Clit.
certe amandatus a Syro alibi
deambulabat. Neque difta sunt
ad licentiam salutandi; neque
Clit. nisi forma Bacchidis im-
pulsus eam colebat. Sed Cli-
niae dolet, patrem obstare ,
quo minus suo modo h. e.