DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.45211#0009
W roku 2006 mija sto sześćdziesiąt lat od otwarcia bezpośredniego połączenia kolejowe-
go między Wrocławiem a Berlinem. Pierwszą linię kolejową we Wrocławiu uruchomiono już
w 1842 roku, początkowo na odcinku z Wrocławia do Oławy, a następnie przez Brzeg Opolski
i Opole do zagłębia węglowego na Górnym Śląsku. W 1844 roku Towarzystwo Kolei Dolno-
śląsko-Marchijskiej wybudowało linię do Legnicy, w 1846 roku przedłużoną przez Żagań
i Gubin oraz Frankfurt nad Odrą do Berlina. Czas przejazdu między Wrocławiem i Berlinem
wynosił początkowo 11 godzin i 15 minut. Gdy dziewięćdziesiąt lat później, w 1936 roku,
uruchomiono szybkie połączenie obsługiwane przez pociąg zwany „Latającym Ślązakiem",
podróż na trasie Wrocław Główny-Legnica-Żagań-Żary-Forst-Cottbus-Lubbenau-Berlin
Ostbahnhof trwała zaledwie 2 godziny i 41 minut! Niestety, w latach 1946-1947 nastąpiło
rzeczywiste zerwanie połączeń kolejowych między Berlinem i Wrocławiem, a do przełomu
1989 i 1990 roku kursował pociąg na trasie Berlin-Wrocław-Kraków. Obecnie bezpośrednie
połączenie kolejowe Wrocławia z Berlinem jest obsługiwane przez pociąg InterCity „Wawel"
na trasie: Wrocław Główny-Legnica-Żagań-Źary-Forst-Cottbus-Berlin Ostbahnhof. Czas
połączenia wynosi jednak aż 5 godzin i 42 minuty.
Obchodami jubileuszowymi tego ważnego wydarzenia Wrocław i Berlin chcą zwrócić
uwagę na istotną rolę połączeń kolejowych w komunikacji międzyregionalnej i międzynaro-
dowej. Sto sześćdziesiąta rocznica utworzenia połączenia kolejowego powinna rozpocząć
dyskusję nad przyspieszeniem rozwoju III paneuropejskiego korytarza transportowego, się-
gającego od Saksonii i Brandenburgii przez Śląsk, Małopolskę po Lwów i Kijów, gdyż uspraw-
nienie i zdynamizowanie połączenia kolejowego, zgodnie ze współczesnymi standardami
obowiązującymi w Unii Europejskiej, ma duże znaczenie dla zrównoważonego rozwoju go-
spodarczego tej części Europy. Nawiązanie wielopłaszczyznowej współpracy między Wroc-
ławiem i Berlinem powinno w dobie jednoczącej się Europy zaowocować również zacieśnie-
niem kontaktów społeczno-gospodarczych i naukowych.
Uroczystości związane z jubileuszem rozpoczęły się 8 maja otwarciem na wrocławskim
Rynku wystawy planszowej „Połączenia - Stosunki - Perspektywy. 160 lat połączenia kolejo-
wego Wrocław-Berlin". Na otwarcie wystawy przybyli do Wrocławia goście z Berlina, na cze-
le z Panią Ingeborg Junge-Reyer, senator do spraw rozwoju miasta w administracji berliń-
skiej. Dnia 9 maja nastąpiła rewizyta reprezentantów strony polskiej w Berlinie, gdzie na
Dworcu Ostbahnhof otwarto taką samą wystawę jak na wrocławskim Rynku. Planowane jest
jeszcze spotkanie przedstawicieli niemieckich i polskich środowisk biznesowych i gospodar-
czych oraz konferencja naukowa na Politechnice Wrocławskiej, która zamknie obchody.
W program obchodów włączyło się także Muzeum Architektury we Wrocławiu, które od
wielu lat prezentuje wystawy oraz publikuje opracowania poświęcone architekturze i dzie-
jom naszego miasta. Niniejsza książka i towarzysząca jej wystawa, otwarta w salach muzeum
od 15 września do 31 października 2006 roku, przybliża wrocławianom architekturę dwor-
ców kolejowych. Budowle te tak mocno wrosły w pejzaż miasta, że nie zawsze je zauważamy.
Goście odwiedzający Wrocław uświadamiają nam, jak interesujące są to obiekty, a szczegól-
nie pałacowo-zamkowy budynek Dworca Głównego. Cieszę się, że książka przedstawi nam
nie tylko samą architekturę dworców, ale również trudne dzieje wytyczania pierwszych po-
łączeń kolejowych na Śląsku, przypomni sylwetki budowniczych i inżynierów, dzięki którym
to wielkie dziewiętnastowieczne przedsięwzięcie mogło dojść do skutku.
dr Rafał Dutkiewicz
Prezydent Wrocławia
go między Wrocławiem a Berlinem. Pierwszą linię kolejową we Wrocławiu uruchomiono już
w 1842 roku, początkowo na odcinku z Wrocławia do Oławy, a następnie przez Brzeg Opolski
i Opole do zagłębia węglowego na Górnym Śląsku. W 1844 roku Towarzystwo Kolei Dolno-
śląsko-Marchijskiej wybudowało linię do Legnicy, w 1846 roku przedłużoną przez Żagań
i Gubin oraz Frankfurt nad Odrą do Berlina. Czas przejazdu między Wrocławiem i Berlinem
wynosił początkowo 11 godzin i 15 minut. Gdy dziewięćdziesiąt lat później, w 1936 roku,
uruchomiono szybkie połączenie obsługiwane przez pociąg zwany „Latającym Ślązakiem",
podróż na trasie Wrocław Główny-Legnica-Żagań-Żary-Forst-Cottbus-Lubbenau-Berlin
Ostbahnhof trwała zaledwie 2 godziny i 41 minut! Niestety, w latach 1946-1947 nastąpiło
rzeczywiste zerwanie połączeń kolejowych między Berlinem i Wrocławiem, a do przełomu
1989 i 1990 roku kursował pociąg na trasie Berlin-Wrocław-Kraków. Obecnie bezpośrednie
połączenie kolejowe Wrocławia z Berlinem jest obsługiwane przez pociąg InterCity „Wawel"
na trasie: Wrocław Główny-Legnica-Żagań-Źary-Forst-Cottbus-Berlin Ostbahnhof. Czas
połączenia wynosi jednak aż 5 godzin i 42 minuty.
Obchodami jubileuszowymi tego ważnego wydarzenia Wrocław i Berlin chcą zwrócić
uwagę na istotną rolę połączeń kolejowych w komunikacji międzyregionalnej i międzynaro-
dowej. Sto sześćdziesiąta rocznica utworzenia połączenia kolejowego powinna rozpocząć
dyskusję nad przyspieszeniem rozwoju III paneuropejskiego korytarza transportowego, się-
gającego od Saksonii i Brandenburgii przez Śląsk, Małopolskę po Lwów i Kijów, gdyż uspraw-
nienie i zdynamizowanie połączenia kolejowego, zgodnie ze współczesnymi standardami
obowiązującymi w Unii Europejskiej, ma duże znaczenie dla zrównoważonego rozwoju go-
spodarczego tej części Europy. Nawiązanie wielopłaszczyznowej współpracy między Wroc-
ławiem i Berlinem powinno w dobie jednoczącej się Europy zaowocować również zacieśnie-
niem kontaktów społeczno-gospodarczych i naukowych.
Uroczystości związane z jubileuszem rozpoczęły się 8 maja otwarciem na wrocławskim
Rynku wystawy planszowej „Połączenia - Stosunki - Perspektywy. 160 lat połączenia kolejo-
wego Wrocław-Berlin". Na otwarcie wystawy przybyli do Wrocławia goście z Berlina, na cze-
le z Panią Ingeborg Junge-Reyer, senator do spraw rozwoju miasta w administracji berliń-
skiej. Dnia 9 maja nastąpiła rewizyta reprezentantów strony polskiej w Berlinie, gdzie na
Dworcu Ostbahnhof otwarto taką samą wystawę jak na wrocławskim Rynku. Planowane jest
jeszcze spotkanie przedstawicieli niemieckich i polskich środowisk biznesowych i gospodar-
czych oraz konferencja naukowa na Politechnice Wrocławskiej, która zamknie obchody.
W program obchodów włączyło się także Muzeum Architektury we Wrocławiu, które od
wielu lat prezentuje wystawy oraz publikuje opracowania poświęcone architekturze i dzie-
jom naszego miasta. Niniejsza książka i towarzysząca jej wystawa, otwarta w salach muzeum
od 15 września do 31 października 2006 roku, przybliża wrocławianom architekturę dwor-
ców kolejowych. Budowle te tak mocno wrosły w pejzaż miasta, że nie zawsze je zauważamy.
Goście odwiedzający Wrocław uświadamiają nam, jak interesujące są to obiekty, a szczegól-
nie pałacowo-zamkowy budynek Dworca Głównego. Cieszę się, że książka przedstawi nam
nie tylko samą architekturę dworców, ale również trudne dzieje wytyczania pierwszych po-
łączeń kolejowych na Śląsku, przypomni sylwetki budowniczych i inżynierów, dzięki którym
to wielkie dziewiętnastowieczne przedsięwzięcie mogło dojść do skutku.
dr Rafał Dutkiewicz
Prezydent Wrocławia