Αρχαιολογικοί μελέται: Β) Αιολική τεχνοτροπία^ νπο Γ. Μιστριώτου. 23
Είκών 3 (Κβ/ΰΐΐΐό Ογ. ΤΗοηίΐ^αΐ'βη 3113 ΤατίΆξΐΆ ηΐν. XIV) Κόρη έχουσα εν τη δεξιά ριπίδιον.
μετά των Χαρίτων. Μόναι δ αί Χάριτες άνευ των παν δ,τι καλόν υπάρχει εν τη άνθρωπίνη άρχιτεκτο-
Μουσών είναι ατελείς και ή Σαπφώ οίκτείρει τήν νικη. Προς τήν καλλιτε/νικήν εκείνην σχολήν της
τύχην της γυναικός της μή μετε/ούσης των ρό- Μυτιληναίας όύδεμία 'Ακαδήμεια των νεωτέρων
οο.»ν της Πιερίας" νρόνων δύναται νά πάραβληθή. Διότι εν ταΐς νεω-
τέραις σ/ολαΐς δεν οϊ'κοΟσιν αϊ άβραι Χάριτες μετά
κατθάνοισα δέ κείσεαι, ούδέποτα μναμοσυνα σέθεν „ ν·^ , »· „ ι ο
των καλλικομων Μουσών, άλλα υιονον σνηται γυ-
εσσετ' ουτε τότ' οΰτ' ύστερον ού γαρ πεδέχεις βρόδο^ν
των εκ Πιερίας, άλλ' αφανής κήν Άΐδα δόμοις
φοαάσεις πέδ' άμαΰρων νεχΰων έκπεποταμένα.
„α . τιΟεΐσαι δπώοας επί της κεφαλής έςαναγκάζουσι τήν
ί Αηοοπ. οα.) ' 1 ι ' 1 '
Οήλειαν νεολαίαν, ίνα ύποβάλληται εις τήν σκλη-
Κατά ταΟτα ή οικία της Μυτιληναίας ΣαπφοΟς ράν ταυτην δουλοσΰνην. 0 δημιουργήσας όμως
ητο τελειότατη καλλιτεχνική σ/ολή ίιαπλασσουσα τον άνθρωπον θεος είναι μέγας καλλιτέχνης και το
τήν διάνοιαν διά των καλλικόμων Μουσών, οιά δέ δημιούργημα αύτοϋ δεν ενει ανάγκην αλλότριου
της ποιήσεω; καϊ της αουσικης έςαίρουσα τήν καρ- κάλλους, διότι είναι ίκανον το έαυτοΰ. Επί της
οιαν και οια της κομμώσεως και της αμφιεσεως κο- υγιούς ταύτης αρ·/ης ερειοονται οι καλλιτε/ναι της
σμοϋσα τήν άκρόπολιντοΟ ανθρωπίνου στόματος και άμ^ιέσεως των άρ/αίων, οί δέ νεώτεροι οέν προσ-
ναικες παοαπαιουσάι τοις λογισαοϊς, αίτινες λαα-
ζανουσι δέρματα λύκων και άλλων θηρίων και έπι·
Είκών 3 (Κβ/ΰΐΐΐό Ογ. ΤΗοηίΐ^αΐ'βη 3113 ΤατίΆξΐΆ ηΐν. XIV) Κόρη έχουσα εν τη δεξιά ριπίδιον.
μετά των Χαρίτων. Μόναι δ αί Χάριτες άνευ των παν δ,τι καλόν υπάρχει εν τη άνθρωπίνη άρχιτεκτο-
Μουσών είναι ατελείς και ή Σαπφώ οίκτείρει τήν νικη. Προς τήν καλλιτε/νικήν εκείνην σχολήν της
τύχην της γυναικός της μή μετε/ούσης των ρό- Μυτιληναίας όύδεμία 'Ακαδήμεια των νεωτέρων
οο.»ν της Πιερίας" νρόνων δύναται νά πάραβληθή. Διότι εν ταΐς νεω-
τέραις σ/ολαΐς δεν οϊ'κοΟσιν αϊ άβραι Χάριτες μετά
κατθάνοισα δέ κείσεαι, ούδέποτα μναμοσυνα σέθεν „ ν·^ , »· „ ι ο
των καλλικομων Μουσών, άλλα υιονον σνηται γυ-
εσσετ' ουτε τότ' οΰτ' ύστερον ού γαρ πεδέχεις βρόδο^ν
των εκ Πιερίας, άλλ' αφανής κήν Άΐδα δόμοις
φοαάσεις πέδ' άμαΰρων νεχΰων έκπεποταμένα.
„α . τιΟεΐσαι δπώοας επί της κεφαλής έςαναγκάζουσι τήν
ί Αηοοπ. οα.) ' 1 ι ' 1 '
Οήλειαν νεολαίαν, ίνα ύποβάλληται εις τήν σκλη-
Κατά ταΟτα ή οικία της Μυτιληναίας ΣαπφοΟς ράν ταυτην δουλοσΰνην. 0 δημιουργήσας όμως
ητο τελειότατη καλλιτεχνική σ/ολή ίιαπλασσουσα τον άνθρωπον θεος είναι μέγας καλλιτέχνης και το
τήν διάνοιαν διά των καλλικόμων Μουσών, οιά δέ δημιούργημα αύτοϋ δεν ενει ανάγκην αλλότριου
της ποιήσεω; καϊ της αουσικης έςαίρουσα τήν καρ- κάλλους, διότι είναι ίκανον το έαυτοΰ. Επί της
οιαν και οια της κομμώσεως και της αμφιεσεως κο- υγιούς ταύτης αρ·/ης ερειοονται οι καλλιτε/ναι της
σμοϋσα τήν άκρόπολιντοΟ ανθρωπίνου στόματος και άμ^ιέσεως των άρ/αίων, οί δέ νεώτεροι οέν προσ-
ναικες παοαπαιουσάι τοις λογισαοϊς, αίτινες λαα-
ζανουσι δέρματα λύκων και άλλων θηρίων και έπι·