Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1913)

Θεσσαλικοί επιγραφαί: Γ) Γόννων υπό Α. Αρβανιτοπονλον. 33

Ιφερον σφραγίδα είναι άναγκαΐον νά είκάσωμεν δτι άναφερομένην. Περί αύτής ό ενταύθα μάρτυς φαί-
•πρόκειται περί τίνων στερρώς ιδρυμένων άντικει- νεται δτι αναφέρει δύο ιδιότητας, μίαν μεν μή σω-
μένων, αφ ών ήδύναντο νά έξαρτηθώσι πινακίδες θεϊσαν, αλλ άπαιτουμένην προς συμπλήρωσιν του
ή κοντοί ίσως, οΰς έτερος μάρτυς έν στίχ. 29 όνο- τέρματος του στίχ. 24, έτέραν δέ την έν στί/. 25
μάζει σημοφόρια, οντα εύφόρητα και δυνάμενα νά τάς έσφραγισ μάνας.

άφαιρεθώσι καί φυλαχθώσι παρά τινι. Τοιαΰτά τινα Πιθανώς επί των πινακίδων των έπί τών σημυ-

πιθανώς ήσαν και οί ϋπόλοι, αναφερόμενοι έν 16 οών ή σιπυών τούτων ιδρυμένων εγράφοντο γράμ-

IX2 σελ. XI έν τη έπιγραφη τών Μελιταιέων και ματα ή φράσεις τινές, ώς δυνάμεθα νά είκάσωμεν

Χαλαίων διαμφισβητούντων όρια προς τους Πευ- έκ της κάτω άριθ. Β στίχ. 19. 25 επιγραφής" θά

ματίους' ό Ησύχιος ερμηνεύει τούτους ώς χάρα- ήσαν δ'αύται, κατά τά έπί της έν Αθήναις πύλης

κας ή πασσάλους. του Αδριανού κττ., περίπου έπί τάδε Ηρακλειω-

Σήμερον έπί τών ημετέρων συνόρων ϋπάρχουσι τών (Γοννέων) ή τι δμοιον.

κωνικά μικρά κτίσματα άληλιμμένα δι άσβέστου, Στί/. 25-27.Ενταύθα περατουμένων τών μαρ-

ών έκαστον δύναται νά ποιηθή έντος 1-2 ώρών τυριών εισάγεται τις βεβαίωσις ή παραίνεσις διά

ύφ ένός κτιστού άπλοΟ' ταΟτα κατά την νύκτα του γινώσκετε, οδ ή συμπλήρωσις είναι ασφαλής,

κρημνίζουσιν οί μεν ή οί δέ τών όροφυλάκων και αφ ου ομοίως κείται πληρέστερον έν τη κάτω άριθ.

κτίζουσιν έντευθεν ή εκείθεν, έκ τούτου δέ προκα- 166 επιγραφή τό αυτό, ούχί τό γινώσκε[ι] τε ή

λοΟνται έριδες και μάχαι. Τοιαύτα δεν ήσαν βε- δμοιον, δήθεν άναφεράμενον εις την προηγουμένην

ίαίως τά έν τη περί ής Ό λόγος έπιγραφή' διότι μαρτυρίαν.

ούτε δύνανται νά σφραγισθώσιν ούτε νά άποκομι- Άλλά προς τίνα απευθύνεται ή προστακτική

σθώσι και φυλαχθώσί που τά τοιαύτα σήματα" αύτη, ή οριστική βεβαίωσις και πιστοποίησις περί

τουναντίον ό'μοια τοις σημερινοϊς δυνάμεθα νά ύπο- της άληθους και ακριβούς λήψεως τών μαρτυριών;

νοήσωμεν ότι ήσαν οί τέρμονες, αναφερόμενοι έν Δύο είκασίαι προς έρμηνείαν τούτου είναι πιθαναί"

τή γνωστή αμφισβητήσει ορίων τών Αλέων προς ή πρώτον ότι άποτελεΐ τυπικήν έρώτησιν τών διαι-

τούς Θηβαίους Φθιώτας κάπ.. τητών προς τους άντιπροσώπους τών διαμφισβη-

θά ήσαν λοιπόν αί . . . ν. αι δένδρα, έφ'ών θά τουσών πόλεων, ή όριστικήν πληροφορίαν τών τε-

έτίθεντο πινακίδες σιδηραΐ ή ςύλιναι, ανηρτημένα; λούντων την άνάκρισιν προς αυτούς τους μάρτυ-

έκ κοντών ομοίων και έςηρτημέναι άπ' αύτών διά ρας προς βεβαίωσιν τών ύπ αύτών κατατεθέντων,

τίνος άλύσεως, ής τά άκρα ήδύναντο νά σαράγι- καθ' ά και σήμερον, ή δεύτερον ό'τι απευθύνεται

σθώσι διά μολύβδου, καθ'ά περίπου τά Βυζαντιακά προς τον διατάξαντα την διαιτησίαν βασιλέα (βλ.

μολυβδόβουλλα, άργυρόβουλλα και χρυσόβουλλα. άνω σελ. 27), προς ον οί διαιτηταϊ λέγουσιν δτι

Ούτως ή βιαία άφαίρεσις αύτών θά έπήνεγκε φΘο- όντως τά είρημένα κατετέθησαν ώς έγράφησαν, δτι

ράν της σφραγϊδος και ή απάτη, όσονδήποτε εύ- δντιος ήκουσαν ώς λέγουσιν έν τοις άνω, δτι ταΟτα

φυώς άν έτελεϊτο, ήδύνατο νά άποκαλυφθή' έν τή έμαρτύρησαν οί μάρτυρες και δι' δρκου έβεβαίω-

μαρτυρία προστίθεται δτι ή σφραγίς ήτο τεθειμένη σαν κατά τον νόμον.

επί της όψεως της όρώσης προς ανατολάς, ί'ζ ου Ταύτα δέ θά. άνεγίνωσκεν Ό βασιλεύς έν άντι-

συμπεραίνομεν δτι κα'ι ές άλλων πλευρών ήδύνατο γράφω, ίνα έξενέγκη τήν κρίσιν ό δέ νόμος, όν

να σφραγισθή ή . . . υ . α. αναφέρει ή επιγραφή, θά ήτο αύτη ή έπί' της Β

Ούτως άπεικονίζοντες ταΟτα δυνάμεθα νά συμ- όψεως έπιγραφή, πάντως δέ θά ήτο τις ού μόνον

πΛηρώσωμεν ώς ούσιαστικόν τήν λέςιν ή διά τοΰ τών Γοννέων, διότι έν τή διαμφισβητήσει προς

σημύδη του γνωστοΟ δένδρου, ή διά του σιπνα ή όμορους δεν ίσχυε παρ' έκείνοις, άλλά κοινός, ή

σιμνα, άγνωστου λέςεως, περί ής βλ. κάτω τήν αυτό τούτο Μακεδονι/.ός, γνωστός άμφοτέροις και

ύπ άριθ. 180 στίχ_- 7 έπιγραφήν, δυστυχώς μέν ρυθμίζων τά κατά τήν διοίκησιν τών ορίων, τήν

λιαν κατεστραμμένην, πιθανώς δ' εις καθορισμόν έξέτασιν τών μαρτύρων καί τάς λοιπάς δικαιοπρα-

συνάρων έπίσης, τών Γοννέων προς τους Κονδαεΐς, ξίας' άνάλογον έ'χομεν το σνμβολον, ήτοι κοινον

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ 1913 5