Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1913)

54 Τον Α&ήνησιν Ασκληπιείου οικήματα' νπ6 Φρ. Βεροάκη.

ότι διετηρήθη και ύστερον μετά τήν οικοδομή- ολίγοι έν έκάστη — λευοά, διότι ύστερον έπεσκευ-

σιν της στοάς, ού μόνον εξ ευλάβειας, άλλα και άσθησαν πολλαχώς.

Ικ της όμοιας /θονίας φύσεως των Έλευσινιακών Εις άπόστασιν 2.43 περίπου άπό της άνατολι-

θεοτήτων προς τον Άσκληπιόν. κής πλευράς κείνται τα θεμέλια εκ πώρου έγκαρ-

Κατά τήν οϊκοδόμησιν του περιβόλου του Έλευ- σίου τοίχου παραλλήλου προς αυτήν. Δια τούτου

σινίου ήναγκάσθησαν νά παρεκκλίνωσιν ένταΰθα έσχηματίζετο πιθανώς μικρόν δωμάτιον -/ρησιμεϋον

της ευθείας γραμμής, ό'πως περιβάλωσι τον βόθρον ώς οίκημα του προσωπικού του ίερου ή οχ άλλον

εκ τών τριών πλευρών. Διά τον αύτον δέ λάγον σκοπόν. Ό τοίχος ούτος εφηρμόζετο επί της βο-

καί ή στοά προσέλαβεν ένταΟθα το περιγραφέν ρείου πλευράς της στοάς εντός εντομής,
άνώμαλον και πολύπλοκον σχήμα. Οί τροχμαλο- Άπό του εγκαρσίου τοίχου και έξης έτέθησαν

πάγεις λίθοι καϊ αί βάσει; τών κιόνων προσετέ- έν τή βάσει του οπισθίου τοίχου όρθοστάται έκ λί-

θησαν δτέ ώκοοομήθη ή στοά ίνα ή άνω επιφάνεια θου ύμηττίου ύψ.1 17, πάχ. 0'32, μήκ. δέ 1'30-

τοΟ βόθρου πλησιάση προς το έδαφος του δευτέρου 1 '62. Τπήρχον δέ κατ άρχάς μέχρι του όρθογω-

ορόφου. νιου του περιβάλλοντος τον βόθρον, νυν ό'μως δια-

Έκ τών παλαιών δόμων τών τοίχων σώζονται τηρούνται μέχρι του ανοίγματος τής θόλου (είκ.3'

Είκών 3. Ανατολικής στοάς κάτοψις.

πρβ. καϊ ,ΐυάθϊοΐι, Τορ. ν. Αΐΐι. 177). Είναι δέ οί
όρθοστάται, όπως καϊ οί πώρινοι δόμοι τών τοίχων
άριστα προσηρμοσμένοι διά συνδέσμων I. Έπ'ι
έκάστου όρθοστάτου παρατηρείται μία όπή εμπε-
ριέχουσα λείψανα μολύβδου, θά ένρησίμευον αύ-
ται πιθανώς πρός έςάρτησιν αναθημάτων.

Το τμήμα τοΟ οπισθίου τοί/ου, του εκτεινομέ-
νου άπο τής άνατολ'κής πλευράς μέχρι τής θόλου
είναι το άπό τής άρχής κατασκευασθέν, άλλ' επειδή
οί δόμοι εχουσι νυν ύποστή μεγάλην φθοράν, άπα-
τηθείς ένόμισα κατά τήν πρώτην δημοσίευσιν τής
στοάς (ΑΕ 1908 258), ό'τι ήσαν μεταγενεστέρων
'/ρόνων. Έςετάσας όμως νυν μετά προσο/ής τούς
τε πωοίνους δόάους και τούς δρθοστάτας έπείσθην
ότι πρέπει νά ταχθώσιν εις τοΰς χρόνους τής πρώ-

της τής στοάς κατασκευής. Οΰτω διά μικράς λα-
ξεύσεως έν τω τοίχω ήουνήθην νά εξακριβώσω το
σχήμα I τών διατηρουμένων εισέτι συνδέσμων,
δι' ών συνδέονται οί όρθοστάται. Ομοίως δέ έξη-
κριβώθη ότι ή όρατή επιφάνεια τών πώρινων δό-
μων, οπου διατηρείται αβλαβής, δεικνύει όμοίαν
έργασίαν προς τους σωζομένους άρν/αιοτέρους δό-
μους τής ανατολικής πλευράς (είκ. 1).

'Από τής θόλου μέχρι τοΰ σκέλους τοΰ περι-
βάλλοντος τον βόθρον αντικατεστάθη Ό οπίσθιος
τοΐ/ος διά νεωτέρου ΐσοπαχοΰς περίπου, φέροντος
θυροειδή άνοίγματα ή κόγχας (είκ. 2,3). Έπϊ
τούτου προσωκοδομήθη βραδύτερον έτερος τοίχο:
παχύτερος πως (0'80), αρχόμενος ολίγον άνατο-
λικώτερον τής θόλου (Ί'43) και έκτεινόμενος προς