Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1913)

180 Εις Θεσσαλίας επιγραφάς νπο Α. Αρβανιτοποΰλον.

ΕΙκών 29 (επιγρ. άρι#. 1317). Επιτύμβιοι· ανάγλυφον.

ήρως χ(ρ)ησ<τ)έ χαίρε.

Ό χαράκτης άπήλειψε διττ.ργραφηθέν Τ πιθα- μικρόν ύ'ψος ώς εις γόμφον προς άρμογήν εν τόρμω

νώς, μεταξύ Τ και Ε. 0 Κθγπ παρέλιπε το Η, βάθρου' ή έμπροσθεν επιφάνεια είναι άπασα λεία

ίσως διότι τότε ήτο βεβυσμένον ύπο χώματος ή προς ύποδοχήν γραπτής παραστάσεως" ή όπισθεν

άσβεστου και οΰτως άνέγραψεν ό'τι είναι ή παρ αύ- είναι επίσης επιμελώς είργασμένη, διότι θα έφαί-

τώ ΙβοΙίο οθγ13. νετο καϊ εκείθεν, τεθειμένη ακάλυπτος και άνευ

Ίο όνομα και το πατρικόν του άποθανόντος θά κόγχης έπϊ τοΟ τάφου. 'Ύψ. 1" 40, πλάτ. του γεί-

ήσαν άναγεγραμμένα έπϊ του έπιστυλίου, άποκο- σου 0"37θ, ύπ'αύτό 0 35, κατωτάτω 0'41, πάχ.

πέντος και ελλείποντος ήδη. 0Ί45.

Ή επιγραφή εχαράχθη έπϊ της αριστεράς στε-
νής πλευράς κατά το σύνηθες σύστημα τών χρό-

Η(ίΐί 1911 239 άρ. 8 (είκ. 30' καταλ. άριϋ. νων εκείνων, ώς εμφαίνεται εκ τών εν τώ μουσείω

10). Ανήκει τή Ολοοσσόνν βλ. άνω σελ. 169. Τυρνάβου άναγλύφων' έγράφη κατά πλάτο:, κατέ-

Ούχϊ εν Τσαριτσάνη, άλλ' έν Έλασσόνι ευρέθη χουσα εκτασιν 0'975, βαθέως και επιμελώς, τών

ή στήλη αύτη, ούδ'είναι έπεξειργασμένη βραδύ- γραμμάτων βαφέντων τώ 1911 δια μέλανος κοινού,

τερον εκ προγενεστέρας βάσεως, ώς νομίζει ό χρώματος ίόχρου, έκ περιεργίας, ώς λέγουσιν, ύπό

Η&ίζ£θ1ά. τών έν τώ Τουρκικώ διοικητηρίου ύπαλλήλων πρός

Είναι στήλη άκέραιος μαρμάρου λευκοφαίου, τινα άνάγνωσιν' υψ. γραμμ. 0Ό12-0Ό25, διά-

έξαχθεϊσα προ τριετία; έκ του τζαμιού Ίμαρέτ ύπο στίχ. 0*008.

του Χότζα, σκάψαντος τυχαίως προς ορυξιν αΰλα- Η μεταγραφή έτελέσθη ύπο του Ηαίζίθΐά λίαν

κος' εϊ'δομεν τό μέρος, οπόθεν έξήχθη, μετά τοΟ Χό- επιμελώς, όσον ενδέχεται δια τών κεφαλαίων άρ-

τζα αύτοΟ' έκεϊ ύπάρχουσιν άρχαΐοι τάφοι πλακο- χαϊκών γραμμάτων τοΐί τύπου' άλλ' είναι πάντως

στεγεΐς, ών ικανοί διακρίνονται νυν κατά την το- διδακτικωτέρα ή έκ τοΟ έκτύπου είκών.

μήν της άριστεράς όχθης τοΟ Έλασσονίτικον λεγο- Ώς προς τήν άνάγνωσιν όλίγας διαφοράς εχο-

μένου νυν ποταμού" άνω λήγει εις ήπίως προεςέχον μεν προς τήν του Η&ίζ£β1ά, ουσαν άκριβεστάτην,

γεϊσον κα'ι άνθέμιον λεΐον, ού τά κοσμήματα άπε- καϊ δή έν στίχ. 1' 2' προτιμώμεν δε τήν μετευ-

δίδοντό ποτε δια βαφών κατωτάτω έίειργάσθη επ'ι κλείδειον άντιγραφήν

Είκών 30 (ΒΟΗ 1911 239 άριϋ·. 8). 'Επιτύμβιοι· επίγραμμα-

Νηπίαεος εθανον καϊ ού λα[β]ον άνθος ετ' ήβας, Νηπίαεος έγράφη άντ'ι νηπίαιος, της διφθόγγου

άλλ' ίκόμαν πρόστεν πολυδάκρυον εις Αχέροντα" αε έςισουμένης τή αΐ' δυσχερής είναι ο οικατάλη-

μναμα δέ τήιδε πατήρ Ύπεράνορος παις Κλεόδαμος κτος τύπος του έπιθέτου, άλλά τό νεπία έ'ος τοΟ

στάσέ με Θεσ(σ)αλίαι και μάιηρ θυγατρι Κορώνα. Η&ίζΐβΐά είναι μοι άδιανόητον- τό πρόστεν φαίνε-

Ετνπ. δ 12 13.