16 Νισύρου επιγράψω - ΰπδ Μ Χαβιαρά.
Τελέσων Στί/. 6. κου έπι του λίθου άντι κον, δηλ. στ.
Φιλ[ο]ξένου 5-7 δρκον δόντος.
τρι[ηρ]αρχήσα[ς Δεξιά του Ο του τελευταίου στίχου διακρίνον-
ται ίχνη γραμμάτων και περαιτέρω έν τω αϋτώ
'ΛρΜ». 50. Έπι λίθου ογκώδους άκατεργά- στί> κα1 κάτωθεν του Ν τοΟ έκτου στίχου, όπερ
στου έγχωοίου, κειμένου εν τη θέσει «ΙΙλαγιάν», ά-εχωρίσΟη τών άλλων γραυ.μάτων έπείοη ό βρά-
ήτίς είναι κλιτύ; βόυνοΟ προ; νότον του χωρίου τη; *ος άνώμαλος. Έν στιχω 8 έδύνατό τι; να
νήσου «Νικιά», είσιν έγκε/αοαγμένα τά γράμματα: συμπλήρωση ί^Η' υποτιθεμένου ότι ό χα-
ιν εγκεναοαναενα τα γοαυ.υ.ατα:
ΟΡ δρ (=δρος).
ρακτης Λησμόνησα; να χάραξη το γράμμα Χ έν
.ε.
τω οικειω τοπω εχαραςεν αυτο έπειτα εν αρνη και
ΆρίΦ. 51. Έν τη θέσει «Τσιλιστη» ή «Φρα- ολίγον άνω τών άλλων γραμμάτων του αύτοΟ
/τη» κειμένη νοτανατολόθεν του μνημονευθέντο; στίχου.
χωρίου τη; νήσου, έπί βράχου εγχωρίου άκατερ- Έν τω τόπω, ενώ ή επιγραφή, ούδέν ίχνο; οϊκή-
γάστου κεχάρακται ή έξη; έπιγραφή γράμμασι με- «ως διακρίνεται, ει μή μόνον αγροί παρημελη-
γάλοις λίαν παρηκμακυία; έπο/ή; και πιθανώς βυ- μενοι νυν.
ζαντιακής. Άνέγνων άπ' ευθεία; άπο του βράχου: Ή έπιγραφή οΰδεμίαν παρέχουσα διασάΐησιν
τών αναγραφομένων καθίσταται ουσνόητο;- πιΟα-
νώ; δέ αναγράφει την υπό δύο διαδίκων, ών ό έτε-
ρο; έλέγετο Μεγάλιος, παραδοχήν τών ορών άπο-
| ^ φάσεω; διαιτητικού δικαστηρίου, καταστα.Οέντο;
ΰπ αυτών, οπω; άποιανΟη έπί τη; ύπ αυτών δια-
φιλονικουμένης γης" οιο κα'ι έχαράχθη ή επιγραφή
αύτη κατ' άπόφασιν τών διαιτητών έπί τοΟ βρά-
χου τούτου, καίτοι ϋπάρχουσιν έκεϊ άλλοι βράχοι
- £~ 1^* ^1 Ι Ο Ρ καταλληλότεροι δι έπιγραφήν, ίνα χρησιμεύση
^/ ουτο; ω; ορος. Ιοιαυτη ουνατον να είναι και αλλη
Ο >Υ' £\ Ο επιγραφή, ήν δεν έδυνήΟην νά αναγνώσω ώ; κει-
μένην έν θέσει δυσπροσίτω, κεχαραγμένη ώσαύ-
τως έπί βράχου, κειμένου έν αποστάσει ήμισεία;
4 Λ
Υ Π
4
ρο
Λ/ "Γ Ο
Χ
^ ^ φ /////// ^///Ζ περίπου ώρα; προ; ουσμά; άπό τή; δημοσιευομέ-
νη; ένΟάοε έπιγραοή;, ήν ώ; καί την προηγουμέ-
Είκών 13 (επιγρ. άρι&. 51). Αποδοχή αποφάσεως;
Μεγ- Άλεξιάδη;.
αλίο-
ν πα-
νην έδειξέ μοι λίαν φιλοφρονώ; ό ιατρό; κ. Έμμ.
Εν ^Ιύαη, μην'. ίυυλίω 1912.
ροντο-
δ ς και όρ-
κου δό □ □ ν-
τος
δεο - - -
Μιχαήλ Δ. Χαβιαράς.
Έτνπ. 2-513.
Τελέσων Στί/. 6. κου έπι του λίθου άντι κον, δηλ. στ.
Φιλ[ο]ξένου 5-7 δρκον δόντος.
τρι[ηρ]αρχήσα[ς Δεξιά του Ο του τελευταίου στίχου διακρίνον-
ται ίχνη γραμμάτων και περαιτέρω έν τω αϋτώ
'ΛρΜ». 50. Έπι λίθου ογκώδους άκατεργά- στί> κα1 κάτωθεν του Ν τοΟ έκτου στίχου, όπερ
στου έγχωοίου, κειμένου εν τη θέσει «ΙΙλαγιάν», ά-εχωρίσΟη τών άλλων γραυ.μάτων έπείοη ό βρά-
ήτίς είναι κλιτύ; βόυνοΟ προ; νότον του χωρίου τη; *ος άνώμαλος. Έν στιχω 8 έδύνατό τι; να
νήσου «Νικιά», είσιν έγκε/αοαγμένα τά γράμματα: συμπλήρωση ί^Η' υποτιθεμένου ότι ό χα-
ιν εγκεναοαναενα τα γοαυ.υ.ατα:
ΟΡ δρ (=δρος).
ρακτης Λησμόνησα; να χάραξη το γράμμα Χ έν
.ε.
τω οικειω τοπω εχαραςεν αυτο έπειτα εν αρνη και
ΆρίΦ. 51. Έν τη θέσει «Τσιλιστη» ή «Φρα- ολίγον άνω τών άλλων γραμμάτων του αύτοΟ
/τη» κειμένη νοτανατολόθεν του μνημονευθέντο; στίχου.
χωρίου τη; νήσου, έπί βράχου εγχωρίου άκατερ- Έν τω τόπω, ενώ ή επιγραφή, ούδέν ίχνο; οϊκή-
γάστου κεχάρακται ή έξη; έπιγραφή γράμμασι με- «ως διακρίνεται, ει μή μόνον αγροί παρημελη-
γάλοις λίαν παρηκμακυία; έπο/ή; και πιθανώς βυ- μενοι νυν.
ζαντιακής. Άνέγνων άπ' ευθεία; άπο του βράχου: Ή έπιγραφή οΰδεμίαν παρέχουσα διασάΐησιν
τών αναγραφομένων καθίσταται ουσνόητο;- πιΟα-
νώ; δέ αναγράφει την υπό δύο διαδίκων, ών ό έτε-
ρο; έλέγετο Μεγάλιος, παραδοχήν τών ορών άπο-
| ^ φάσεω; διαιτητικού δικαστηρίου, καταστα.Οέντο;
ΰπ αυτών, οπω; άποιανΟη έπί τη; ύπ αυτών δια-
φιλονικουμένης γης" οιο κα'ι έχαράχθη ή επιγραφή
αύτη κατ' άπόφασιν τών διαιτητών έπί τοΟ βρά-
χου τούτου, καίτοι ϋπάρχουσιν έκεϊ άλλοι βράχοι
- £~ 1^* ^1 Ι Ο Ρ καταλληλότεροι δι έπιγραφήν, ίνα χρησιμεύση
^/ ουτο; ω; ορος. Ιοιαυτη ουνατον να είναι και αλλη
Ο >Υ' £\ Ο επιγραφή, ήν δεν έδυνήΟην νά αναγνώσω ώ; κει-
μένην έν θέσει δυσπροσίτω, κεχαραγμένη ώσαύ-
τως έπί βράχου, κειμένου έν αποστάσει ήμισεία;
4 Λ
Υ Π
4
ρο
Λ/ "Γ Ο
Χ
^ ^ φ /////// ^///Ζ περίπου ώρα; προ; ουσμά; άπό τή; δημοσιευομέ-
νη; ένΟάοε έπιγραοή;, ήν ώ; καί την προηγουμέ-
Είκών 13 (επιγρ. άρι&. 51). Αποδοχή αποφάσεως;
Μεγ- Άλεξιάδη;.
αλίο-
ν πα-
νην έδειξέ μοι λίαν φιλοφρονώ; ό ιατρό; κ. Έμμ.
Εν ^Ιύαη, μην'. ίυυλίω 1912.
ροντο-
δ ς και όρ-
κου δό □ □ ν-
τος
δεο - - -
Μιχαήλ Δ. Χαβιαράς.
Έτνπ. 2-513.