Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1913)

40 Θεσσαλικοί επιγραφαί: Γ) Γόννων νπο Α. Αρβανιτοττούλον.

4

ραγών ήγαένων λίαν ελαφρώς δια τοΟ κανόνος και
ένιαχοϋ μόλις σαφώς διακρινομένων" ύψ. γραμμ.
0 003-0 011, διάστιχ. 0*008.

Καίτοι ή ύλη καϊ ό τρόπος της γραφής όρ,οίάζεί.
τη της 165, έν τούτοις το τμήμα τοΟτο δεν θά
άνήκεν αύτη, άλλ' έτερα όμοία και ομοίως μαρ-

τυρίας άναγραφούση στήλη (πρβ. κάτω αριθ. 181). ζ, ^ 1 .2 ' " ' ~

1

Είκών 7 (επιγρ. άριϋ·. 170 ).Μαρτνρίαι περί ορων των Γοννέων
και "Ηοακλειωτών.

Είκών 6 (επιγρ. άρι&. 169). ΜαρτνρΙαι περί ορων. ------ ----------- - συλλαμ-
βάνοντες - -- -------- - άπαλλ]ασσο[μέ-

[1][.....-------------- - έπι τώι δ-] νων δέ των (Ήρακλειωτών) - - - π]αρενέβ[η-

1 ρ[ωι..........- - και έγεωργοϋν-] σαν οί (Γοννεΐς)---προς τό] Όμόλιον - Αντα-
ίο [και έποικοΰντο έως (τοϋ) θέσις· και ήν] 5 βάντες δέ έπι τό δρος---ς] προς τους Γοννέ[ας

από τούτου βουν[ός·-------- .----......... εγ]ώ τε και Γλαυκί[ας

και ήν βωμό[ς του θεός έπι τοϋ βουνοϋ]. ----- - καϊ δεϊνκ---α]ς· και άνέβημ[ε]ν έ[κ] τ[οϋ

βουνοϋ (θέσις), ένθα Γοννέω]ν και Ήρακλει[ωτών δροι,

Περϊ της συμπληρώσεως, παραοείγματος ένεκα ........άκμή]ν οΐ Γοννεϊς προσμ[έν]ο[ντες·

γενομένης, τών στίχ. βλ. άριθ.168 και 165 Α 10 - -και τ]ό δρος ήν [π]ρό[ς δ Γ]ον[νεΐς άνέβησαν---

στίχ. 23. καί ^Ιν τ0 ορθόν άνω έίπΐ] το[ύς Ήρ]α[κλειώτας

Τό σχ ή μα τών γραμμάτων δεικνύει ό'τι ή περί ΙόντεςκοΙηρξαντο εποικο]δομ[εΐν τ]ό[τ]έμ[ενος] μ[έχριθέ·

ής ό λόγος επιγραφή είναι άρχαιοτέρα της 165.' ----Η? βένετο νύξ - - -

ΆριΌ". 170 (είκ. 7· καταλ. άριΰ. 18). Στήλη Είναι φανερόν ότι πρόκειται πεοί μακράς διη-

μαρμάρου ύπομέλανος κυανίζοντος, μόνον δεξιά γήσεως μάρτυρος τίνος, γενομένου Θεατού, μετά

επί τι ακεοαιος. Τψ.0·18,πλ. 0255 , παχ. 0-115. τοΟ I Λαυκου και ίσως ετέρου τινός, μάχης ή συμ-

Η επιγραφή έχαράχθη μετρίως βαθέως και άρ- πλοκής τών Γοννέων κα'ι Ήρακλειωτών και έποι-

κουντως επιμελώς, έκαστου στι/ου κείμενου με- κοοομησεως τεμένους. Ιπο το πνεύμα τούτο, αρ-

ταςϋ ούο οριζοντίων χαραγών ήγμένων λίαν έλα- κούντως άσφαλώς συναγόμενον έκ τών σαφώς ύπο-

φρώς διά του κανόνος και μόλις ένιαχου διακρινο- λειφθέντων γραμμάτων, έποιήσαμεν τάς συμπλη-

μένων άπετρίβη δέ πάλαι ίκανώς κάτω δεξιά' ΰψ. ρώσεις.

γραμμ. 0Ό06-0Ό13, διάστι/. 0Ό03. 1-3. Φαίνεται ό'τι οί Γοννεΐς κουβέντες που και

Καίτοι ή ύλη και ό τρόπος της γραφής και πως όντες αθέατοι, εύθύς άφ' ου εφυγον εκ τίνος τόπου

αί διαστάσεις τών γραμμάτων όμοιάζουσι πολύ οί Ήρακλειώται, παρενέβησαν αύτοί' δυνατόν νά

τοις έν τή ύπ'άριθ. 165 στήλη, έν τούτοις ένεκα συνέβη καϊ το άντίθετον ώς προς τά έθνικά' πάν-

μάλιστα του πάχους και του σχ_ήματος τών γραμ- τως όμως πρόκειται περί στρατιωτικών εκατέρωθεν

μάτων νομίζομεν οτι δεν ανήκει εκείνη' τό θέμα άποσπασμάτων καϊ άρχής πολέμου. Τοιαύτα άκρι-

όμως είναι τό αύτό και ή στήλη αύτη θά ήτο επί- βώς τελούνται και σήμερον, παρέστημεν δέ καϊ

σης μεγάλη και πλατεία" ημείς έν ταΤς λεγομέναις νυν ύπό τών ευζώνων εν

Ετνπ. 13-6-13.