Αιγίνης μουσεΐον ΰπο Κ. Κουρουνιώτον. 87
σται επιτύμβιοι και αλΛαι έπιγραφαι, ων αί μεν μιατα, όλιγαι ο όμως είναι και εκ τοΰ' παλαιοΟ
πλεϊσται έδημοσιεύθησαν έν τοις αμέσως ανωτέρω περιεχομένου τοΟ μουσείου.
μνημονευθεϊσι συγγράμμασι (πρβ. και 16 IV 840 'Αριϋ'. 1 (καταλ. άριϋ. 730). "Αγαλμα άρχαϊ-
καΐ 848 έκ Πόρου), ολίγαι δ'εϊνε εισέτι άδημο- κον τοξεύοντος Ηρακλέους. Έκτισμένον εν τινι
σι'ευτοι. τοι^ω οικίας, πλησίον του Κυβερνείου ευρέθη και
Αί ένταΰθα νΟν όημοσιευόμεναι αρχαιότητες τοΟ τη υροντίδι Α. Πελεκάνου κατετέθη εις το μου-
μουσει'ου Αϊγίνης άνήκουσι κατά το πλείστον εις σεϊον Αιγίνης το εν είκ.1-3 παριστώμενον άγαλ-
τά δια του Πελεκάνου συλλεχΟέντα νέα προσκτή- μα. Σώζεται μέχρι που της άρχής των μηρ
ων
Εϊχων 1-3. 'Ηρακλής τοξενων.
(κάτω εϊνε οριζοντίως επίτηδες άποκεκομμένον, ες ιδιαιτέρου τεμαχίου και λείπει), ή δε χαίτη εϊνε
ίσως ένεκα της δευτέρας χρήσεως εϊς οΐκοδομήν), κεχυμένη έπϊ του τραχήλου. II φορά του λοι-
μήν), οί δέ βραχίονες λείπουσι μέ/ρι σχεδόν της που μέρους της δοράς προσοεδεμένης δια των δύο
ρίζης αύτών. Δυστυχώς ή διατήρησις εϊνε οικτρά, προσθίων ποδών επί του στήθους κάτωθεν του λαι-
ή δ' επιφάνεια τοΟ αγάλματος εινε τελείως κατε- μοΟ, ένθα φαίνεται ό κόμβος μετά τών δνύχων του
στραμμένη. Ή τραχεία φυσιογνωμία τοΟ ήρωος λέοντος εκατέρωθεν, δεν εϊνε πλέον δυνατόν νά
μετά τών στρογγυλών οξέως περιγραμμένων όφθαλ- διακριθή μετ'ακριβείας" το πλείστον αυτής κατέ-
μών διακρίνεται έτι έπϊ τοΟ κάλλιον οπωσδήποτε πιπτεν έπϊ τών νώτων, ολίγον δέ μέρος έφέρετο
σωθέντος αριστερού :ημίσεως τοΟ προσώπου. Ο ίσως ναι επϊ του προσθίου σώματος,
δασΰς πώγων εϊνε κατά το πλείστον κατεστραμ- Ό ήρως είχε βραχύν, μέχρι τών μηρών φθά-
μένος. Την δριμύτητα της εκφράσεως ηύςανεν ή νοντα, χιτώνα, ού όλιγαι μακραί πτυχαϊ καϊ μι-
περιβάλλουσα τήν κεφαλήν του ήρωος κεφαλή της κρόν μέρος του κε/.ολπωμένου κάτω άκρου δια/.ρί-
δοράς του λέοντος, ής το μεν άνώτερον λίαν φυσι- νονται έπϊ του άριστεοοΰ τοΟ σώματος,
κώς είκονισμένον μέρος καλύπτει δίκην κράνους το Εϊνε αύτη ή τυπική μορφή τοΟ άρχαϊκοΟ Ιίρα-
κρανίον αύτοΟ (το όπισθεν ήμισυ του κοανίου ήτο κλέους, όπως άπαντα συνήθους έπϊ τών μελανομόο-
σται επιτύμβιοι και αλΛαι έπιγραφαι, ων αί μεν μιατα, όλιγαι ο όμως είναι και εκ τοΰ' παλαιοΟ
πλεϊσται έδημοσιεύθησαν έν τοις αμέσως ανωτέρω περιεχομένου τοΟ μουσείου.
μνημονευθεϊσι συγγράμμασι (πρβ. και 16 IV 840 'Αριϋ'. 1 (καταλ. άριϋ. 730). "Αγαλμα άρχαϊ-
καΐ 848 έκ Πόρου), ολίγαι δ'εϊνε εισέτι άδημο- κον τοξεύοντος Ηρακλέους. Έκτισμένον εν τινι
σι'ευτοι. τοι^ω οικίας, πλησίον του Κυβερνείου ευρέθη και
Αί ένταΰθα νΟν όημοσιευόμεναι αρχαιότητες τοΟ τη υροντίδι Α. Πελεκάνου κατετέθη εις το μου-
μουσει'ου Αϊγίνης άνήκουσι κατά το πλείστον εις σεϊον Αιγίνης το εν είκ.1-3 παριστώμενον άγαλ-
τά δια του Πελεκάνου συλλεχΟέντα νέα προσκτή- μα. Σώζεται μέχρι που της άρχής των μηρ
ων
Εϊχων 1-3. 'Ηρακλής τοξενων.
(κάτω εϊνε οριζοντίως επίτηδες άποκεκομμένον, ες ιδιαιτέρου τεμαχίου και λείπει), ή δε χαίτη εϊνε
ίσως ένεκα της δευτέρας χρήσεως εϊς οΐκοδομήν), κεχυμένη έπϊ του τραχήλου. II φορά του λοι-
μήν), οί δέ βραχίονες λείπουσι μέ/ρι σχεδόν της που μέρους της δοράς προσοεδεμένης δια των δύο
ρίζης αύτών. Δυστυχώς ή διατήρησις εϊνε οικτρά, προσθίων ποδών επί του στήθους κάτωθεν του λαι-
ή δ' επιφάνεια τοΟ αγάλματος εινε τελείως κατε- μοΟ, ένθα φαίνεται ό κόμβος μετά τών δνύχων του
στραμμένη. Ή τραχεία φυσιογνωμία τοΟ ήρωος λέοντος εκατέρωθεν, δεν εϊνε πλέον δυνατόν νά
μετά τών στρογγυλών οξέως περιγραμμένων όφθαλ- διακριθή μετ'ακριβείας" το πλείστον αυτής κατέ-
μών διακρίνεται έτι έπϊ τοΟ κάλλιον οπωσδήποτε πιπτεν έπϊ τών νώτων, ολίγον δέ μέρος έφέρετο
σωθέντος αριστερού :ημίσεως τοΟ προσώπου. Ο ίσως ναι επϊ του προσθίου σώματος,
δασΰς πώγων εϊνε κατά το πλείστον κατεστραμ- Ό ήρως είχε βραχύν, μέχρι τών μηρών φθά-
μένος. Την δριμύτητα της εκφράσεως ηύςανεν ή νοντα, χιτώνα, ού όλιγαι μακραί πτυχαϊ καϊ μι-
περιβάλλουσα τήν κεφαλήν του ήρωος κεφαλή της κρόν μέρος του κε/.ολπωμένου κάτω άκρου δια/.ρί-
δοράς του λέοντος, ής το μεν άνώτερον λίαν φυσι- νονται έπϊ του άριστεοοΰ τοΟ σώματος,
κώς είκονισμένον μέρος καλύπτει δίκην κράνους το Εϊνε αύτη ή τυπική μορφή τοΟ άρχαϊκοΟ Ιίρα-
κρανίον αύτοΟ (το όπισθεν ήμισυ του κοανίου ήτο κλέους, όπως άπαντα συνήθους έπϊ τών μελανομόο-