Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1913)

186 Κεραμεικον ανάσκαψαν ύπό Κ. Κονρουνιώτου.

Είκών 4. Μολύβδινα ελάσματα μετ' άρών.

■παρά τούς σταυρούς έπΐ της είκ. 1, έξ ών φαίνεται την έντύπωσιν μάλλον προσώπου προκεχωρημένης

βτι ο σκαφείς λάκκος προς έ'νθεσιν της πύρας είχεν ηλικίας, ήτο προς Β, είχε δε κυλισθή προς την Α

ίκανον βάθος- κατά τάς άλλας πλευράς ή πυρά πλευράν της σαρκοφάγου. Τά όστα έν μέρει μόνον

δεν άφήκεν ίχνη κατά το ΰψος. Μικροί άνθρακες έφθαρμένα έκαλύπτοντο ύπό στρώματος ιλύος ξη-

εύρίσκοντο κατεσπαρμένοι όπισθεν της πύρας, αυτή ρας πάχ. περ. 0Ό8. Οί οδόντες του νεκροΟ δεν

δ' ή πυρά άπετελεΐτο έκ μάζης εξ ανθράκων πάχ. ευρέθησαν. Εκατέρωθεν παρά την κεφαλήν άνά έν

περ. ΟΊΟ, έφ'ών διεκρινοντο τά όστα, μή καυ- έφθαρμένον άλάοαστον (ΰψ. 0'23 ν.-/.. 6,6), παρά

θέντα μέχρι κονιοποιήσεως, εις τοιαύτην θέσιν, το οεξών γόνυ και κάτωθεν των ποδών άνά έν μι-

ώστε νά ύποτίθηται δτι έκάη ό νεκρός έξηπλωμέ- χ.ρόν άρυβαλλοειδές ληκύθιον μελανώς γεγανωμέ-

νος έπι τοΰ '/ώρου. Παρά το ]ΝΑ άκρον εντός της νον (είκ. 6,ο)' σ/εδόν υπό την κεφαλήν μικρά

μάζης της πύρας ύπήρχον τεμάχια διπλής κυλιν- χαλκή βελόνη έφθαρμένη.Τό άνώτερον όστουν του

δρικής πυξίδος έχούσης μέλαν γάνωμα και μία άρϊστεροΰ βραχίονος εκείτο έπι τοΟ άλαβάστου.
έφθαρμένη σιδηρά, στλεγγίς, έπ'άλλων δε σημείων Τάφος λ (είκ. 2). Προς δυσμάς παραλλήλως

της πύρας εν μικρόν άρυβαλλοειδές ληκύθιον δμοιον προς το κρηπίδωμα I) (ίδέ άνωτέρω) έν έλαχίστη

προς είκ. 5, 2 μετά μέλανος γανώματος και κατε- άπο τούτου άποστάσει, έν τω χώρω τφ μεταξύ τοΟ

στραμμένου άνθεμίου, και άλλα τεμάχια ομοίως κρηπιδώματος τούτου και της στήλης της Γλυκέ-

μελαγγανώτων αγγείων, μεταξύ των οποίων διε- ρας, ιδρυμένος έπι του στέρεου εδάφους, άλλ' οχ ι

κρίνοντο τά χείλη κυαθίσκου μετά μεγάλουν όρι- έντός λάκκου έσκαμμένου έν τω βράχω, ό'πως ό

ζοντίων τοξοειδών λαβών. τάφος κ. Ή βάσις αυτού εις βάθος 325 άπό του

Τάφος κ (είκ. 1). Εις βάθος 0'20 περίπου ύπό άνωτάτου λίθου του κρηπιδώματος \). Τό βάρειον

•τήν ανωτέρω πυράν. Διεύθυνσις ΒΝ. Κατά το άκρον του τάφου έπι της γραμμής της βόρειας

πλείστον έντός τοΟ στέρεου βράχου έσκαμμένος, πλευράς τοΰ κρηπιδώματος β. Σαρκοφάγος έκ πώ-

είσχωρεΐ κατά τό βάρειον ήμισυ περίπου ύπό το ρου ομοίου προς τον τάφον κ μήκ. 1'76 (άνοιγμα

ΝΑ άκρον τοΟ κρηπιδώματος β [ΡΗβάΙι. αηι Εν. 1 -ο6), πλάτ. 0'68 (άνοιγμα 0'475). Καλύμματα

έ.ά.). Έντός του λάκκου εϊνε τοποθετημένη σαρ- μετ'άναθυρώσεως ώς και του τάφου κ <τάχ. 0'22.

κοφάγος έκ πώρου λευκοΟ καλής ποιότητος μήκ. Ό σκελετός διετηρεϊτο έν καλή σχετικώς κατα-

περίπου 2Ό5 (άνοιγμα 1'86), πλ. 0'7ο (άνοι- στάσει και έφαίνετο δτι άνήκεν εις πρόσωπον νεα-

γμα 0'52). Έκαλύπτετο δια δύο μεγάλων πλα- ρας ήλικίας (μήκ. σκελετού Ι-45). Ή κεφαλή

κών έκ τοΟ αύτοΟ προς τάς σαρκοφάγους πώρου, εκείτο προς Β κυλισθεΐσα προς τήν Δ πλευράν."Εν

ών ή μία εχεί μήκ. 0'92, πλάτ. 0'7ο και πάχ. άλάβαστον (ΰψ. 0'23 είκ. ο, 3) εκείτο παρά τον

0 Ί9.Τά καλύμματα εχουσι κατά τά άκρα καθ'ά δεξιόν μηρόν, έτερον δ'άνευ χείλους (ΰψ. 0'23

έφάπτονται προς τήν σαρκοφάγον και προς άλληλα είκ. 0,4) παρά τον δεςιόν πόδα, και κατωτέρω

άναθύρωσιν. Ή κεφαλή τοΟ νεκροΟ, δστις έκαμνε τών ποδών έν μικρόν (ΰψ. 0Ό8 είκ. 5, 2) άρυβαλ-