DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Kerameikou anaskaphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0224
192
Κεραμεικον ανάσκαψαν ύπό Κ. Κονρουνιώτον.
ώς έξης περίπου.
Εις τοεΐς κατηγορίας δύναται τις νά διαίρεση
τους τάφους τούτους, τάς σαρκοφάγους κ, λ, ο,
τάς πυράς ι, λ, μ, ν (£) και τους έκ κεραμίδων
τάφους α και ^.
Συαφώνως προς τά συμπεράσματα αύτοΟ έκ
της άνασκαφής της όδοΟ ανατολικώς του μνημείου
της Δημητρίας και Παμφίλης οί τάφοι α και η
σχετίζονται προς τάφους έκ κεραμίδων των χρό-
νων περίπου της γεννήσεως του Χρίστου [ΡΗβάΙι.
αηι ΕΗάαηθ8 σ. 34) εύρεθέντας εκεί έν τω αύτω
περίπου βάθει έντος της κατά τον Γ αιώνα σχη-
ματισθείσης έπιχώσεως (πρβ. ΡΗβάΙι. αηι. ΕΗά.
σελ. 33 είκ. 15), ώς προς δέ τούς λοιπούς δύο
ύποθέσεις είναι δύναται, Ίον ότι οί αρχαιότατοι έκ
τών άποκαλυ^θέντων τάφων, αί σαρκοφάγοι λ, κ,
ο, είνε οί μόνοι ανήκοντες εις την οΐκογένειαν της
Παμ^ίλης, άντιστοιχοΟντες προς την έποχήν της
διαρρυθμίσεως του περιβόλου κατά την οΐκοδομήν
του μνημείου της Δημητρίας και Παμφίλης, με-
τ'αύτούς έρχονται αί πυραϊ άντιστοιχοΟσαι εις τούς
χρόνους της καταπτώσεως τών διαφόρων περι-
βόλων του Δ' αιώνος κατά τον Γ' πΧ αιώνα" ή
20ν ότι και αί σαρκοφάγοι και αί πυραϊ προέρχον-
ται έκ του Δ' και άνήκουσιν εις την οΐκογένειαν
της Παμφίλης.
Νομίζω ότι ή δευτέρα ύπόθεσις είνε αληθε-
στέρα. Διά τών κτερισμάτων ουδεμία διαφορά χρο-
νολογίας δύναται νά στηριχθή, τουναντίον δέ και
τών σαρκοφάγων και τών πυρών τά κτερίσματα,
προ πάντων τά μετά μέλανος γανώματος άρυβαλ-
λοειδή ληκύθια και λοιπά αγγεία χαρακτηρίζουσι
μάλλον τον Δ' αιώνα, πλην τούτου δέ μαρτυρεί
υ,αλλον περί τοΟ συγχρόνου πάντων τών τάφων
και ή μικρά διαφορά τοΟ βάθους, ώς προς το έδα-
οος αυτών. Εγώ μάλιστα πιστεύω ότι ή σαοκο-
φάγος λ είνε νεωτέρα τών πλείστων έκ τών πυοών
και δτι Ό λόγος, δι' ον αύτη έτέθη εκεί έν άποκέν-
τρω και εις το άκρον περίπου του* χώρου του οικο-
γενειακού νεκροταφείου είνε ή προύπαρςις τών πυ-
ρών, α'ίτινες είχον ήδη καταλάβει την κεντρικήν
θέσιν.
Έκ τών εύρεθεισών επιγραφών [^Ηβάΐιοί αηι
ΕΗάαηοδ 9θ-96) έπρεπε νά άναμείνη τις έν τω
χώρω της Δημητρίας και ΙΙαμφίλης ες τουλάχι-
στον τάφους, ίσως δ' ήσαν και άλλοι ακόμη οί τα-
φέντες έκ τών ανηκόντων εις τούς περί την Παμ-
φίλην, ών οέν ευρέθησαν αί έπιγραοαί, ώστε και
6 αριθμός τών τάφων συμοουνεΐ μάλλον προς την
δευτέραν έκδοχήν, ότι και αί λάρνακες και αί πυ-
ραϊ άνήκουσιν εις τούς περί την Παμ^ίλην και άν-
τίστοιχοΟσιν εις τούς χρόνους της διαρρυθμίσεως
του περιβόλου διά της κατασκευής του μνηιχείου
της Δημητρίας και Παμφίλης.
Η γενομένη έπίχωσις μετά τάς πρώτας ταφάς
ήτο άρκετά μεγάλη. Αποτελείται αύτη ομοίως
προς την έπί της όδοΟ ανατολικώς του μνημείου
της Δημητρίας και Παμφίλης κάτωθεν τοΟ εδά-
φους του Γ' αιώνος έπίχωσιν [ΡΗβά. αηι Ετίά.
σελ. 33), έξ άμμου μετά χαλικιών, έν ώ πλείστα
όστρακα αγγείων προ πάντων τοΟ Δ' και Ε αιώ-
νος. Ιδιαιτέρως έσηυ.ειώθησαν Εν ταύτη κατά την
άνα.σκαφήν μου δύο μικρά τεμάχια μιας ώραιοτά-
της πράχου, πιθανώτατα, έφ' ής παρίσταται "Ερως
(σώζεται μόνον το άνω ήμισυ) κρατών διά της δε-
ξιάς πυξίδα και πετάμενος προς τήν καθημένην
Άφροδίτην, ής σώζεται μόνον μέρος του προσώ-
που και της δεξιάς ψελλιοκοσμήτου χειρός, έν ή
υπάρχει όμοιον σκεύος προς το ύπό του "Ερωτος
κρατούμενον άλλ' ολίγον μεγαλείτερον μεταξύ
τούτων κλϊμαξ, ανωτέρω ο' ή πτέρυξ έτέρας πτε-
ρωτής μορφής. Αί μορφαί είνε λευκαί, αί δέ λε-
πτομέρεια", τών χαρακτηριστικών αύτών διά χρυ-
σοκιτρίνου γανώματος· αί πτέρυγες, ή κλϊμαξ καί
τά άγγεϊα διά έπιτεθειμένου πηλού οιονεί άναγλύ-
πτως' τά τελευταία ταύτα είνε κεχρυσωμένα.
Πολλά σχετικώς εύρίσκονται καί μικρά άβαθή και
παχέα τρυβλίδια μελανώς γεγανωμένα (ίδέ σχήμα
έπί είκ. 6, 4) ώς καί μικρά άμφίκοιλα κυλινδρικά
σκευάρια έχοντα ηύλακωμένην τήν περιφέρειαν, με-
λανώς ομοίως γεγανωμένα (είκ. 6, 2" διάμ.0'96θ,
6ψ. 0Ό2). Πρβ. ΡΗβά. αηι ΕΗά. σ. 119-120.
Η έπίχωσις άρχεται από του καλύπτοντος τον φυ-
σίκόν βράχον άργιλλώδους εδάφους, ούτινος τό πά-
χος, έν αίς θέσεσι κατεμετρήθη ύπ' έμοΟ (άνατο-
λικώς παρά τον ύπό τήν σαρκο'^άγον τής Γλυκέ-
ρας χώρον καί παρά τάς πυράς μ καί ν) ήτο πολύ
μικρόν (ούχί πλέον τών ϋ'30-0'40), φθάνει δέ,
ομοίως έν ταϊς ώς άνω θέσεσιν έ'νθα έσηαείωσα
περί τούτου, άρκετά ύψηλότερον τής γραμμής
Κεραμεικον ανάσκαψαν ύπό Κ. Κονρουνιώτον.
ώς έξης περίπου.
Εις τοεΐς κατηγορίας δύναται τις νά διαίρεση
τους τάφους τούτους, τάς σαρκοφάγους κ, λ, ο,
τάς πυράς ι, λ, μ, ν (£) και τους έκ κεραμίδων
τάφους α και ^.
Συαφώνως προς τά συμπεράσματα αύτοΟ έκ
της άνασκαφής της όδοΟ ανατολικώς του μνημείου
της Δημητρίας και Παμφίλης οί τάφοι α και η
σχετίζονται προς τάφους έκ κεραμίδων των χρό-
νων περίπου της γεννήσεως του Χρίστου [ΡΗβάΙι.
αηι ΕΗάαηθ8 σ. 34) εύρεθέντας εκεί έν τω αύτω
περίπου βάθει έντος της κατά τον Γ αιώνα σχη-
ματισθείσης έπιχώσεως (πρβ. ΡΗβάΙι. αηι. ΕΗά.
σελ. 33 είκ. 15), ώς προς δέ τούς λοιπούς δύο
ύποθέσεις είναι δύναται, Ίον ότι οί αρχαιότατοι έκ
τών άποκαλυ^θέντων τάφων, αί σαρκοφάγοι λ, κ,
ο, είνε οί μόνοι ανήκοντες εις την οΐκογένειαν της
Παμ^ίλης, άντιστοιχοΟντες προς την έποχήν της
διαρρυθμίσεως του περιβόλου κατά την οΐκοδομήν
του μνημείου της Δημητρίας και Παμφίλης, με-
τ'αύτούς έρχονται αί πυραϊ άντιστοιχοΟσαι εις τούς
χρόνους της καταπτώσεως τών διαφόρων περι-
βόλων του Δ' αιώνος κατά τον Γ' πΧ αιώνα" ή
20ν ότι και αί σαρκοφάγοι και αί πυραϊ προέρχον-
ται έκ του Δ' και άνήκουσιν εις την οΐκογένειαν
της Παμφίλης.
Νομίζω ότι ή δευτέρα ύπόθεσις είνε αληθε-
στέρα. Διά τών κτερισμάτων ουδεμία διαφορά χρο-
νολογίας δύναται νά στηριχθή, τουναντίον δέ και
τών σαρκοφάγων και τών πυρών τά κτερίσματα,
προ πάντων τά μετά μέλανος γανώματος άρυβαλ-
λοειδή ληκύθια και λοιπά αγγεία χαρακτηρίζουσι
μάλλον τον Δ' αιώνα, πλην τούτου δέ μαρτυρεί
υ,αλλον περί τοΟ συγχρόνου πάντων τών τάφων
και ή μικρά διαφορά τοΟ βάθους, ώς προς το έδα-
οος αυτών. Εγώ μάλιστα πιστεύω ότι ή σαοκο-
φάγος λ είνε νεωτέρα τών πλείστων έκ τών πυοών
και δτι Ό λόγος, δι' ον αύτη έτέθη εκεί έν άποκέν-
τρω και εις το άκρον περίπου του* χώρου του οικο-
γενειακού νεκροταφείου είνε ή προύπαρςις τών πυ-
ρών, α'ίτινες είχον ήδη καταλάβει την κεντρικήν
θέσιν.
Έκ τών εύρεθεισών επιγραφών [^Ηβάΐιοί αηι
ΕΗάαηοδ 9θ-96) έπρεπε νά άναμείνη τις έν τω
χώρω της Δημητρίας και ΙΙαμφίλης ες τουλάχι-
στον τάφους, ίσως δ' ήσαν και άλλοι ακόμη οί τα-
φέντες έκ τών ανηκόντων εις τούς περί την Παμ-
φίλην, ών οέν ευρέθησαν αί έπιγραοαί, ώστε και
6 αριθμός τών τάφων συμοουνεΐ μάλλον προς την
δευτέραν έκδοχήν, ότι και αί λάρνακες και αί πυ-
ραϊ άνήκουσιν εις τούς περί την Παμ^ίλην και άν-
τίστοιχοΟσιν εις τούς χρόνους της διαρρυθμίσεως
του περιβόλου διά της κατασκευής του μνηιχείου
της Δημητρίας και Παμφίλης.
Η γενομένη έπίχωσις μετά τάς πρώτας ταφάς
ήτο άρκετά μεγάλη. Αποτελείται αύτη ομοίως
προς την έπί της όδοΟ ανατολικώς του μνημείου
της Δημητρίας και Παμφίλης κάτωθεν τοΟ εδά-
φους του Γ' αιώνος έπίχωσιν [ΡΗβά. αηι Ετίά.
σελ. 33), έξ άμμου μετά χαλικιών, έν ώ πλείστα
όστρακα αγγείων προ πάντων τοΟ Δ' και Ε αιώ-
νος. Ιδιαιτέρως έσηυ.ειώθησαν Εν ταύτη κατά την
άνα.σκαφήν μου δύο μικρά τεμάχια μιας ώραιοτά-
της πράχου, πιθανώτατα, έφ' ής παρίσταται "Ερως
(σώζεται μόνον το άνω ήμισυ) κρατών διά της δε-
ξιάς πυξίδα και πετάμενος προς τήν καθημένην
Άφροδίτην, ής σώζεται μόνον μέρος του προσώ-
που και της δεξιάς ψελλιοκοσμήτου χειρός, έν ή
υπάρχει όμοιον σκεύος προς το ύπό του "Ερωτος
κρατούμενον άλλ' ολίγον μεγαλείτερον μεταξύ
τούτων κλϊμαξ, ανωτέρω ο' ή πτέρυξ έτέρας πτε-
ρωτής μορφής. Αί μορφαί είνε λευκαί, αί δέ λε-
πτομέρεια", τών χαρακτηριστικών αύτών διά χρυ-
σοκιτρίνου γανώματος· αί πτέρυγες, ή κλϊμαξ καί
τά άγγεϊα διά έπιτεθειμένου πηλού οιονεί άναγλύ-
πτως' τά τελευταία ταύτα είνε κεχρυσωμένα.
Πολλά σχετικώς εύρίσκονται καί μικρά άβαθή και
παχέα τρυβλίδια μελανώς γεγανωμένα (ίδέ σχήμα
έπί είκ. 6, 4) ώς καί μικρά άμφίκοιλα κυλινδρικά
σκευάρια έχοντα ηύλακωμένην τήν περιφέρειαν, με-
λανώς ομοίως γεγανωμένα (είκ. 6, 2" διάμ.0'96θ,
6ψ. 0Ό2). Πρβ. ΡΗβά. αηι ΕΗά. σ. 119-120.
Η έπίχωσις άρχεται από του καλύπτοντος τον φυ-
σίκόν βράχον άργιλλώδους εδάφους, ούτινος τό πά-
χος, έν αίς θέσεσι κατεμετρήθη ύπ' έμοΟ (άνατο-
λικώς παρά τον ύπό τήν σαρκο'^άγον τής Γλυκέ-
ρας χώρον καί παρά τάς πυράς μ καί ν) ήτο πολύ
μικρόν (ούχί πλέον τών ϋ'30-0'40), φθάνει δέ,
ομοίως έν ταϊς ώς άνω θέσεσιν έ'νθα έσηαείωσα
περί τούτου, άρκετά ύψηλότερον τής γραμμής