Ερετρικός νόμος' νπό Γ. Παπαβαοιλείου. 211
Δίκεν Ι επεάν ■ καιομόσει : τίν[υ- άντιστοί/ου β' λίθου, το έν τω τρίτω στί/ω Β και
σθα(ι) : τρίτει 'εμέ[ρ]ει : χρέματα το έν τω τετάρτω I άμφίοολα. Εκ τοΰ πρώτου λίθου
δόκιμα : κα[1 α]υ [β;]ίαι αν : με τείσ ού μόνον άπεκόπησαν, ώς δήλον και έκ της εικό-
φ; νος, δύο στί/οι γραμμάτων, άλλα χαί άπεςέσθη-
Έπι Πόλο αρχ[οντος; τάν τινα' &ν τά ίχνη και νυν καταφανή έν τω άπο-
.....- - Ίν : τΐι υστερεί : δυΡε. ξίσθέντι χώρφ. Έν δε τη τοΰ δευτέρου λίθου έπί-
γραοη το έν τω τετάρτω ττίχω Π του ονόματος
Έν τη επιγραφή τοΰ πρώτου λίθου, ού έλλεί- Πόλο δύναται νά νομισθη Γ, έπειδή ή ρρα/υτέρα
πούσι δύο στί/οι γραμμάτων, ώς δηλον έκ τοΰ των καθέτων κεραία μόλις διακρίνεται.
Είκών 2. Έριτριχον νόμου άπότμημα (νψ. 0-25, πλ. 0-30, πάχ. 0'21).
3 (είκ. 3, σελ. 212). Ό λίθος ούτος έν αριστερά άνομολογοΰμεν, οτι ούδέν νόημα ήδυνήθημεν νά
μεν είνε άποκεκρουμένος, έν δεςια οέ προς τά κάτω έζαγάγωμεν της τε άποΕέσεως πολλών γραμμάτων
άπες"εσμένος. Ευρέθη, ώς γνωρίζει ήμΤν 6 κ. Γεωρ- ένεκα και της μή ευρέσεως τοΰ έν άριστερα συνε-
γιάδης, κείμενος πλαγίως τοΰ δευτέρου λίθου. χομένου αύτω λίθου, ένθα ήν ή συνέ/εια των εν
Άντιγράφοντες τάς λέξεις ή μάλλον τά γράμματα τώδε γεγραμμένων. II μεταγραοή ν/ν. ώδε'
Δίκεν Ι επεάν ■ καιομόσει : τίν[υ- άντιστοί/ου β' λίθου, το έν τω τρίτω στί/ω Β και
σθα(ι) : τρίτει 'εμέ[ρ]ει : χρέματα το έν τω τετάρτω I άμφίοολα. Εκ τοΰ πρώτου λίθου
δόκιμα : κα[1 α]υ [β;]ίαι αν : με τείσ ού μόνον άπεκόπησαν, ώς δήλον και έκ της εικό-
φ; νος, δύο στί/οι γραμμάτων, άλλα χαί άπεςέσθη-
Έπι Πόλο αρχ[οντος; τάν τινα' &ν τά ίχνη και νυν καταφανή έν τω άπο-
.....- - Ίν : τΐι υστερεί : δυΡε. ξίσθέντι χώρφ. Έν δε τη τοΰ δευτέρου λίθου έπί-
γραοη το έν τω τετάρτω ττίχω Π του ονόματος
Έν τη επιγραφή τοΰ πρώτου λίθου, ού έλλεί- Πόλο δύναται νά νομισθη Γ, έπειδή ή ρρα/υτέρα
πούσι δύο στί/οι γραμμάτων, ώς δηλον έκ τοΰ των καθέτων κεραία μόλις διακρίνεται.
Είκών 2. Έριτριχον νόμου άπότμημα (νψ. 0-25, πλ. 0-30, πάχ. 0'21).
3 (είκ. 3, σελ. 212). Ό λίθος ούτος έν αριστερά άνομολογοΰμεν, οτι ούδέν νόημα ήδυνήθημεν νά
μεν είνε άποκεκρουμένος, έν δεςια οέ προς τά κάτω έζαγάγωμεν της τε άποΕέσεως πολλών γραμμάτων
άπες"εσμένος. Ευρέθη, ώς γνωρίζει ήμΤν 6 κ. Γεωρ- ένεκα και της μή ευρέσεως τοΰ έν άριστερα συνε-
γιάδης, κείμενος πλαγίως τοΰ δευτέρου λίθου. χομένου αύτω λίθου, ένθα ήν ή συνέ/εια των εν
Άντιγράφοντες τάς λέξεις ή μάλλον τά γράμματα τώδε γεγραμμένων. II μεταγραοή ν/ν. ώδε'