DOI Artikel:
Skias, Andreas: To para tēn Phylēn antron tou Panos: kata tas anaskaphas tōn etōn 1900 kai 1901
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14365#0022
12 Το παρά την Φυλην άντρον τον Πανός νπο Λ. Σκιά. ΛΕ 191Η
8' έγκατακρήμνιαις και έ'ξαρσις τών στρωμάτων τον εδάφους τον σπηλαίου.
Προς άριπτεράν φαίνεται το ρήγμα της έγκατακρημνίσεως, κατά το μέσον δε οι δύο κατώτατοι φλέγοντες λύχνοι δεικννουσι την ήδη άρχομέ-
νην άνύψωσιν της επιφανείας τον σχιστολίθου, την δε περαιτέρω εξαραιν αύτοϋ αποκρύπτει 6 έπιπροσθών ασβεστολιθικός έπϊπα-
γος (άνωθεν τον προς δεξιάν κατωτάτου λύχνου). ' Ολίγον τι δεξιώτερον νπο τον μεσαΐον προς δε'ξιάν λύχνον, εξορν/θέντος τον έπι-
ιροσθονντος έπιπάγον φαίνεται ό επί μάλλον άννψούμενος σχιστόλιθος, ου το άνώτατον μέρος άπεπλύθη νπο των νδάτων και έοχη-
ιΐατίσϋησαν τα δύο επιγενή σπηλαιώδη κοιλώματα χωριζόμενα άπ' αλλήλων νπό τίνος ασβεστολιθικής πέτρας. Εις ταύτην την πέτρην
προσκρούσας ό έγκατακρημνιζόμενος ασβεστολιθικός έπίπαγος υπέστη ώθησιν προς τά άνω και εστολιδώθη, ώς φαίνεται μεταξιτ
των τριών ανωτέρων λύχνων. Ό μέσος των τριών τούτων λύχνων, ήτοι ό ανώτατος των προς άριστεράν. δεικνύει το άνώτατον στρώμα
της τέφρας, ό δ' άριστερώτατα τών άλλων κείμενος δεικνύει το εγκατακρημνισθεν μέρος τον μεσαΐον στρώματος.
τος τόφου, έπήλθεν εν τοις μεσαιωνικοις χρόνοις όμως διετηρεΐτο και μετά τήν καθίζησιν ή έν τώ
μετά τήν τελευται'αν ίρήμωσιν του ίερου και νέα σπηλαίω λατρεία, βεβαιώ; θά άπετίθετο νέα τέφρα
καθίζησις του έπιπάγου κατά τά δύο πλευρά του και επομένως τά δια/ωρισθέντα δια της καθιζή-
σπηλαίου, εξ ής το άνώτατον στρώμα της τέφρας σεως τμήματα θά συνηνοΟντο και πάλιν εις ένιαιον
έκοιλάνΟη εκατέρωθεν του κατά το μέσον του σπη- στρώμα.
λαίου εςηρμένου σ/ιστολίθου (ϊδε είκ. 7). Ότι Περι της κατ' ιδίαν θέσεως τών κυριωτέρων εύ-
δέ ή καθίζησις αύτη συνέβη μετά τήν τελευται'αν ρημάτων του ανωτάτου στρώματος παρατηρώ οτι
έρήμωσιν του ίερου, εβεβαιώθη έκ τούτου, οτι το Ό εν ΑΕ 1906 σ. 89 απεικονισμένος /ρυσους τέτ-
στρώμα της τέφρας διεχωρίσθη εις τρία μέρη, και τις" ευρέθη κατά το μέσον του σπηλαίου εις άπό-
το μεν εν τούτων εμεινεν άμετακίνητον και ευρέθη στασιν 5-6 μ. από της εισόδου και εις βάθος 0,60
κείμενον επί του κατά το μέσον έςηρμένου σ/ι- άπο της σημερινής επιφανείας του έπιπάγου, κατά
στολίθου, τά δε εκατέρωθεν δύο παρακολουθήσαν- χ0 κατώτατον δέ μέρος τοΟ ανωτέρου στρώματος,
τα τήν καθίζησιν ε/ωρίσθησαν άπ εκείνου. Αν τής τέφρας. Οθεν ό τόπος της ευρέσεως συμβιβά-
8' έγκατακρήμνιαις και έ'ξαρσις τών στρωμάτων τον εδάφους τον σπηλαίου.
Προς άριπτεράν φαίνεται το ρήγμα της έγκατακρημνίσεως, κατά το μέσον δε οι δύο κατώτατοι φλέγοντες λύχνοι δεικννουσι την ήδη άρχομέ-
νην άνύψωσιν της επιφανείας τον σχιστολίθου, την δε περαιτέρω εξαραιν αύτοϋ αποκρύπτει 6 έπιπροσθών ασβεστολιθικός έπϊπα-
γος (άνωθεν τον προς δεξιάν κατωτάτου λύχνου). ' Ολίγον τι δεξιώτερον νπο τον μεσαΐον προς δε'ξιάν λύχνον, εξορν/θέντος τον έπι-
ιροσθονντος έπιπάγον φαίνεται ό επί μάλλον άννψούμενος σχιστόλιθος, ου το άνώτατον μέρος άπεπλύθη νπο των νδάτων και έοχη-
ιΐατίσϋησαν τα δύο επιγενή σπηλαιώδη κοιλώματα χωριζόμενα άπ' αλλήλων νπό τίνος ασβεστολιθικής πέτρας. Εις ταύτην την πέτρην
προσκρούσας ό έγκατακρημνιζόμενος ασβεστολιθικός έπίπαγος υπέστη ώθησιν προς τά άνω και εστολιδώθη, ώς φαίνεται μεταξιτ
των τριών ανωτέρων λύχνων. Ό μέσος των τριών τούτων λύχνων, ήτοι ό ανώτατος των προς άριστεράν. δεικνύει το άνώτατον στρώμα
της τέφρας, ό δ' άριστερώτατα τών άλλων κείμενος δεικνύει το εγκατακρημνισθεν μέρος τον μεσαΐον στρώματος.
τος τόφου, έπήλθεν εν τοις μεσαιωνικοις χρόνοις όμως διετηρεΐτο και μετά τήν καθίζησιν ή έν τώ
μετά τήν τελευται'αν ίρήμωσιν του ίερου και νέα σπηλαίω λατρεία, βεβαιώ; θά άπετίθετο νέα τέφρα
καθίζησις του έπιπάγου κατά τά δύο πλευρά του και επομένως τά δια/ωρισθέντα δια της καθιζή-
σπηλαίου, εξ ής το άνώτατον στρώμα της τέφρας σεως τμήματα θά συνηνοΟντο και πάλιν εις ένιαιον
έκοιλάνΟη εκατέρωθεν του κατά το μέσον του σπη- στρώμα.
λαίου εςηρμένου σ/ιστολίθου (ϊδε είκ. 7). Ότι Περι της κατ' ιδίαν θέσεως τών κυριωτέρων εύ-
δέ ή καθίζησις αύτη συνέβη μετά τήν τελευται'αν ρημάτων του ανωτάτου στρώματος παρατηρώ οτι
έρήμωσιν του ίερου, εβεβαιώθη έκ τούτου, οτι το Ό εν ΑΕ 1906 σ. 89 απεικονισμένος /ρυσους τέτ-
στρώμα της τέφρας διεχωρίσθη εις τρία μέρη, και τις" ευρέθη κατά το μέσον του σπηλαίου εις άπό-
το μεν εν τούτων εμεινεν άμετακίνητον και ευρέθη στασιν 5-6 μ. από της εισόδου και εις βάθος 0,60
κείμενον επί του κατά το μέσον έςηρμένου σ/ι- άπο της σημερινής επιφανείας του έπιπάγου, κατά
στολίθου, τά δε εκατέρωθεν δύο παρακολουθήσαν- χ0 κατώτατον δέ μέρος τοΟ ανωτέρου στρώματος,
τα τήν καθίζησιν ε/ωρίσθησαν άπ εκείνου. Αν τής τέφρας. Οθεν ό τόπος της ευρέσεως συμβιβά-