Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1918)

ΑΕ 1918

Τό παρά την Φνλην άντρον τον Πανός υπό Α. Σκιά. 19

καί τίνων χαλκών και όστε'ινων περονών. Σημειω-
τέον προσέτι οτι πλησίον τών μνημονευθέντων
κεραμίνων πινακίων ύπήρχεν έν μικρά έκτάσει
στρώμα ερυθράς γης πάχους 0,10, δπερ πιθανώς
πΡ°ήΡ'/.ετο ^κ κτίσματος τίνος πλινθίνου, ίσως
βιυμου τίνος μικρού.

Έπιγραφαί. Την πρώτην έπι βράχου έν τώ
προθύρω του άντρου κεχαραγμένην έοημοσίευσεν ό
Ηθ88, Κοηΐ§8ΓθΪ8θη σελ. 87, κατόπιν δέ και ό Πιτ-
τάκης και Ό Κορδέλλας, άκριβέστερον δε μέτ' αυ-
τούς ό Εο11ΐη§, ΑΜ. V (1880) σελ. 293. Ή έν
ΙΟ III, 1,210 άναοημοσίευσις στηρίζεται μόνον
εις την άντιγραφήν του Κθ88 και του Πιττάκη.
Ταύτην νομίζω καλόν νά δημοσιεύσω έκ νέου,
έπειοή οχι μόνον ηύκαίρησα νά έςετάσω αυτήν
έπανειλημμένως κα'ι έν περισσοτέρω χρόνω, αλλά
και έκαθάρισα τον λίθον προσηκόντως. 1ά ύπ' έμοΰ
Όυ.ως άναγνωσθέντα γράμματα είνε κατά τι ολι-
γώτερα τών ύπό 1<ο11ίη§ αναγραφομένου, ώστε
μαίνεται ό'τι έν τώ μεταξύ χρόνω έφθάρη ό λίθος
ίκανώς.

.Ζ. Η επιγραφή αύτη είνε κεχαραγμένη επί του
βράχου έν τη πρός δεξιάν πλευρά της εισόδου του
άντρου επί επίτηδες ώμαλισμένης όπωσουν επιφα-
νείας, έν ή κατέχει χώρον ύψους 0,38, μεγίστου
■δε πλάτους 0,21. Ποός άοιστεοάν συνέχεται ποόί
αυτήν τραπεζοειδές πεδίον περιωρισμένον δια χα-
ραγμάτων, ού ή επιφάνεια έχει τινάς ανωμαλίας.
Ιψος του πεδίου τούτου 0,50, πλάτος άνω 0,15,
κάτω 0,24. Ισως έν τούτω τώ πεδίω ύπήρχεν
ανάγλυφος έκ του αυτοφυούς βράχου ή έν τη έπι-
-γραφή μνημονευομένη είκών τοΟ Πανός, άφανι-
σθεΐσα ένεκα της φθοράς του λίθου. Όμοιον άνά-
γλυφον έπι βράχου παρετηρήθη προ μικρού κατά
τήν άριστεράν όχθην του Γλισσοΰ παρά τήν λεγο-
μένην Καλλιρρόην. Ίδε ΑΜ. XXXVII 1912)
σελ. 141 ές\

ΑΓλθιΙ 'γν

τ ιι λ

Κ " λ Κ Ε

ΛΑλ°ΝΆλΕ
5 Τ Ε I . . Ν λ £ Λ
□ θΑι. Κ Ν ΕΙ Κω

το υπΑνοειο

θ ΥΙϋΝ Δ Η Ν

τ . . φ IΜI Λ Ν ο Ε

Ο Ι<ο11ϊη§ άνέγνωσεν ούτω"

ΆγαΟη Τΰχη.
Τΰχανδρος έ-
κέλευσε· Κε-
λάδοντά δε
δ τέκτονας Οέ-
σθαι τήν εικώ
τοϋ Πανός ό
ϋΰων δ' ήν
Τροφιμιανός-

φρονεί δέ ότι έκ του τοπικού έπιρρήματος Κελά-
δοντά δε συνάγεται ότι Κελάδων ώνομάζετο ό πα-
ραρρέων τό άντρον χείμαρρος, άφοΟ ή αυτή λέξις
ώς έπίθετον αποδίδεται εις τον Βοιωτικόν ρύακα
Όπλίτην έν χρησμώ τινι παρά Πλουτάρχω, Αύ-
σανδρ. 29.

Εκ της άναγνώσεως ταύτης του Ι,οΙΠη^· δύναν-
ται κατά τά ύπ' έαου άναγνιυσθέντα γοάυ.υ.ατα νά
έπιβεοαιωθώσι μόνον οί στίχοι 1 και 6-9, πιθανώς
δέ και ό στ. 5. Τό όνομα Τνχανδρος έν στ. 2 φαί-
νεται αδύνατον, πιθανώς δ εκείτο Τελεσφόρος ή
άλλο τοιούτον. Έν στ. 3 το έκέλευσε εινε όλως
άβέοαιον, το δ' άκόλουθον Κελάδοντά δε φαίνεται
μεν άποδεκτόν, άλλά πρέπει νά παρατηρηθη ότι άντι
του Τ άνεγνώσθη ύπ έμου I, όπερ μοΐ έφάνη βέ-
βαιον.

Πλησίον της επιγραφής ταύτης κα'ι ύψηλότερον
αυτής ύπάρχουσι μεμονωμένα τά γράμματα

Ν
Η

μεγάλα το αέγεθο^.

2, Κατά τήν αυτήν πλευράν του σπηλαίου Ο, / Π
ένδοτέρω της προηγουμένης ύπαρχοι κεχαραγμένη
ή ακόλουθος, κατέχουσα χώρον πλάτους 0,13 —
0,15, ύψους δέ 0,17. Πρβλ. Κορδέλλαν έν. αν.
σελ. 140.

Α Ο Η Ν
Ε ' Α I
Μ Α Ρ Κ ι

Λλ Ν 1

Στ. 2, τό Ε εινε άμυδρόν, μετ' αυτό δέ λείψανον
γράμματος ώσει Κ' μετά δέ τά Α I δεν ειχε γραφή
άλλο γράμμα. Στ. 4 έν αρχή γράμμα άμελώς