20 Το παρά την Φνλήν άντρον τον Πανός- ύπδ Ά. Σκιά.
ΑΕ 1918
έπι άνωμάλου επιφανείας κε/αραγμένον και ώς έκ βράχου. Κατωτέρω αύτής και δεςιόθεν ΐγουσι
τούτου ουσδιάγνωστον, έπειτα δε Ν σαφές και μετ γραφή εν νεωτέροις χρόνοις τά άκόλουθα:
αύτό κεραία, μεθ' ήν αί άνωμαλίαι του βράχου 1820
δεν έπιτρέπουσι να διακριθη άν είχε χαραχθή και ΓΑ υ Ρ
άλλο γράμμα ή οχι. Πιθανώς φαίνεται ό'τι πρέπει Εξω του σπηλαίου κατά την προς δεξιάν πλευ-
νά άναγνωσθη: Α&ην[αΐδο]ς (κ)αί Μαρκι(α)ν [ης]. ράν του πρόθυρου ύπάρχουσιν έν τω βράχω λελα-
Κόγχη προς ύποδοχήν αναθήματος δεν υπάρχει ξευμέναι τρεις κόγχαι προς ενθεσιν άναθημάτων,
αυτόθι, ό'λως άδηλον δε εινε άν έχει άφανισθη ή αί μεν δύο προς το στόμιον τετράγωνοι, ή δε τρίτη
λέξις έμνήσΰη έν άποπεσόντι άποθραύσματι τοΟ καμαρωτή.
11: ή προς δεξιάν πλευρά του προ&νρον.
Της πρώτης κόγχης τό πλάτος 0,50, τό δ' ύψος Τά άκόλουθα Ν Ρ βέβαια, τά δε κατόπιν δύο έφθαρ-
0,48. μένα γράμματα και κατά χώραν και έπι τοΟ χαρ-
3. Άριστερόθεν της κόγχης ταύτης υπάρχει ή τίνου έκτύπου μοί έφαίνοντο ώς ΡΙ ή ΒΙ. Έπειτα
έξης επιγραφή. τά ΚΩΝ εινε σαφή, το δε Τ έπι του έκτύπου φαί-
ΕΙΕΙΕΡΗΝΕΠΗΛυΝΓΑΒ1" νεται μάλλον ώς Π. Μετά τούτο ύπάρχουσιν έν ή
□ ΥλΕλΠ . ΝΠ . . ΚΩΝΤΕ. ΝλΕίΝΓ1" δύο γράμματα έφθαρμένα, ων το πρώτον μοι έφάνη
Β ΕII Λ ώς Ε. Τό άκάλουθον Ν δύναται νά εινε και Κ, τό
Ασφαλώς άναγινώσκονται μόνον τά έξης" δε λ φαίνεται βέβαιον. Τά ΕΙ έφθαρμένα και άμφί-
Εϊς ίερήν σπήλυνγα θ(ε)ουδέα βολα, έπεται δε Ν σαφές, Π ή Ω και άλλο τι
Ακολούθως τό Π φαίνεται βέβαιον, τό δ' άκό- γ?α^α γωνιώδες. Ό τρίτος στίχος ήτό ποτε πλή-
λουθον έφθαρμένον γράμμα μοι έφάνη ώς Α ή Ω. ρης, άλλ' ήδη δλίγα γράμματα σώζονται.
ΑΕ 1918
έπι άνωμάλου επιφανείας κε/αραγμένον και ώς έκ βράχου. Κατωτέρω αύτής και δεςιόθεν ΐγουσι
τούτου ουσδιάγνωστον, έπειτα δε Ν σαφές και μετ γραφή εν νεωτέροις χρόνοις τά άκόλουθα:
αύτό κεραία, μεθ' ήν αί άνωμαλίαι του βράχου 1820
δεν έπιτρέπουσι να διακριθη άν είχε χαραχθή και ΓΑ υ Ρ
άλλο γράμμα ή οχι. Πιθανώς φαίνεται ό'τι πρέπει Εξω του σπηλαίου κατά την προς δεξιάν πλευ-
νά άναγνωσθη: Α&ην[αΐδο]ς (κ)αί Μαρκι(α)ν [ης]. ράν του πρόθυρου ύπάρχουσιν έν τω βράχω λελα-
Κόγχη προς ύποδοχήν αναθήματος δεν υπάρχει ξευμέναι τρεις κόγχαι προς ενθεσιν άναθημάτων,
αυτόθι, ό'λως άδηλον δε εινε άν έχει άφανισθη ή αί μεν δύο προς το στόμιον τετράγωνοι, ή δε τρίτη
λέξις έμνήσΰη έν άποπεσόντι άποθραύσματι τοΟ καμαρωτή.
11: ή προς δεξιάν πλευρά του προ&νρον.
Της πρώτης κόγχης τό πλάτος 0,50, τό δ' ύψος Τά άκόλουθα Ν Ρ βέβαια, τά δε κατόπιν δύο έφθαρ-
0,48. μένα γράμματα και κατά χώραν και έπι τοΟ χαρ-
3. Άριστερόθεν της κόγχης ταύτης υπάρχει ή τίνου έκτύπου μοί έφαίνοντο ώς ΡΙ ή ΒΙ. Έπειτα
έξης επιγραφή. τά ΚΩΝ εινε σαφή, το δε Τ έπι του έκτύπου φαί-
ΕΙΕΙΕΡΗΝΕΠΗΛυΝΓΑΒ1" νεται μάλλον ώς Π. Μετά τούτο ύπάρχουσιν έν ή
□ ΥλΕλΠ . ΝΠ . . ΚΩΝΤΕ. ΝλΕίΝΓ1" δύο γράμματα έφθαρμένα, ων το πρώτον μοι έφάνη
Β ΕII Λ ώς Ε. Τό άκάλουθον Ν δύναται νά εινε και Κ, τό
Ασφαλώς άναγινώσκονται μόνον τά έξης" δε λ φαίνεται βέβαιον. Τά ΕΙ έφθαρμένα και άμφί-
Εϊς ίερήν σπήλυνγα θ(ε)ουδέα βολα, έπεται δε Ν σαφές, Π ή Ω και άλλο τι
Ακολούθως τό Π φαίνεται βέβαιον, τό δ' άκό- γ?α^α γωνιώδες. Ό τρίτος στίχος ήτό ποτε πλή-
λουθον έφθαρμένον γράμμα μοι έφάνη ώς Α ή Ω. ρης, άλλ' ήδη δλίγα γράμματα σώζονται.