244
TOMASZ WUJEWSKI
4. Zamek w Sierakowie. Rekonstrukcja kafla ze św. Je-
rzym. Fot. R. Rau, fotomontaż autora
Smok ma ostre zęby, szpiczaste uszy, wyłupiaste ślepia, za łbem ko-
lec i wężowe cielsko. Jego konwulsje uzasadniają wypełnienie całego
dolnego prawego narożnika kompozycji.
W prawym górnym narożniku jest umieszczony unoszący się w po-
wietrzu najprawdopodobniej anioł, z rozpostartymi rękoma (na zacho-
wanych fragmentach widoczna jest tylko prawa, otwarta dłoń anioła)
i w bujnie rozwianej szacie.
Wydaje się, że innych motywów na kaflu tego typu nie było, a re-
konstrukcja wystarczająco oddaje pomysł kompozycyjny. Z analizy frag-
mentów kafli pochodzących z tej samej matrycy, i to zarówno pod wzglę-
dem możliwości dopasowania, jak i pod względem podobieństwa
fizycznego materiału wynika, że w piecu zostały zamontowane co naj-
mniej 4 kafle ze św. Jerzym.
Poszczególne fragmenty mają różne zabarwienie. Ślady przepalenia
są głównie na powierzchniach licowych, tutaj także występują nacieki
stopionej polewy zielonej. Wewnętrzne strony, tj. od strony komory,
w większości fragmentów mają kolor intensywnie ceglasty lub poma-
rańczowy.
TOMASZ WUJEWSKI
4. Zamek w Sierakowie. Rekonstrukcja kafla ze św. Je-
rzym. Fot. R. Rau, fotomontaż autora
Smok ma ostre zęby, szpiczaste uszy, wyłupiaste ślepia, za łbem ko-
lec i wężowe cielsko. Jego konwulsje uzasadniają wypełnienie całego
dolnego prawego narożnika kompozycji.
W prawym górnym narożniku jest umieszczony unoszący się w po-
wietrzu najprawdopodobniej anioł, z rozpostartymi rękoma (na zacho-
wanych fragmentach widoczna jest tylko prawa, otwarta dłoń anioła)
i w bujnie rozwianej szacie.
Wydaje się, że innych motywów na kaflu tego typu nie było, a re-
konstrukcja wystarczająco oddaje pomysł kompozycyjny. Z analizy frag-
mentów kafli pochodzących z tej samej matrycy, i to zarówno pod wzglę-
dem możliwości dopasowania, jak i pod względem podobieństwa
fizycznego materiału wynika, że w piecu zostały zamontowane co naj-
mniej 4 kafle ze św. Jerzym.
Poszczególne fragmenty mają różne zabarwienie. Ślady przepalenia
są głównie na powierzchniach licowych, tutaj także występują nacieki
stopionej polewy zielonej. Wewnętrzne strony, tj. od strony komory,
w większości fragmentów mają kolor intensywnie ceglasty lub poma-
rańczowy.