DOI Heft:
Nr. 4
DOI Artikel:Rozprawy
DOI Artikel:Lorentz, Stanisław: Architektura Wieku Oświecenia w świetle przemian w życiu gospodarczym i umysłowym: Próba analizy wybranych przykładów
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.37707#0364
ARCHITEKTURA WIEKU OŚWIECENIA
T.V7//' AW,y/v/««vł/ /’.’itr tai B.ittmrnt ,/r tńtutl I.n.tw <Ł-/tier J.ms awt, . M / >/•«>/.«,/,w
M trm Bsp^saasBa &j Pil H fl
II. 4. Neufforge, Recueil Elementaire d’Architecture..., t. III, Paris 1760-1, tabl. XXVII.
(Fot. E. Kozłowska)
Wybitny badacz Warszawy i dawnej sztuki polskiej, F. M. Sobiesz-
czański, który często dostrzec potrafił problemy i zjawiska, przeoczane
przez późniejszych badaczy, powtórzył przed stu prawie laty trafne spo-
strzeżenia i informacje o domu Teppera, które zaczerpnął z rękopisu ks.
F. K. Kurowskiego Pamiętniki miasta Warszawy:
pałac podźwignięto z fundamentów „dawszy mu kształt skrzyni kassowej, ozna-
czającej jakoby własność bankierską. W tym gmachu był główny jego kantor,
tu żył okazale i z wielkim przepychem, i tu odbierał wizyty króla i senatorów.
Są tu jeszcze ślady pięknych jego pokoi, resztki licznych obrazów, i miejsce
bogatej niegdyś kassy, obok której w r. 1790 tak tragicznie życie swe zakoń-
czył. Wzniesiony na kilka pięter może wygodnie pomieścić kilkanaście familji,
a wychodząc aż na ulicę Daniłowiczowską, należy do najobszerniejszych gma-
chów; ma tu rozmaite sklepy, maszyny, oraz pracownię rzemieślników... W pa-
łacu Teppera konfraternia kupiecka odbywała dawniej swoje narady, a na
obszernym dziedzińcu, dziś zabudowanym, kształciła się kompania cudzoziem-
ska w robieniu bronią" -.
Charakterystykę domu uzupełnić można, odwołując się do wzmianki
w opisie Warszawy Bernoulli’ego, który trzykrotnie wymienia dom Tep-
2 Sobieszczański F. M., Ulica Miodowa, wyjątek z trzeciego tomu Historyi
Warszawy, w rękopiśmie, odbitka z Wieńca, t. III, s. 14 i n.; Ks. Kurowski F. K.,
Pamiątki miasta Warszawy, t. I, z rękopisu wydał E. Szwankowski, Warszawa
1949, s. 63.
7
T.V7//' AW,y/v/««vł/ /’.’itr tai B.ittmrnt ,/r tńtutl I.n.tw <Ł-/tier J.ms awt, . M / >/•«>/.«,/,w
M trm Bsp^saasBa &j Pil H fl
II. 4. Neufforge, Recueil Elementaire d’Architecture..., t. III, Paris 1760-1, tabl. XXVII.
(Fot. E. Kozłowska)
Wybitny badacz Warszawy i dawnej sztuki polskiej, F. M. Sobiesz-
czański, który często dostrzec potrafił problemy i zjawiska, przeoczane
przez późniejszych badaczy, powtórzył przed stu prawie laty trafne spo-
strzeżenia i informacje o domu Teppera, które zaczerpnął z rękopisu ks.
F. K. Kurowskiego Pamiętniki miasta Warszawy:
pałac podźwignięto z fundamentów „dawszy mu kształt skrzyni kassowej, ozna-
czającej jakoby własność bankierską. W tym gmachu był główny jego kantor,
tu żył okazale i z wielkim przepychem, i tu odbierał wizyty króla i senatorów.
Są tu jeszcze ślady pięknych jego pokoi, resztki licznych obrazów, i miejsce
bogatej niegdyś kassy, obok której w r. 1790 tak tragicznie życie swe zakoń-
czył. Wzniesiony na kilka pięter może wygodnie pomieścić kilkanaście familji,
a wychodząc aż na ulicę Daniłowiczowską, należy do najobszerniejszych gma-
chów; ma tu rozmaite sklepy, maszyny, oraz pracownię rzemieślników... W pa-
łacu Teppera konfraternia kupiecka odbywała dawniej swoje narady, a na
obszernym dziedzińcu, dziś zabudowanym, kształciła się kompania cudzoziem-
ska w robieniu bronią" -.
Charakterystykę domu uzupełnić można, odwołując się do wzmianki
w opisie Warszawy Bernoulli’ego, który trzykrotnie wymienia dom Tep-
2 Sobieszczański F. M., Ulica Miodowa, wyjątek z trzeciego tomu Historyi
Warszawy, w rękopiśmie, odbitka z Wieńca, t. III, s. 14 i n.; Ks. Kurowski F. K.,
Pamiątki miasta Warszawy, t. I, z rękopisu wydał E. Szwankowski, Warszawa
1949, s. 63.
7