Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Bodmer, Johann Jacob [Hrsg.]; Manesse, Rüdiger [Hrsg.]
Sammlung von Minnesingern aus dem schwaebischen Zeitpuncte: CXL Dichter Enthaltend (Band 1) — Zürich, 1758

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.4110#0038

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
MARGR. von HOHENR HER. HEINRICH von VELDIG.

Ich bit ouch niht vvan dur den willen sinx
"Wiltun bevvarn So lade in varn
Verslaft er sich so ist diu schulde din
Weke in frovve
Din lip der muesse un seiig sin
Wahter und al das weken din 'Slaf geselle
Din wachen das wer alles guot
Din vveken mir unsanfte tuot Släf geselle:
Wahter in han Dir niht getan
Wan alles guot das mir wirt seiten schin
Du gerst des tages Das du veriages
Vil sender frceiden von dem herzen mihi
Slafgelelle
Din zorn der si dir vertragen
Der ritter sol nibt hie betagen Weite in fiovve
Er gab sich uf die trüvve min:
Do beval ich in den eren din Wekeitifro-we:'
Vil selic wib Sol er den lip
Verliein so sin wir mit im verlorn
Ich singe ich sage Est an dem tage:
Nu weke in vvan in vveket doch. min. horni.
Weke in frovve
Min ougen muessen dur das "selic siru
Das si an der guoten so rehte gelähem
Ir guetlich geberde und ir minneelichen: schii*
Des ir die bellen von warheit iahen;
Wim ich han mich gar an die guoten Verlans
Und wil ouch iemer gerade: an ß suochert
Das muos ergan
Svvie si gebiete oder, welle geruochem
HER HEINRICH
von VELDIG.
Xss sint guetiu niuwe mere
■*-"' Das die vogel ofFenbere
Singent da man die bluomen: siet
<Ze den ziten in dem: isre.-
Stuende wol das mar« vro were:
Leider des enbin: ich niet
Min tumbes herze mich verriet:
Das muos unsanfte und swere;
Tragen das lek das. mir. besehlet
Diu schoenste und diu belle frouwe
Zwischen dem rotten und der souwe;
Gab mir blideschaft hie bevorn'
Das ist mir komen alze rouwe
Von tumbheit und von trouwe

Das ich ir hulde han verlorn
Die ich ze der bellen hat erkorn
Oder in der weite ieman schouwe;
Noch sere furcht ich ir zorn
Alzehohe minne Brauten mich us dem sinne
Dolch ir ougen und munt Sach wol sten und'ir kinne
Do wart mir das herze enbinne
Von suesser tumbheit wunt
Das mir vvisheit wart unkunt
Des bin ich wol worden inne
Mit schaden sit ze maniger Hunt
Das; uibes vvort si' verwäten
Das ich nie künde verlaten
Do- mich betroug min tumber vvan
Der sch was gerende us der maten
Ich. bat ss in der caritatere
Das si; mich mues al umbe-van
So vil het ich. ni ht getan Das si eins vveninc uf ftraten
Dur mich ze unrehte wolte llan
Mir riete- wilent zeiher ssunde;
So wol gedienet ein man
Das. ich im wol guotes gunde
Des ich. im; nu niht gan Sit das er den muot gevvan
Das er anrieh eischen begunde
Des ich im bas- verzihen kart
Denne er es umbe midi gewerben künde
Teft wände das er hovescli were
Darumb was ich; im holt Das rede ich nir woloffenbere
Des ist er von mir unverscholt Deshab ich guotgedolt
Sin schade der ist mirunmere Er iesch alze riehen sc4t.
Des ich. von: im doch wol enbere
Er gerte alze ungefüeger minne
An mir der vant er niet
Das wisfe er siriem kranken sinne:
Das im sin tumpheit so> geriet
Swas- schaden im da. von geschiet
Des mac er wol werden ihne:
Das er sin spil niht wol besehlet:
Er brichet e das; ers gewinne
Swer fiii'rlchad'ean mi'ner frouwe»
Dem vviiinsche. ich des rises.
Daran di£ diebe nement ir ende
Swer min. daran schone mit trouwen
Dem vviunseh ich des parady.ses;
Und: valde im; mine hende Vrag; ieman; wer. fi si'
Der. bekenne si. dabr Es. ist din wolgetane
Genade frouwe mir- Der sunnen; gan. ich.dir
So schine mir der mane
Svvie
 
Annotationen