DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.21835#0286
276
Delphi.
[1817-1818]
"άρχοντος Je^iovda μηνός Βνσίον, άπέδοτο Ιάλέξανόρος
"Αντιγόνου τώι | ^7ΐόλλο)νι τώι Πνθ-ίωι σώμα άνδρεϊον
ιοί όνομα Βση$ος τό γένος Σνρον, τιμάς | άργνρίον μνάν τριών,
"λ,αΰώς επίστευσε Βόη&ος τάν ώνάν τώι &εώι, ωστε ε λεύτερος
ειμεν y.ai άνέφαπτος από 7ΐάντων τον πάντα βίον. βεβαίωττιρ
5 κατά || τον νόμον Χαρί ξένος, ει δέ τι άνθ-ρώττινον γένοιτο περί
Böad-ov, α κα κατα\λΐ7νη Βόαΰος Αλεξάνδρου έστω /.αι του
νιον. μάρτνροΐ' οι ιερείς Πραξίας, | τών αρχόντων Σώστρατος,
ιδιώται Αρίστων, ^ΛΧνΧνος, Λαιάδας, Σωσίνι ν.ος.
S. Anmerkung zu 1810.
Zum Wechsel der Formen Βόη&ος uud Βόα&ος vgl. 1748, 2,5. — Die
Bestimmung von Z. 5 ff. hat in 1718, 14 eine Parallele. — Solche Ver-
sehen wie Z. 6 οί ίεοεϊς· Πραξίας kommen öfters vor. Der »Steinmetz kommt
aus einem Schema ins andre. Wir brauchen nicht {Ανδρόνικος], dahinter
zu setzen. Vgl. 1708, 31; 1862, 5; 1880, 12.
Zeit. Priesterschaft VI (etwa 150—140).
1818 W.-F. 153. C. ν. B.
Στραταγέοντος τών Λιτωλών Ύβρίστα ^νί/.ρινιέος μηνός
'Όμολοίου, εν Λελφοϊς [_δέ άρχον]τος Πνρρον, άπέδοτο Τιμά-
γορος Λεξιευς \ τώι Άπόλλωνι σώματα γνναι/.εΐα όνο αίς
ονόματα ^[Αρκισα, Κλεώ, ώστε ελευθέρας ειμεν, [τιμάς ά}ργιρίον
Μ Μ. παραμεινάντω δέ 'Άρ/.ισα, Κλευ) | παρά Τιμάγορον
άχρι κα ζώη Τιμάγορος το δέον ποιονσαι. επεί δέ κο τι ίίά&Τ)
Τιμάγορος, ζο[ΰ d-εοϋ^ εστω ^Άρ/.ισα, Κλεώ /.ι ριείουσαι αυσαν-
τάν, | ελενΟ-εραι ουσαι και άνέ(( απτοί το μ πάντα χρόν(ον)
από πάντων, vMd-ώς έπίστεν{σ\αν τώ[ι !ϊ]εωι τάν ώνάν. βε-
5 βαιωτηρες' Μϊλν.νλος, ^Εμμενί δας Jeiiv.Q0vso^ Je/.ifoL Πλεί-
σταινος Καλλιπολίτας. μάρτιροι' οι ιερείς Ταραν[τΐ]νος,
'Άμ\ΰντ\ας [κ]«2 τοι άρχοντες ^'Λΰαμβος, "Λσ^αλνδρος, Ήρά κων
Jελψoί, Juo[...] Λε'ξιεΰς, Λε'ξίας Καλλιπολίτας, Άρχέλας
Πραόχον, Βάκχιος ζ/ελ[φ~]οί.
W.-F. Ζ. 1 εν ΔελφοΧς δ[ε αρχ]οντος, am Ende Δεξιεύ[ς], das Wort ist
aber jetzt noch klar. — 2 [τιμάς] αργυρίου. — 3 τον [&εοϋ]. — 4 χρόν[ον],
Stein nur ΧΡΟΝ. dann επίστευσαν τώι ΰεώι. — 5 Έμμενί δας Λεξικράτεος
Δελφοί, Πλείσταινος Καλλιπολίτας, Αρχέλας Πραόχου, Βάκχιος Δελ[φο]ί, nach
Καλλι.-ιολίτας fehlen also 16 Wörter, die Priester, Archonten u. einige Zeugen.
Für das Ethnikon Δεξιεΰς finde ich keinen Beleg. —Άρκιοα stelle ich
zu "Αρκ-υλος, Άρκέων, mit einfachem σ wie Αάοισα (s. Iudex); vgl. den EN.
'Άρκιοοος. — Ueber die Abkürzung Z. 2 s. 1770, 2 u. den Index. — Z. 8
habe ich nach Δελφοί ΔΙΩ . . . aufgeschrieben, was ich wegen Δεξιεύς
Delphi.
[1817-1818]
"άρχοντος Je^iovda μηνός Βνσίον, άπέδοτο Ιάλέξανόρος
"Αντιγόνου τώι | ^7ΐόλλο)νι τώι Πνθ-ίωι σώμα άνδρεϊον
ιοί όνομα Βση$ος τό γένος Σνρον, τιμάς | άργνρίον μνάν τριών,
"λ,αΰώς επίστευσε Βόη&ος τάν ώνάν τώι &εώι, ωστε ε λεύτερος
ειμεν y.ai άνέφαπτος από 7ΐάντων τον πάντα βίον. βεβαίωττιρ
5 κατά || τον νόμον Χαρί ξένος, ει δέ τι άνθ-ρώττινον γένοιτο περί
Böad-ov, α κα κατα\λΐ7νη Βόαΰος Αλεξάνδρου έστω /.αι του
νιον. μάρτνροΐ' οι ιερείς Πραξίας, | τών αρχόντων Σώστρατος,
ιδιώται Αρίστων, ^ΛΧνΧνος, Λαιάδας, Σωσίνι ν.ος.
S. Anmerkung zu 1810.
Zum Wechsel der Formen Βόη&ος uud Βόα&ος vgl. 1748, 2,5. — Die
Bestimmung von Z. 5 ff. hat in 1718, 14 eine Parallele. — Solche Ver-
sehen wie Z. 6 οί ίεοεϊς· Πραξίας kommen öfters vor. Der »Steinmetz kommt
aus einem Schema ins andre. Wir brauchen nicht {Ανδρόνικος], dahinter
zu setzen. Vgl. 1708, 31; 1862, 5; 1880, 12.
Zeit. Priesterschaft VI (etwa 150—140).
1818 W.-F. 153. C. ν. B.
Στραταγέοντος τών Λιτωλών Ύβρίστα ^νί/.ρινιέος μηνός
'Όμολοίου, εν Λελφοϊς [_δέ άρχον]τος Πνρρον, άπέδοτο Τιμά-
γορος Λεξιευς \ τώι Άπόλλωνι σώματα γνναι/.εΐα όνο αίς
ονόματα ^[Αρκισα, Κλεώ, ώστε ελευθέρας ειμεν, [τιμάς ά}ργιρίον
Μ Μ. παραμεινάντω δέ 'Άρ/.ισα, Κλευ) | παρά Τιμάγορον
άχρι κα ζώη Τιμάγορος το δέον ποιονσαι. επεί δέ κο τι ίίά&Τ)
Τιμάγορος, ζο[ΰ d-εοϋ^ εστω ^Άρ/.ισα, Κλεώ /.ι ριείουσαι αυσαν-
τάν, | ελενΟ-εραι ουσαι και άνέ(( απτοί το μ πάντα χρόν(ον)
από πάντων, vMd-ώς έπίστεν{σ\αν τώ[ι !ϊ]εωι τάν ώνάν. βε-
5 βαιωτηρες' Μϊλν.νλος, ^Εμμενί δας Jeiiv.Q0vso^ Je/.ifoL Πλεί-
σταινος Καλλιπολίτας. μάρτιροι' οι ιερείς Ταραν[τΐ]νος,
'Άμ\ΰντ\ας [κ]«2 τοι άρχοντες ^'Λΰαμβος, "Λσ^αλνδρος, Ήρά κων
Jελψoί, Juo[...] Λε'ξιεΰς, Λε'ξίας Καλλιπολίτας, Άρχέλας
Πραόχον, Βάκχιος ζ/ελ[φ~]οί.
W.-F. Ζ. 1 εν ΔελφοΧς δ[ε αρχ]οντος, am Ende Δεξιεύ[ς], das Wort ist
aber jetzt noch klar. — 2 [τιμάς] αργυρίου. — 3 τον [&εοϋ]. — 4 χρόν[ον],
Stein nur ΧΡΟΝ. dann επίστευσαν τώι ΰεώι. — 5 Έμμενί δας Λεξικράτεος
Δελφοί, Πλείσταινος Καλλιπολίτας, Αρχέλας Πραόχου, Βάκχιος Δελ[φο]ί, nach
Καλλι.-ιολίτας fehlen also 16 Wörter, die Priester, Archonten u. einige Zeugen.
Für das Ethnikon Δεξιεΰς finde ich keinen Beleg. —Άρκιοα stelle ich
zu "Αρκ-υλος, Άρκέων, mit einfachem σ wie Αάοισα (s. Iudex); vgl. den EN.
'Άρκιοοος. — Ueber die Abkürzung Z. 2 s. 1770, 2 u. den Index. — Z. 8
habe ich nach Δελφοί ΔΙΩ . . . aufgeschrieben, was ich wegen Δεξιεύς