DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.24588#0256
244
KUNSTENAARS EN KUNSTWERKEN
ïn 933 aanvaardde de h. Odilo de zware taak van
abt te Stablo. Deze bekwame man herstelde de eenigs-
zins verzwakte kloostertucht, en wakkerde den studie-
ijver, die voorheen in het klooster heerschte, weder aan.
Hij was het, die, naar men zegt, uit het Zwitsersch
Benedictijner-klooster Gallen den monnik Notgerus
ontbood, welke later, zooals wij hierboven reeds aanduid-
den, als bisschop van Luik, aan zijn bisdom Kerk
zulke onschatbare diensten bewees. Ofschoon doorslaande
bewijzen ons ontbreken, kunnen wij toch uit de enkele
tegenwoordigheid van dien grooten man te Stablo, waar
hij onderricht aan de monniken gaf, besluiten, dat de
kunsten er toen met de wetenschappen hand aan
hand zijn gegaan. Overigens bezitten wij nog uit de
9e eeuw, een « Liber Officiorum Ecclesiae Stabulensis »
en andere liturgische boeken dier abdij uit de ioe
eeuw, met zeer merkwaardige miniaturen. Deze voorwer-
pen berusten thans in de Koninklijke bibliotheek te
Brussel.
Na het overlijden van den h. Odilo in 934, nam
een monnik van Stablo, Werinfrid genaamd, zijne plaats
in. Opgevoed onder de leiding van Notger, schijnt hij
van diens lessen een uitstekend gebruik gemaakt te hebben.
Notger althans droeg hem zijn « Vita S*1 Remacli » op,
welke hij op aanraden van Werinfrid vervaardigd had.
Dat ook de kunstzin van den leermeester op den leer-
ling overging, kunnen wij vermoeden uit het feit dat
Werinfrid de grondslagen legde eener nieuwe kerk te
Malmedy.
Ravingerus, opvolger van Werinfrid en eveneens
leerling van Notger, liet den tempel van Malmedy
voltrekken en stichtte de « Curiale Stc Gereonis ».
In 1020 stierf Bertramnus, en na hem werd de
zorg over het klooster toevertrouwd aan den beroemden
KUNSTENAARS EN KUNSTWERKEN
ïn 933 aanvaardde de h. Odilo de zware taak van
abt te Stablo. Deze bekwame man herstelde de eenigs-
zins verzwakte kloostertucht, en wakkerde den studie-
ijver, die voorheen in het klooster heerschte, weder aan.
Hij was het, die, naar men zegt, uit het Zwitsersch
Benedictijner-klooster Gallen den monnik Notgerus
ontbood, welke later, zooals wij hierboven reeds aanduid-
den, als bisschop van Luik, aan zijn bisdom Kerk
zulke onschatbare diensten bewees. Ofschoon doorslaande
bewijzen ons ontbreken, kunnen wij toch uit de enkele
tegenwoordigheid van dien grooten man te Stablo, waar
hij onderricht aan de monniken gaf, besluiten, dat de
kunsten er toen met de wetenschappen hand aan
hand zijn gegaan. Overigens bezitten wij nog uit de
9e eeuw, een « Liber Officiorum Ecclesiae Stabulensis »
en andere liturgische boeken dier abdij uit de ioe
eeuw, met zeer merkwaardige miniaturen. Deze voorwer-
pen berusten thans in de Koninklijke bibliotheek te
Brussel.
Na het overlijden van den h. Odilo in 934, nam
een monnik van Stablo, Werinfrid genaamd, zijne plaats
in. Opgevoed onder de leiding van Notger, schijnt hij
van diens lessen een uitstekend gebruik gemaakt te hebben.
Notger althans droeg hem zijn « Vita S*1 Remacli » op,
welke hij op aanraden van Werinfrid vervaardigd had.
Dat ook de kunstzin van den leermeester op den leer-
ling overging, kunnen wij vermoeden uit het feit dat
Werinfrid de grondslagen legde eener nieuwe kerk te
Malmedy.
Ravingerus, opvolger van Werinfrid en eveneens
leerling van Notger, liet den tempel van Malmedy
voltrekken en stichtte de « Curiale Stc Gereonis ».
In 1020 stierf Bertramnus, en na hem werd de
zorg over het klooster toevertrouwd aan den beroemden