Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

De Dietsche warande: tijdschrift voor kunst en Zedegeschiedenis — 3: 9.1896

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26591#0038

DWork-Logo
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
32 EEN SMEEKSCHRIFT.

noch op een ander jaer, soe vant de pretere een
pert dat ons toe beheerden, in miere suster coren.
Dies hadde her, Eueraert . ] . guldenen. Item noch
wassen (sic) ons perde aen Reniers Spapen euene ;
soe dat goede knapen scatten, ende tniin vader gaf
hem . ix.scoue euenen ende si souden goede ghe-
vriende bliven. Dit vernam de meijere Eueraert
Kuenne, ende moest af hebben . i . sac euenen.

« Ende vander stiller waerheit die mi de meiere
dede vanden snoecken, die en was noijt gheuuijt (i);
dies moestic gheuen . iiij . guldene. Ende soude . u .
gherne bidden, ghi heren, era gods wille, dat ghi
wout hebben in dien Janne Snoeke ende Janne den
Nuwert, dat sijt voert brachten, ochte ic, ochte
miin man daer in iet bedraghenwaren.

« Item alse vander wegen vanden visscen, tugen (2)
de scepenen van Watermale, al waest dat hure
man hem vluchtich maecte, vanden vissche noch-
tans en was hi niet bedragen ter vors. waerheit
ende men vant de vissce » (3).

(1) Gheuut; geuit, uitgesproken.

(2) Tugten : getuigen.

(3) Men vond de vijf snoeken van deo prochiaan terug.

«4r
 
Annotationen