Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

De Dietsche warande: tijdschrift voor kunst en Zedegeschiedenis — 3: 9.1896

DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.26591#0164

DWork-Logo
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
H8

IETS OVER GOBELINS.

Bertha verscheidene historische tafereelen borduurde
op klaverdoek, waardoor vele gebeurtenissen, welke
haar huis tot roem verstrekken der vergetelheid werden
ontrukt. Meer en meer werd de kunst verbeterd. In de
oude kroniek van Auxerre vindt men aangeteekend,
dat bisschop Anthelmus aldaar (f 828) prachtige ta-
pijten liet weven, waarmede hij het koor zijner kerk
versierde.

De vrouwen kregen intusschen geduchte mede-
dingers bij het uitoefenen harer schoone kunst. Nau-
welijks honderd jaren later vond men reeds een
tapijtweverij in het klooster ' Saint Florent te Sau-
mur, en omstreeks denzelfden tijd droeg Poitiers
roem op een dergelijke inrichting, die zoo beroemd
werd, dat haar van alle zijden de bestellingen toe-
vloeiden, tot zelfs uit Rome en Ravenna. Dat deze
weverij eene Europeesche vermaardheid bezat bewijst,
onder meer, een briefwisseling, die omstreeks 1025
werd gevoerd tusschen Leo, een Italiaansch bisschop
en Willem IV, graaf van Poitou. Deze stad was toen
even bekend door hare schoone muilezels als door
hare fraaie tapijten. De bisschop verzocht den graaf
hem een tapijt en een muilezel, die beiden even
wonderbaar (mirabiles) moesten zijn, te doen toekomen.
Hij herinnert den graaf, dat hij er reeds tien jaar
om had gevraagd en belooft hem elk bedrag over
te maken, dat deze dubbele aankoop zou kosten.
De graaf antwoordde schertsend :

« Het is mij thans onmogelijk u te zenden wat
gij vraagt, want, als' een muilezel den naam « won-
derbaar » verdiende, moest hij gehoornd zijn en drie
staarten of vijf pooten hebben. Deze wondersoort
heb ik in ons land niet kunnen ontdekken, daarom
zend ik hierbij maar den besten, dien ik vinden kon.
 
Annotationen