DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26591#0635
BOEKENKENNIS.
625
’t onderwerp als door de schrijfwijze, een der schoonste is, die in
onze dagen verschenen.
Bisschop Stillemans, in eenen brief aan den schrijver, zegt: «Je
« ne le cache pas, je désirais, avant tout, que les ceuvres et les vertus de
eet homme de Dien fussent retracées et transmises a la postérité,
« pour 1’édification des frdèles, pour 1’honneur du diocèse de Gand et
« j’ajouterai, pour la gloire de la Flacdre. »
Vlaanderen heeft binst deze eeuw hare grootste geloofsboden
voortgebracht, en tw'ee namen willen wij in ’t voorbijgaan opnoemen :
Pater Desmet, den Apostel der Indianen van het Rotsgebergte, Pater
Damiaan, den held van Molokaï. Iedereen kent genoeg deze twee
mannen en de hulde hun van alle kanten zooweel van katholieken
als van andersdenkenden gebracht. Nevens deze namen schrijven wij dien
van Monseigneur Seghers, den Apostel van Alaska. Gelijk Pater Desmet
trok hij onbekende landen binnen om er het heidensche volk op te
zoeken en te bekeeren, lijk Pater Damiaan viel hij op het eereveld,
als slachtoffer van zijnen heldenmoed.
Seghers is een ware zendeling. Sla de kaart open van Noord-
Amerika en zie die oneindige streken van Alaska, verscheidene malen
zoo groot als België en Holland samen, bezie het wijd uitgestrekte
aartsbisdom Oregon, de staten Washington, Montana, Oregon, Idaho
behelzend en gij zult een gedacht hebben van de uitgestrektheid van
het land, waar de edele zendeling het Geloof predikte. In de ijsvlakten
was nog, om zoo te zeggen, geen priester geweest en alle pogingen
tot het bekeeren der heidensche Indianen, waren vruchteloos gebleven.
Monseigneur Seghers neemt het besluit er henen te trekken, duizend
gevaren trotsend, nu eens in kleine bootjes dan weer op ijsstoelen
zeëen en landen doorkruisend, zocht hij de bewoners op in hunne
ellendige hutten, deelt hunne armoede en hun gebrek, doch eindelijk
heeft hij het geluk, na de schrikkelijkste ontberingen, het geloof onder
hen te verspreiden.
De brieven in het werk aangehaald en welke ik zeil in handen
heb gehad, getuigen de grootheid zijner ziel. Een enkele trek uit zijn
leven bewijst ons zijne nederige heiligheid ; eerst bisschop van Vancouver
werd hij, bij het afsterven van Monseigneur Blanchet, tot het aartsbisdom
van San-Francisco geroepen.
Eenigen tijd nadien verliet zijn opvolger het bisdom Vance-uver
en het was moeilijk eenen nieuwen geschikten bisschop te vinden,
voor dit armoedig eiland. Monseigneur Seghers, die nooit het gedacht
opgegeven had te leven en te sterven voor de Indianen, verlaat zijn
aartsbisdom en gaat terug naar van Vancouver. De brief dien hij toen
aan kardinaal Simeoni schreef en de beschrijving van het verhoor
bij den paus, om diens goedkeuring te verzoeken, zouden den onge"
voeligsten de tranen in de oogen brengen. Heiligen alleen kunnen zoo
schrijven en zoo spreken. —
Zijn dramatisch einde is bekend; de schrijver heeft getracht het
625
’t onderwerp als door de schrijfwijze, een der schoonste is, die in
onze dagen verschenen.
Bisschop Stillemans, in eenen brief aan den schrijver, zegt: «Je
« ne le cache pas, je désirais, avant tout, que les ceuvres et les vertus de
eet homme de Dien fussent retracées et transmises a la postérité,
« pour 1’édification des frdèles, pour 1’honneur du diocèse de Gand et
« j’ajouterai, pour la gloire de la Flacdre. »
Vlaanderen heeft binst deze eeuw hare grootste geloofsboden
voortgebracht, en tw'ee namen willen wij in ’t voorbijgaan opnoemen :
Pater Desmet, den Apostel der Indianen van het Rotsgebergte, Pater
Damiaan, den held van Molokaï. Iedereen kent genoeg deze twee
mannen en de hulde hun van alle kanten zooweel van katholieken
als van andersdenkenden gebracht. Nevens deze namen schrijven wij dien
van Monseigneur Seghers, den Apostel van Alaska. Gelijk Pater Desmet
trok hij onbekende landen binnen om er het heidensche volk op te
zoeken en te bekeeren, lijk Pater Damiaan viel hij op het eereveld,
als slachtoffer van zijnen heldenmoed.
Seghers is een ware zendeling. Sla de kaart open van Noord-
Amerika en zie die oneindige streken van Alaska, verscheidene malen
zoo groot als België en Holland samen, bezie het wijd uitgestrekte
aartsbisdom Oregon, de staten Washington, Montana, Oregon, Idaho
behelzend en gij zult een gedacht hebben van de uitgestrektheid van
het land, waar de edele zendeling het Geloof predikte. In de ijsvlakten
was nog, om zoo te zeggen, geen priester geweest en alle pogingen
tot het bekeeren der heidensche Indianen, waren vruchteloos gebleven.
Monseigneur Seghers neemt het besluit er henen te trekken, duizend
gevaren trotsend, nu eens in kleine bootjes dan weer op ijsstoelen
zeëen en landen doorkruisend, zocht hij de bewoners op in hunne
ellendige hutten, deelt hunne armoede en hun gebrek, doch eindelijk
heeft hij het geluk, na de schrikkelijkste ontberingen, het geloof onder
hen te verspreiden.
De brieven in het werk aangehaald en welke ik zeil in handen
heb gehad, getuigen de grootheid zijner ziel. Een enkele trek uit zijn
leven bewijst ons zijne nederige heiligheid ; eerst bisschop van Vancouver
werd hij, bij het afsterven van Monseigneur Blanchet, tot het aartsbisdom
van San-Francisco geroepen.
Eenigen tijd nadien verliet zijn opvolger het bisdom Vance-uver
en het was moeilijk eenen nieuwen geschikten bisschop te vinden,
voor dit armoedig eiland. Monseigneur Seghers, die nooit het gedacht
opgegeven had te leven en te sterven voor de Indianen, verlaat zijn
aartsbisdom en gaat terug naar van Vancouver. De brief dien hij toen
aan kardinaal Simeoni schreef en de beschrijving van het verhoor
bij den paus, om diens goedkeuring te verzoeken, zouden den onge"
voeligsten de tranen in de oogen brengen. Heiligen alleen kunnen zoo
schrijven en zoo spreken. —
Zijn dramatisch einde is bekend; de schrijver heeft getracht het