DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48284#0343
CAPUT XI. EPIGRAMMATA
216. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
Τον φιλόπαιδα Κράτιππον ακούσατε· θαύμα γάρ υμϊν
καινόν απαγγέλλω' πλήν μεγαλαι Νεμεσεις.
Τον φιλόπαιδα Κράτιππον άνεύρομεν άλλο γένος τι
των ετεροζηλων. Έλπισα τούτ’ άν εγώ;
Έλπισα τούτο, Κράτιππε' μανήσομαι εί, λύκος είναι
πασι λέγων, έφάνης εξαπίνης εριφος.
217. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
Φεύγων την υπόνοιαν Άπολλοφάνης έγάμησεν,
καί διά της αγοράς νυμφίος ήλθε μέσης,
« Αύριον ευθύ », λέγων, « εξω τεκνον ». Είτα προηλθεν
αύρων, αντί τέκνου την υπο'νοιαν έχων.
218. ΚΡΑΤΗΊΌΣ.
Χοίριλος Αντιμάχου πολύ λείπεται · άλλ’ έπι πάσιν
Χοίριλον Ευφοριών είχε διά στόματος,
καί κατάγλωσσ’ έπόει τά ποιήματα, καί τα Φιλητά
άτοεκέως ήδεί' καί γάρ Όμηρικδς ήν.
219. ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ.
Ού προσέχω, καίτοι πιστοί τινες· αλλά μεταξύ,
προς Διδς, εϊ με φιλεΐς, Πάμφιλε, μή με φίλει.
220. ΑΔΗΛΟΝ.
’Αλφειού στόμα φεύγε* φιλεϊ κόλπους Άρεθούσης,
πρηνής έμπίπτων αλμυρόν ές πέλαγος.
221. ΑΜΜΙΛΝΟΥ.
Ούχ δτι τον κάλαμον λείχεις, διά τούτο σε μισώ,
άλλ’ οτι τούτο ποιείς καί δίχα τού καλάμου.
222. ΑΔΕΣΠΟΤΟΝ.
ΧΕΙΛΩΝ καί ΛΕΙΧΩΝ ϊσα γράμματα.’Εςτί δέ τούτο;
ΛΕΙΧΕΙ γάρ ΧΕΙΛΩΝ , καν ίσα, καν άνισα.
223. ΜΕΑΕΑΓΡΟΥ.
Εί βινεϊ Φαβορΐνος απιστείς· μηκέτ’ απιστεί*
αυτός μοι [ίινεϊν είπ’ ίδίω στόματι.
CONVIVALIA ET IRR1SORIA. 323
216. EJUSDEM.
Piederastam esse Cratippum audivistis ·. miraculum enim
novum nuncio; at magnae sunt Nemeses. [vobis
Paederastam Cratippum invenimus aliud genus quoddam
altero-amori-flagrantium. Numquid hoc sperassem ego?
Speravi id, Cratippe ·. insaniam si, lupum te esse
omnibus dicens, ex-improviso apparuisti hirculus.
217. EJUSDEM.
Fugiens suspicionem Apollophanes duxit uxorem ,
et per forum sponsus iit medium,
« Cras illico », dicens, « habebo puerum. » Dein processit
cras, pro puero suspicionem habens.
218. CRATETIS.
Choerilus Antimacho valde est-inferior: sed semper-et-ubi-
Choerilum (pudendum Euphorion habebat in ore, [que
et glossematica saciebat carmina et Philetae carmina
liquido novit ; etenim Homericus erat.
219. ANTIPATRI.
Non attendo, etsi side-digni quidam asfirmant ;sedinterim,
per Jovem, si me amas, Pamphile, ne me osculeris.
220. INCERTI.
Alphei os suge : amat sinum Arethusae,
pronus prolabens salsum in pelagus.
221. AMMIANI.
Non quod calamum lingis , propterca te odi,
sed quod id sacis et absque calamo.
222. ANONYMI.
CHILON et LICHON eaedem litterae; quare autem id?
lingit enim Chilon, seu paria sint, seu imparia.
223. MELEAGRI.
Utrum sutuat Favorinus ambigis; ne jam ambigas ·.
ipse mihi intuere dixit proprio ore.
2 16. EJUSDEM.
Nostis amatorem puerorum nempe Cratippum :
Hunc mira est ( reseram ) poena secula Deum.
Deprensus nuper studia in contraria serri :
Hoc ego vix oculis credo, Cratippe, meis.
Omnia jam sient sieri non credita : qnando
Hoedus es, ut paret, creditus esse lupus.
217. EJUSDEM.
Duxit Apollophanes, ut suspicione vacaret,
Uxorem, medio dispatiansque soro ,
Cras soboles mihi, dixit, erit. Cras venit, at illi
Nulla venit soboles, suspicioque manet.
2I(J. ANTIPATRI.
Non credo, dicant mulli licet : attamen oro,
Pamphile, ne mihi des basia, si quid amas.
220. INCERTI.
Alphei suge ab ore; sinus inhians Arethusie,
Si nescis, salsum pronus it in pelagus.
221. AMMIANI.
Quod calamum lingis, poteram tolerare; sed illud
Odi, quod calamus desit, idemque sacis.
222. INCERTI.
Chilon et Lichon sunt a‘qua vocabula: quorsum?
Cum lingat Chilon luqua et iniqua simul.
216. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
Τον φιλόπαιδα Κράτιππον ακούσατε· θαύμα γάρ υμϊν
καινόν απαγγέλλω' πλήν μεγαλαι Νεμεσεις.
Τον φιλόπαιδα Κράτιππον άνεύρομεν άλλο γένος τι
των ετεροζηλων. Έλπισα τούτ’ άν εγώ;
Έλπισα τούτο, Κράτιππε' μανήσομαι εί, λύκος είναι
πασι λέγων, έφάνης εξαπίνης εριφος.
217. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
Φεύγων την υπόνοιαν Άπολλοφάνης έγάμησεν,
καί διά της αγοράς νυμφίος ήλθε μέσης,
« Αύριον ευθύ », λέγων, « εξω τεκνον ». Είτα προηλθεν
αύρων, αντί τέκνου την υπο'νοιαν έχων.
218. ΚΡΑΤΗΊΌΣ.
Χοίριλος Αντιμάχου πολύ λείπεται · άλλ’ έπι πάσιν
Χοίριλον Ευφοριών είχε διά στόματος,
καί κατάγλωσσ’ έπόει τά ποιήματα, καί τα Φιλητά
άτοεκέως ήδεί' καί γάρ Όμηρικδς ήν.
219. ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ.
Ού προσέχω, καίτοι πιστοί τινες· αλλά μεταξύ,
προς Διδς, εϊ με φιλεΐς, Πάμφιλε, μή με φίλει.
220. ΑΔΗΛΟΝ.
’Αλφειού στόμα φεύγε* φιλεϊ κόλπους Άρεθούσης,
πρηνής έμπίπτων αλμυρόν ές πέλαγος.
221. ΑΜΜΙΛΝΟΥ.
Ούχ δτι τον κάλαμον λείχεις, διά τούτο σε μισώ,
άλλ’ οτι τούτο ποιείς καί δίχα τού καλάμου.
222. ΑΔΕΣΠΟΤΟΝ.
ΧΕΙΛΩΝ καί ΛΕΙΧΩΝ ϊσα γράμματα.’Εςτί δέ τούτο;
ΛΕΙΧΕΙ γάρ ΧΕΙΛΩΝ , καν ίσα, καν άνισα.
223. ΜΕΑΕΑΓΡΟΥ.
Εί βινεϊ Φαβορΐνος απιστείς· μηκέτ’ απιστεί*
αυτός μοι [ίινεϊν είπ’ ίδίω στόματι.
CONVIVALIA ET IRR1SORIA. 323
216. EJUSDEM.
Piederastam esse Cratippum audivistis ·. miraculum enim
novum nuncio; at magnae sunt Nemeses. [vobis
Paederastam Cratippum invenimus aliud genus quoddam
altero-amori-flagrantium. Numquid hoc sperassem ego?
Speravi id, Cratippe ·. insaniam si, lupum te esse
omnibus dicens, ex-improviso apparuisti hirculus.
217. EJUSDEM.
Fugiens suspicionem Apollophanes duxit uxorem ,
et per forum sponsus iit medium,
« Cras illico », dicens, « habebo puerum. » Dein processit
cras, pro puero suspicionem habens.
218. CRATETIS.
Choerilus Antimacho valde est-inferior: sed semper-et-ubi-
Choerilum (pudendum Euphorion habebat in ore, [que
et glossematica saciebat carmina et Philetae carmina
liquido novit ; etenim Homericus erat.
219. ANTIPATRI.
Non attendo, etsi side-digni quidam asfirmant ;sedinterim,
per Jovem, si me amas, Pamphile, ne me osculeris.
220. INCERTI.
Alphei os suge : amat sinum Arethusae,
pronus prolabens salsum in pelagus.
221. AMMIANI.
Non quod calamum lingis , propterca te odi,
sed quod id sacis et absque calamo.
222. ANONYMI.
CHILON et LICHON eaedem litterae; quare autem id?
lingit enim Chilon, seu paria sint, seu imparia.
223. MELEAGRI.
Utrum sutuat Favorinus ambigis; ne jam ambigas ·.
ipse mihi intuere dixit proprio ore.
2 16. EJUSDEM.
Nostis amatorem puerorum nempe Cratippum :
Hunc mira est ( reseram ) poena secula Deum.
Deprensus nuper studia in contraria serri :
Hoc ego vix oculis credo, Cratippe, meis.
Omnia jam sient sieri non credita : qnando
Hoedus es, ut paret, creditus esse lupus.
217. EJUSDEM.
Duxit Apollophanes, ut suspicione vacaret,
Uxorem, medio dispatiansque soro ,
Cras soboles mihi, dixit, erit. Cras venit, at illi
Nulla venit soboles, suspicioque manet.
2I(J. ANTIPATRI.
Non credo, dicant mulli licet : attamen oro,
Pamphile, ne mihi des basia, si quid amas.
220. INCERTI.
Alphei suge ab ore; sinus inhians Arethusie,
Si nescis, salsum pronus it in pelagus.
221. AMMIANI.
Quod calamum lingis, poteram tolerare; sed illud
Odi, quod calamus desit, idemque sacis.
222. INCERTI.
Chilon et Lichon sunt a‘qua vocabula: quorsum?
Cum lingat Chilon luqua et iniqua simul.