DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48284#0413
IN CAPUT XI ANNOTATIO.
393
ξεν proposuerat. » B. Quod paulo propius accedebat re-
cepi ex egregii viri notis mss. : « Lege τόν άνεΐρεν έρινύς,
coli- Aristoph. Acharn. 1005 : ταχέως τού; στεφάνους άνεί-
ρετε. » Qui olini τόν γ’ είρεν , in quo nihili γε. Piccolos
lircc : « Scribam τόν γ’ έντυ’ Έρ., quod prosodiae ignari
librarii mutaverint in γ’ έντυν’ vel γ’ έντυνεν, unde γεί-
τονα. » — 5. An βασιλεύ in graecis vidit Grotius? —
6. Poetam se prositetur. — 8. Αιθίνην, nam pavimentum
balnei fistulis calesieri solebat.
CDX1I. Lemma : εις τινά διεστραμμένου. — 2. άμφότερα
Plan. — 3 έξω ακόυσα Cod. — G γράψη Plan.
CDXIII. — Coena ex solis oleribus. — 1 τεθυκώς Cod. —
3 ήν alterum om. Cod·; τήλυς Plan. « Βολβοί. Schol. W. :
οιτινές εισιν είδος τι οσπρίου. » Β. — 4. De synizesi in ήούο-
σμον Hermannus Elem. p. 53. —6 δειπνίσας Plan.
CDXIV. Lemma : εις ποδαγρόν. In Plan. άδηλον. —
1. « Schol. W : ού μόνον λυσιμελής ό Βάκχο;, άλλα καί λύ-
σιος παρά Θηβαίοι; , δτι Θηβαίων αιχμαλώτου; άνδρας έχο-
μένους υπό Θρακών , ώς αγόμενοι κατά την Άλιαρτίαν έγέ-
νοντο, έλυσεν ό θεό;, και άποκτεϊναι σφίσι τού; Θρακας
παρέδωκεν ύπνουμένους. Ex Pausania IX, 16,4. » Β.
CDXV. In Plan. αδέσποτου. « Nicarchi videtur. » Jac.
Simile epigrammatis 241, 242. — 3 κατογείωυ Cod., « ut
άυόγειου. » Salm. Schol. W. : τό κατάγειου επί οικημάτων
κυρίως.
CDXVI. Lemma : εις τόν πλούτον. — 1 παραγίγν. Plan.
— 2. « Πορυοφίλας ut γυζαικοφίλας apud Theocritum. » Β.
CDXVII. « In lemmate non servavi soloecismum quem
Codex exhibet έυοχλήσαυτι. Talia calamo properanti ex-
cidunt, quae omnino corrigenda sunt. — 1. Est proverbium
επί των ενδελεχώς αίτούντων τι, teste Suida. Ob ambigui-
tatem nominis βάλανο; aliquid subest obscoeni. — 2 μήλου
Cod. — 4 Ιδών Cod. Schol. Wech. : διά τάς τρίχα; ή αι-
δοίου. Explicatio scboliastae mala est. Quum rara sit avis
in terris corvus albus (conf. ep. 406), Menesthio dicit
poeta non sacilius ipso posse potiri quam album corvum
capere. » B.
CDXVIII. — In hominem cui nasus enormis. — 1 χά-
σκον Cod. « Optimus imperator ignorabat quantitatem no-
minis graeci ρίνα et syllabam corripuit longam. » B.
CDX1X. — 1 εί γάρ olim malebat Jacobs.
CDXX. Ex Cod. άλλο enotavit Salm. In Plan. cohaeret
cu n praecedenti ep., sed duo libri planudei ap. Brunck.
separant, cluo alii tribuunt Luclano, item ut codex Me-
die. Qui in Pseudologista C. 31 : έκεϊνό σοι μόνον σοφόν,
αί πολιαί καί τό μηκέτι μελαίυεσθαι.
CDXXI. De homine contempto. — 1 ούδέυ αδικείς Cod.;
με addit Plan.; ούδέν μ’ αδικείς σύ edidit Jac. « Ultima in
ούδέν facile producitur propter et vim ictus et liquidae
proprietatem. » B. Reducendum quod Jacobsius edide-
rat.
CDXXII. Idem lemma in Plan. « Plato initio Gorgiae de
Sophista illo -. έπιδείςεται ύμϊν ibi Heindorf. — 1. Schol.
W. : τόν Βήσαυτα τούτον ώς ρήτορ’ έλάμβαυευ , δς εις έπίδει-
ξιν λόγου συγγράψας ύπό πάντων κατεγελάσθη- ούτος ούν,
φησίν, εί φροντίδα τής τών πραγμάτων αισχύνης έποιεϊτο,
ούκ άν ήθελε ζην νϋν δέ ζή δαιμονίως, τουτέστι δίκην ποο-
βάτων ούδενός ώραν ποιούυτων, καί πλουτεϊν ώς ρήτωρ ένθεν
κάκεϊθεν δικολεκτών, τόν βίου συνάγων, καί μετά την πάοοδον,
τουτέστι μετά την έπίδειξιν. » β.
CDXXIII. In Plan. άδηλον. — In tinctorem qui dives
evasit. Frigidus lusus in verbo βάπτω.
CDXXIV. In Plan. inscribitur Άυτιόχου.— 1. Haud
dubie de Galatia potius quam de Gallia loquitur. Ac
sieri potest ut verum assecutus sit Brodaeus, qui vel
slores illius regionis perniciosos esse annotat, unde celebre
illud mei Ponticum , insaniam afferens utErinnyes, μέλι
μαίνόμευου dictum. — 2 ανθρώπους Cod.; ανθρώπων Plan.
« Saepiuscule nomina regimen adsciscunt verborum, ut
non absona sit junctura ανθρώπους όλέτειραι. Sed quum
id pro tali epigrammate sit quaesitius, praetuli planudeam
lectionem. Ipsam sententiam non possem illustrare. »
B. Recipiendam duxi Salmasii emendationem.
CDXXV. Lemma '■ εις Πλαγκιανόν γραίαν γαμήσαντα. —
1 Γιγν. et Πλακιανέ Plan.; πλαγκ, Cod. —2. Schol. Wech. :
μισθός γάρ αίματος , ώ; τις φησίν , ό ύπό τής γραός τώ άνδρί
διδόμενος χρυσός.
CDXXVI. Άπιανόν in lemmate eodem Plan. — 1 άν άφ.
Codex. — 2 κτήση ακριβώς ου. Cod., απλώς Plan. Scii.
Πιαυός.
CDXXV1I. — « Versibus gall. reddidit Marlinerius in
Nouveauportefeuille Ivistorique, p. 111. — 2 Κόπρων.
Schol. W. : τή γάρ αηδία τής οσμής έξέφυγευ ό δαίμων. » Β.
CDXXVIII. Lemma ·. εις Ινδόν. Sine nomine auctoris
in Codice , sed Λουκιανού in Plan., ut τού αύτοΰ, tot inse-
quentibus praepositum, hic excidisse appareat.
CDXXIX. In Plan. est. άδηλον. — Boiss. apponit Schol.
Wech. : διαβάλλει τούς έν συμποσίω ύποκρινομένους καί
τό Ίσοκράτους ύπόμυημα παραβαίνοντα;, προς δέ καί άντι-
θέους (?) μηδέν έχειν τό συμπόσιον ηδονήν λέγοντας άνευ ομι-
λίας , ώσπερ καί πλούτον άνευ αρετής. Οι ούν τοιούτοι βου-
λόμενοι δοκεϊν δεινοί καί σοφοί τοϊς συμπόταις μόνοι μεθύειν
δοκούσιν, ώσπερ καί ό Ακίνδυνος. — 1 εί πάσιν cd. prine.
Flor. De prosodia nominis Jac. adseripsit Symmachi ver-
sum, Ep. I, 1 ·-
Hinc Consul clarum produxit Acindynus sevum.
— 2 αύτός ήθελε μόνος Cod., corr. Plan.
CDXXX. In Plan. plerisque est Palladx, ante Le-
ctiones Aldi άδηλον. « Gallicis versibus reddidit Ronsar-
dus p. 1314, reddidit et Jordan. Sylloge litterat. p. 22.
— 1 δοκει Plan. Theod. Prodromus in meis Anecd. t. IV,
p. 431 ·. Άλλ’ ούτε τώ πώγωνι δοϊμεν τόν λόγον Ούτε τράγους
τάξαιμεν έν φιλοσόφοις. ·— 2 αίπόλος Cod., apogr. Par. αύ-
πολος. Plan. εύστολος. Alii e conjectura εύστοχος. Jordan.
supra φέρειν, hic εύστομος exhibet, nescio unde, hoc pro-
babiliter. » 7?. Et recepit εύστομος. Jac. conjiciebat et αί-
μύλος, Meinek. p. 178ΐξαλος, quo rejecto Hermannus
cum Valckenario εύστοχος, passive accipiens : feliciter
ad vivum expressus Iganz gelroffen fVims feliciter
Ungerus {Slucl. III} αΐψ’ όλος.
CDXXXI. — 2. Iterum brevis syllaba in medio penta-
metro , ut in ejusdem Luciani ep. 410 et 435 , sed ibi est
όν cum accentu prolatum, τρώγε vero (_ _) non posse
serri puto. Nec minor vis oppositionis in hoc Salmasiano :
1 τοις σου τρώγε ποσίν, quod omnino recipiendum est.
393
ξεν proposuerat. » B. Quod paulo propius accedebat re-
cepi ex egregii viri notis mss. : « Lege τόν άνεΐρεν έρινύς,
coli- Aristoph. Acharn. 1005 : ταχέως τού; στεφάνους άνεί-
ρετε. » Qui olini τόν γ’ είρεν , in quo nihili γε. Piccolos
lircc : « Scribam τόν γ’ έντυ’ Έρ., quod prosodiae ignari
librarii mutaverint in γ’ έντυν’ vel γ’ έντυνεν, unde γεί-
τονα. » — 5. An βασιλεύ in graecis vidit Grotius? —
6. Poetam se prositetur. — 8. Αιθίνην, nam pavimentum
balnei fistulis calesieri solebat.
CDX1I. Lemma : εις τινά διεστραμμένου. — 2. άμφότερα
Plan. — 3 έξω ακόυσα Cod. — G γράψη Plan.
CDXIII. — Coena ex solis oleribus. — 1 τεθυκώς Cod. —
3 ήν alterum om. Cod·; τήλυς Plan. « Βολβοί. Schol. W. :
οιτινές εισιν είδος τι οσπρίου. » Β. — 4. De synizesi in ήούο-
σμον Hermannus Elem. p. 53. —6 δειπνίσας Plan.
CDXIV. Lemma : εις ποδαγρόν. In Plan. άδηλον. —
1. « Schol. W : ού μόνον λυσιμελής ό Βάκχο;, άλλα καί λύ-
σιος παρά Θηβαίοι; , δτι Θηβαίων αιχμαλώτου; άνδρας έχο-
μένους υπό Θρακών , ώς αγόμενοι κατά την Άλιαρτίαν έγέ-
νοντο, έλυσεν ό θεό;, και άποκτεϊναι σφίσι τού; Θρακας
παρέδωκεν ύπνουμένους. Ex Pausania IX, 16,4. » Β.
CDXV. In Plan. αδέσποτου. « Nicarchi videtur. » Jac.
Simile epigrammatis 241, 242. — 3 κατογείωυ Cod., « ut
άυόγειου. » Salm. Schol. W. : τό κατάγειου επί οικημάτων
κυρίως.
CDXVI. Lemma : εις τόν πλούτον. — 1 παραγίγν. Plan.
— 2. « Πορυοφίλας ut γυζαικοφίλας apud Theocritum. » Β.
CDXVII. « In lemmate non servavi soloecismum quem
Codex exhibet έυοχλήσαυτι. Talia calamo properanti ex-
cidunt, quae omnino corrigenda sunt. — 1. Est proverbium
επί των ενδελεχώς αίτούντων τι, teste Suida. Ob ambigui-
tatem nominis βάλανο; aliquid subest obscoeni. — 2 μήλου
Cod. — 4 Ιδών Cod. Schol. Wech. : διά τάς τρίχα; ή αι-
δοίου. Explicatio scboliastae mala est. Quum rara sit avis
in terris corvus albus (conf. ep. 406), Menesthio dicit
poeta non sacilius ipso posse potiri quam album corvum
capere. » B.
CDXVIII. — In hominem cui nasus enormis. — 1 χά-
σκον Cod. « Optimus imperator ignorabat quantitatem no-
minis graeci ρίνα et syllabam corripuit longam. » B.
CDX1X. — 1 εί γάρ olim malebat Jacobs.
CDXX. Ex Cod. άλλο enotavit Salm. In Plan. cohaeret
cu n praecedenti ep., sed duo libri planudei ap. Brunck.
separant, cluo alii tribuunt Luclano, item ut codex Me-
die. Qui in Pseudologista C. 31 : έκεϊνό σοι μόνον σοφόν,
αί πολιαί καί τό μηκέτι μελαίυεσθαι.
CDXXI. De homine contempto. — 1 ούδέυ αδικείς Cod.;
με addit Plan.; ούδέν μ’ αδικείς σύ edidit Jac. « Ultima in
ούδέν facile producitur propter et vim ictus et liquidae
proprietatem. » B. Reducendum quod Jacobsius edide-
rat.
CDXXII. Idem lemma in Plan. « Plato initio Gorgiae de
Sophista illo -. έπιδείςεται ύμϊν ibi Heindorf. — 1. Schol.
W. : τόν Βήσαυτα τούτον ώς ρήτορ’ έλάμβαυευ , δς εις έπίδει-
ξιν λόγου συγγράψας ύπό πάντων κατεγελάσθη- ούτος ούν,
φησίν, εί φροντίδα τής τών πραγμάτων αισχύνης έποιεϊτο,
ούκ άν ήθελε ζην νϋν δέ ζή δαιμονίως, τουτέστι δίκην ποο-
βάτων ούδενός ώραν ποιούυτων, καί πλουτεϊν ώς ρήτωρ ένθεν
κάκεϊθεν δικολεκτών, τόν βίου συνάγων, καί μετά την πάοοδον,
τουτέστι μετά την έπίδειξιν. » β.
CDXXIII. In Plan. άδηλον. — In tinctorem qui dives
evasit. Frigidus lusus in verbo βάπτω.
CDXXIV. In Plan. inscribitur Άυτιόχου.— 1. Haud
dubie de Galatia potius quam de Gallia loquitur. Ac
sieri potest ut verum assecutus sit Brodaeus, qui vel
slores illius regionis perniciosos esse annotat, unde celebre
illud mei Ponticum , insaniam afferens utErinnyes, μέλι
μαίνόμευου dictum. — 2 ανθρώπους Cod.; ανθρώπων Plan.
« Saepiuscule nomina regimen adsciscunt verborum, ut
non absona sit junctura ανθρώπους όλέτειραι. Sed quum
id pro tali epigrammate sit quaesitius, praetuli planudeam
lectionem. Ipsam sententiam non possem illustrare. »
B. Recipiendam duxi Salmasii emendationem.
CDXXV. Lemma '■ εις Πλαγκιανόν γραίαν γαμήσαντα. —
1 Γιγν. et Πλακιανέ Plan.; πλαγκ, Cod. —2. Schol. Wech. :
μισθός γάρ αίματος , ώ; τις φησίν , ό ύπό τής γραός τώ άνδρί
διδόμενος χρυσός.
CDXXVI. Άπιανόν in lemmate eodem Plan. — 1 άν άφ.
Codex. — 2 κτήση ακριβώς ου. Cod., απλώς Plan. Scii.
Πιαυός.
CDXXV1I. — « Versibus gall. reddidit Marlinerius in
Nouveauportefeuille Ivistorique, p. 111. — 2 Κόπρων.
Schol. W. : τή γάρ αηδία τής οσμής έξέφυγευ ό δαίμων. » Β.
CDXXVIII. Lemma ·. εις Ινδόν. Sine nomine auctoris
in Codice , sed Λουκιανού in Plan., ut τού αύτοΰ, tot inse-
quentibus praepositum, hic excidisse appareat.
CDXXIX. In Plan. est. άδηλον. — Boiss. apponit Schol.
Wech. : διαβάλλει τούς έν συμποσίω ύποκρινομένους καί
τό Ίσοκράτους ύπόμυημα παραβαίνοντα;, προς δέ καί άντι-
θέους (?) μηδέν έχειν τό συμπόσιον ηδονήν λέγοντας άνευ ομι-
λίας , ώσπερ καί πλούτον άνευ αρετής. Οι ούν τοιούτοι βου-
λόμενοι δοκεϊν δεινοί καί σοφοί τοϊς συμπόταις μόνοι μεθύειν
δοκούσιν, ώσπερ καί ό Ακίνδυνος. — 1 εί πάσιν cd. prine.
Flor. De prosodia nominis Jac. adseripsit Symmachi ver-
sum, Ep. I, 1 ·-
Hinc Consul clarum produxit Acindynus sevum.
— 2 αύτός ήθελε μόνος Cod., corr. Plan.
CDXXX. In Plan. plerisque est Palladx, ante Le-
ctiones Aldi άδηλον. « Gallicis versibus reddidit Ronsar-
dus p. 1314, reddidit et Jordan. Sylloge litterat. p. 22.
— 1 δοκει Plan. Theod. Prodromus in meis Anecd. t. IV,
p. 431 ·. Άλλ’ ούτε τώ πώγωνι δοϊμεν τόν λόγον Ούτε τράγους
τάξαιμεν έν φιλοσόφοις. ·— 2 αίπόλος Cod., apogr. Par. αύ-
πολος. Plan. εύστολος. Alii e conjectura εύστοχος. Jordan.
supra φέρειν, hic εύστομος exhibet, nescio unde, hoc pro-
babiliter. » 7?. Et recepit εύστομος. Jac. conjiciebat et αί-
μύλος, Meinek. p. 178ΐξαλος, quo rejecto Hermannus
cum Valckenario εύστοχος, passive accipiens : feliciter
ad vivum expressus Iganz gelroffen fVims feliciter
Ungerus {Slucl. III} αΐψ’ όλος.
CDXXXI. — 2. Iterum brevis syllaba in medio penta-
metro , ut in ejusdem Luciani ep. 410 et 435 , sed ibi est
όν cum accentu prolatum, τρώγε vero (_ _) non posse
serri puto. Nec minor vis oppositionis in hoc Salmasiano :
1 τοις σου τρώγε ποσίν, quod omnino recipiendum est.