DOI article:
Dragumēs, Nikolaos: Kathorismos attikou dēmou - batē
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.13162#0028
35
ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΑΤΤΙΚΟΥ ΔΗΜΟΥ
36
Έν δε τώ ύπ' άρ. 872 πίνακι, ανεστραμμένα
μεν, άλλα συνεχή καΐ ενταύθα άναγινώσκομεν'
Λυσίστρατος Πολύευκτου (1)
ΚοΛωγοΰ
Καλλιφάνης Καλλικλέους
Θεάγης.
Και γινώσκομεν [/.έν ότι ακριβή τοιαύτην τινά
κατάταξιν πάντων των δήμιων οόο' έν τοις έπ ακρί-
βεια ιρημιζομένοις πίναξι δυνάμεθα νά δείξωμεν (2).
Άλλ όμως και δεν πειθόμεθα ότι άπλής συμπτώ-
σεως προϊόν είναι ή έπανάληψις των δύο τούτων
δήυ,ίον εν δυσιν έπισήμοις καταλόγοις κατά σειράν
άδιάσπαστον. Και έν τή γνώμη ταύτη πλήν άλλων
παραδειγμάτουν , λίαν ένισχύει ήμας ή έν αριθμώ
864 του αύτοΟ τόμου των Αττικών Επιγραφών
σειρά" α Κρωττίδαι,— Παιονίδαι— Εύπνρίδαι—
Αίθαίίδαο —■ Κο2ωνής » , αληθής έπι της στή-
λης παράταςις τών έπι τοΟ πρός βορραν των Αθη-
νών έδάφους της Αττικής παρατεταγμένων δήμων.
Ήν άρα, κατά ταΟτα, ή Βατή πλησιόχωρος τω
Κολωνώ, τώ όμόρω τή θέσει έν ή εύρέθησαν αί
περι Μεσογείων έπιγραφαί' οί δε Βατείς αποδει-
κνύονται δτι ώς γείτονες και αύτοί μετεΐχον της
κοινής λατρείας τών Μεσογείων.
Εις το συμπέρασμα οέ τούτο, καίπερ μόνην τήν
ύπδ τοΟ Πιττάκη δημοσιευθεΓσαν έπιγραφήν έ'/ων
ύπ όψει, κατέληξεν έν ετει 1862 ό περι τήν άρχαίαν
γεωγραφίαν τήςΈλλάδος άσχοληθεις Γερμανός ΒΐΙΓ-
Έπικούρου. Άλλα την επιγραφήν ταύτην ό κ. Π. ΚοβΙιΙογ ορίζει ώς
χαρανθεΐσαν περί τα αέσα τοϋ τετάρτου αιώνος, εν ω ό κληρονόμος
τοϋ Επικούρου ήκμαζε — ερΊ τά μέσα τοΰ τρίτου (ό Επίκουρος απε'-
θανεν εν ετει 271-270 π. Χ.), μετά τόν Ιπ' Όλβίου άρχοντος ένι-
αυτόν προτείνας τό επαινετικών τοϋ Πολύευκτου ψήφισμα τών Μεσο-
γείων ήρξε οέ ό "Ολβιος περι τήν 126ην Όλυμπιάδα, μεταςύ 276 και
271 π. Χ. (ϋαπιοηΐ, Ρ&δΙβδ βροη}'πιί<]αθ8, ρ. 55.—Ο. I. Α. II.
I. η' 335).
(1) Πιθανώς πατήρ τοϋ εν τώ α' ψηφίσματι τών Μεσογείων έπαι-
νουμενου· διότι έπρυτάνευσεν έπι Νικόμαχου, άρςαντος 341-340 π.
Χ. (ΒπΙΙ. (1β Ουιτβδρ. Ηβ11βηί(|υβ I. V. ρ. 361.) ΟΊ λίθοι έοιλο-
τιμήΟησαν τά αύτά ονόματα νά διασοίσωσιν άπαντες ε'ις ημάς.
(2) Τόν ύπ' άρ. 872 κατάλογον ό έμπειρος έκδοτη; Κ,ΟβΙΐΙβΓ ψέγει
ο'ις ίκανώς ήμελημένον, όπερ, λέγει, οϋχ'ι σπανίως βλέπομεν έν τοις
τοιοΰτοις μνημείοις.
81&Π, έν τώ κατά τοίχος έκεΐνο δημοσιευθέντι συγ-
γράμματι (Ι)' δστις δι' ενός βλέμματος έπισκοπήσας
τήν περίχωρον και οδηγηθείς ίσως ύπότης συνηχή-
σεως τοΟ νέου προς το άρχαΐον όνομα, εύτόλμως έκ-
τοτε υπέδειξε θέσιν της αρχαίας Βατής τήν σηαερι-
νήν κώμην Πατήσια ((ϊ&δ ]6ΐζϊο'β Οοτί" Ρ8ΐίδδϊ&),
τήν ήμίσειαν ώραν, πρός Βορραν, τών Αθηνών άπέ-
χουσαν. Είπομεν «εύτόλμως», διότι και έστερεϊτο
ό άνήρ ένδείξεων άλλων, πλήν της έκ τοΟ πρώτου
ψηφίσματος τών 'Μεσογείων προκυπτούσης, και
ήσαν ήδη κατειλημμένα, κατ' είκασίαν μεν, άλλ'
δπως δήποτε κατειλημμένα τά Πατήσια ύπό τών το-
πογράφων ύπέρ άλλου δήμου, ού τίνος κατά παρά-
δοςον τύχην ώρίζετο ύπ' αύτών ή θέσις πριν ή γνω-
ρισθή πω καλώς τό όνομα.
Φνρνη, τοιοΟτον όνομα δήμου της Αντιοχίδος
φυλής κατεσκεύα'ζον οί τότε αρχαιολόγοι συμπλη-
ρούντες τά τέσσαρα πρώτα γράμματα δημοτικού"
ονόματος ΦΥΡΝ, τά μόνα σωζόμενα έν τή ύπ' αριθ.
275 επιγραφή του Οοτροδ ΐΐΐδΟΓ. 0Γ&6Ο&ΓΠ1Ί1 τοΟ
ΒοθΟΚΠ (2). Μετά δε τόν Τός δ Η&ΠΓΪοΙ έπανελάμ-
βανεν' « Ό Θουκυδίδης άναφέρει μικράν ίππομα-
χίαν συναφθεί'σαν έν Φρυγίας, τόπω δστις, κατά
τήν άφήγησιν αύτου εκείτο μεταξύ Αθηνών και
Ά/αρνών. Και δ μεν Τός λέγει δτι πρόκειται εν-
ταύθα περι του δήμου Φνρν[ης], όστις άπαν-
τα έπι κο7^οβης επιγραφής άνήκων εις τήν Άντιο-
χίδα. Έγώ δε φρονώ, προστίθησιν δ γάλλος τοπο-
γράφος, δτι ό δήμος ούτος εκείτο πρός τά σημερι-
νά Πατήσια, σημεϊΌν της άπ' Αχαρνών εις Αθή-
νας όδοΰ' κάλλιον άρμοζόμενον πρός τάς περιστάσεις
της άφηγήσεως του θουκυδίδου και πρός τήν πρό-
θεσιν τοΟ Αρχιδάμου,έπιδρομήν άπλην ποιουμένου
ύπό τά τείχη τών "Αθηνών» (3).
Άλλ δ άναγινώσκων μετά προσοχής το περί
ού πρόκειται χωρίον τοΰ θουκυδίδου, (4) καν δε-
(1) Οβοί,'ΐ-αρίιίο νοη Οΐ'ίβοΐίβηίαικί, 13. I. 8.335.
(2) Εβ&Ιίβ αύτο'Οι, σελ. 195.
(3) Η&ηΠΟί, αυτόθι, σελ. 54.
(4) Ή άιρήγησις του μεγάλου Ιστορικού εχει ωδε· « Ίππε'ας μεν τοι
έξέπεμπεν άε'ι ( Περικλής ) τοΰ μή προδρόμους από της στρατιάς εσπί-
πτοντας εις τους αγρούς τούς εγγύς της πόλειος κακουργεϊν και ίππο-
μα/ία τις ένεγένετο βραχεία έν Ψρυγίοις τών τε Αθηναίων τέλει ένι
τών ιππέων και Θεσσαλοΐς μετ' αυτών πρός τούς Βοιωτών Ίππε'ας, εν
ή οϋκ έλασσον έσχον οί Αθηναίοι και Θεσσαλοί, μέχρι ού προσβοη-
ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΑΤΤΙΚΟΥ ΔΗΜΟΥ
36
Έν δε τώ ύπ' άρ. 872 πίνακι, ανεστραμμένα
μεν, άλλα συνεχή καΐ ενταύθα άναγινώσκομεν'
Λυσίστρατος Πολύευκτου (1)
ΚοΛωγοΰ
Καλλιφάνης Καλλικλέους
Θεάγης.
Και γινώσκομεν [/.έν ότι ακριβή τοιαύτην τινά
κατάταξιν πάντων των δήμιων οόο' έν τοις έπ ακρί-
βεια ιρημιζομένοις πίναξι δυνάμεθα νά δείξωμεν (2).
Άλλ όμως και δεν πειθόμεθα ότι άπλής συμπτώ-
σεως προϊόν είναι ή έπανάληψις των δύο τούτων
δήυ,ίον εν δυσιν έπισήμοις καταλόγοις κατά σειράν
άδιάσπαστον. Και έν τή γνώμη ταύτη πλήν άλλων
παραδειγμάτουν , λίαν ένισχύει ήμας ή έν αριθμώ
864 του αύτοΟ τόμου των Αττικών Επιγραφών
σειρά" α Κρωττίδαι,— Παιονίδαι— Εύπνρίδαι—
Αίθαίίδαο —■ Κο2ωνής » , αληθής έπι της στή-
λης παράταςις τών έπι τοΟ πρός βορραν των Αθη-
νών έδάφους της Αττικής παρατεταγμένων δήμων.
Ήν άρα, κατά ταΟτα, ή Βατή πλησιόχωρος τω
Κολωνώ, τώ όμόρω τή θέσει έν ή εύρέθησαν αί
περι Μεσογείων έπιγραφαί' οί δε Βατείς αποδει-
κνύονται δτι ώς γείτονες και αύτοί μετεΐχον της
κοινής λατρείας τών Μεσογείων.
Εις το συμπέρασμα οέ τούτο, καίπερ μόνην τήν
ύπδ τοΟ Πιττάκη δημοσιευθεΓσαν έπιγραφήν έ'/ων
ύπ όψει, κατέληξεν έν ετει 1862 ό περι τήν άρχαίαν
γεωγραφίαν τήςΈλλάδος άσχοληθεις Γερμανός ΒΐΙΓ-
Έπικούρου. Άλλα την επιγραφήν ταύτην ό κ. Π. ΚοβΙιΙογ ορίζει ώς
χαρανθεΐσαν περί τα αέσα τοϋ τετάρτου αιώνος, εν ω ό κληρονόμος
τοϋ Επικούρου ήκμαζε — ερΊ τά μέσα τοΰ τρίτου (ό Επίκουρος απε'-
θανεν εν ετει 271-270 π. Χ.), μετά τόν Ιπ' Όλβίου άρχοντος ένι-
αυτόν προτείνας τό επαινετικών τοϋ Πολύευκτου ψήφισμα τών Μεσο-
γείων ήρξε οέ ό "Ολβιος περι τήν 126ην Όλυμπιάδα, μεταςύ 276 και
271 π. Χ. (ϋαπιοηΐ, Ρ&δΙβδ βροη}'πιί<]αθ8, ρ. 55.—Ο. I. Α. II.
I. η' 335).
(1) Πιθανώς πατήρ τοϋ εν τώ α' ψηφίσματι τών Μεσογείων έπαι-
νουμενου· διότι έπρυτάνευσεν έπι Νικόμαχου, άρςαντος 341-340 π.
Χ. (ΒπΙΙ. (1β Ουιτβδρ. Ηβ11βηί(|υβ I. V. ρ. 361.) ΟΊ λίθοι έοιλο-
τιμήΟησαν τά αύτά ονόματα νά διασοίσωσιν άπαντες ε'ις ημάς.
(2) Τόν ύπ' άρ. 872 κατάλογον ό έμπειρος έκδοτη; Κ,ΟβΙΐΙβΓ ψέγει
ο'ις ίκανώς ήμελημένον, όπερ, λέγει, οϋχ'ι σπανίως βλέπομεν έν τοις
τοιοΰτοις μνημείοις.
81&Π, έν τώ κατά τοίχος έκεΐνο δημοσιευθέντι συγ-
γράμματι (Ι)' δστις δι' ενός βλέμματος έπισκοπήσας
τήν περίχωρον και οδηγηθείς ίσως ύπότης συνηχή-
σεως τοΟ νέου προς το άρχαΐον όνομα, εύτόλμως έκ-
τοτε υπέδειξε θέσιν της αρχαίας Βατής τήν σηαερι-
νήν κώμην Πατήσια ((ϊ&δ ]6ΐζϊο'β Οοτί" Ρ8ΐίδδϊ&),
τήν ήμίσειαν ώραν, πρός Βορραν, τών Αθηνών άπέ-
χουσαν. Είπομεν «εύτόλμως», διότι και έστερεϊτο
ό άνήρ ένδείξεων άλλων, πλήν της έκ τοΟ πρώτου
ψηφίσματος τών 'Μεσογείων προκυπτούσης, και
ήσαν ήδη κατειλημμένα, κατ' είκασίαν μεν, άλλ'
δπως δήποτε κατειλημμένα τά Πατήσια ύπό τών το-
πογράφων ύπέρ άλλου δήμου, ού τίνος κατά παρά-
δοςον τύχην ώρίζετο ύπ' αύτών ή θέσις πριν ή γνω-
ρισθή πω καλώς τό όνομα.
Φνρνη, τοιοΟτον όνομα δήμου της Αντιοχίδος
φυλής κατεσκεύα'ζον οί τότε αρχαιολόγοι συμπλη-
ρούντες τά τέσσαρα πρώτα γράμματα δημοτικού"
ονόματος ΦΥΡΝ, τά μόνα σωζόμενα έν τή ύπ' αριθ.
275 επιγραφή του Οοτροδ ΐΐΐδΟΓ. 0Γ&6Ο&ΓΠ1Ί1 τοΟ
ΒοθΟΚΠ (2). Μετά δε τόν Τός δ Η&ΠΓΪοΙ έπανελάμ-
βανεν' « Ό Θουκυδίδης άναφέρει μικράν ίππομα-
χίαν συναφθεί'σαν έν Φρυγίας, τόπω δστις, κατά
τήν άφήγησιν αύτου εκείτο μεταξύ Αθηνών και
Ά/αρνών. Και δ μεν Τός λέγει δτι πρόκειται εν-
ταύθα περι του δήμου Φνρν[ης], όστις άπαν-
τα έπι κο7^οβης επιγραφής άνήκων εις τήν Άντιο-
χίδα. Έγώ δε φρονώ, προστίθησιν δ γάλλος τοπο-
γράφος, δτι ό δήμος ούτος εκείτο πρός τά σημερι-
νά Πατήσια, σημεϊΌν της άπ' Αχαρνών εις Αθή-
νας όδοΰ' κάλλιον άρμοζόμενον πρός τάς περιστάσεις
της άφηγήσεως του θουκυδίδου και πρός τήν πρό-
θεσιν τοΟ Αρχιδάμου,έπιδρομήν άπλην ποιουμένου
ύπό τά τείχη τών "Αθηνών» (3).
Άλλ δ άναγινώσκων μετά προσοχής το περί
ού πρόκειται χωρίον τοΰ θουκυδίδου, (4) καν δε-
(1) Οβοί,'ΐ-αρίιίο νοη Οΐ'ίβοΐίβηίαικί, 13. I. 8.335.
(2) Εβ&Ιίβ αύτο'Οι, σελ. 195.
(3) Η&ηΠΟί, αυτόθι, σελ. 54.
(4) Ή άιρήγησις του μεγάλου Ιστορικού εχει ωδε· « Ίππε'ας μεν τοι
έξέπεμπεν άε'ι ( Περικλής ) τοΰ μή προδρόμους από της στρατιάς εσπί-
πτοντας εις τους αγρούς τούς εγγύς της πόλειος κακουργεϊν και ίππο-
μα/ία τις ένεγένετο βραχεία έν Ψρυγίοις τών τε Αθηναίων τέλει ένι
τών ιππέων και Θεσσαλοΐς μετ' αυτών πρός τούς Βοιωτών Ίππε'ας, εν
ή οϋκ έλασσον έσχον οί Αθηναίοι και Θεσσαλοί, μέχρι ού προσβοη-