DOI Artikel:
Kumanudēs, Stephanos A.: Skyphoi Boiōtikoi dyo
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.13162#0041
61 ΣΚΤΦΟΙ ΒΟΙΩΤΙΚΟΙ ΔΥΟ 62
άμφότεροι το0 είδους εκείνου των μελαμβαφών ή σμένας εκ της των ηρώων μυθολογίας είλημμέ-
μαλλον ειπείν καστανοχρόων αγγείων, τά οποία νας (1), καί, δπερ τό κυριώτερον, έχουσιν έπιγρα-
δέν εχουσι τήν λειότητα καΐ στιλπνότητα έπιφα- φας έκτύπους,αίτινες ού μόνον τά δρώντα πρόσωπα
νείας των έζωγραφη μένων. Περιήλθον δε εις ήμας ή ενίοτε και σκεύη καΐ όργανα και έπιφωνήματά
δχι εν καλή καταστάσει. Ό μεν πρώτος σκύφος τινα δηλοΰσιν,ώς εν τοίς έζωγραφη μένοις άγγείοις,
πλήν τοΟ δτι τεθραυσμένος ών εις πλείονα τεμάχια άλλά και εκτενώς εν πεζώ λόγω άφηγοΟνται τήν
συνεκολλήθη,έχει καί χάσματα, έπαθε δέ και άπο- δλην ύπόθεσιν τής παραστάσεως, είναι δηλαδή
τριβάς τής επιφανείας, τοΰ δέ ετέρου εξ άρχής δεν ό'μοιαί πως ταίς επί τών γνωστών εκείνων εκ λίθου
είχεν επιτυχή ή άπο τής μήτρας έκτύπωσις, και ή γύψου πινάκων, του ΊλιακοΟ, λέγω, (Ιεώυίδ
εξογκώματα δέ τινα και αύλακώματα κύκλω εύ- Ι1Ϊ80&) και του τών Ηρακλέους πράξεων και άλ-
θύγραμμα, ωσάν ζωνάρια, άπέμειναν επί τής έπι- λων, ποιηθέντων, ως φαίνεται, προς οιδασκαλίαν
φανείας του, τήν δχι επιμελή ένέργειαν το0 κερα- τής νεολαίας- (ΐ'δε 0Ι&. άρ. 5984 και 612ο κ.έξ.
μευτικοΟ τρο/οΟ έμφαίνοντα , έξ ών ού μετρίως και ιδίως τό καλόν βιβλίον τοΟ Ο. Ιαΐΐη, Οπβοΐΐί-
συγχέεται ή παράστασις. δβΐΐβ ΒΐΜβΓθ1ΐΡθηί1<:βη. Βοηη, 1873.) μόνον δτι
Σκύφους μετ' έκτύπων σπειροειδών και φυλλω- εκείνοι μεν οι πίνακες έ'χουσιν έ'κτασιν πολλήν, ει-
δών κοσμημάτων , προς δέ τούτοις και στεφάνων κονικήν τε και έπιγραφικήν, τά αγγεία δέ ταΟτα
και προσωπείων και λυχνούχων και μικρών τινών τά ημέτερα δλιγωτέραν. Όμως δέ παρατηρώ, δτι
κατά μόνας υ.οραι>ών,οϊο^ "Αθήνας,πτερωτών Νικών οί τεχνίται οί ταΟτα τά καινοφανή αγγεία ποιήσαν-
ή Έρωτύλων,Τριτώνων, Σατύρων, τράγων έκατέ- τες, είτε είναι παλαιότεροι, δπερ πιθανώτερον, είτε
ρωθεν αγγείου, ή και συμπλεγμάτων τινών μικρών, νεώτεροι τών ποιησάντων τά έχοντα τάς κατ' έπα-
συνισταμένων εκ δύο ή το πολύ τριών μορφών,έπα- νάληψιν παραστάσεις,δεν αφίστανται δλως τοΰ τρό-
ναάαμβανοαενων 3έ τών αυτών ττίεονάχκ περί που εκείνου" διότι και εν τούτοις φαίνεται μία τούλά-
τήν κοιλίαν τοΟ αγγείου" σκύφους, λέγομεν, τοιού- χιστον έπανάληψις ή αντιστοιχία, εν μεν τω πρώτφ
τους έχει δχι ολίγους ή συλλογή τής Άρχαιολο- σκύφω πάνυ σαφώς ή δευτέρα περιτείχιστος πόλις
γικής Εταιρίας, καθώς και άλλα Μουσεία τής Εύ- αί' Αθήναι,, μετά τήν πρώτην, τήν Κόρυνθον, εν δέ
ρώπης. Προήλθον δ' οί πλείστοι τών τής Εταιρίας τω δευτέρωούχί τόσον σαφώς Ό κοφινοειδής εκείνος
έκ τάφων τής Ταναγραϊκής, τής Μεγαρίδος, άλλά δγκος, δστις είναι ή ναός, ή ίσως ή πόλις "Ιλιον,
και τής Αττικής, είς δέ είναι καταγεγραμμένος εν αντιστοιχών, ώς νομίζω,τω προηγηθέντι βωμώ,τφ
τοίς καταλόγοις ώς έκ Σύρου και άλλος ώς έξ διά γραμμάτων δεδηλωμένω. Άλλ' άρκοΟσι ταΰτα
Επιδαύρου τής Αιμηρας, ώστε φαίνεται, δτι παν- !^ά και προληπτικώς πως είπομεν ') προς χαρακτη-
ταχοΟ τής Ελλάδος ευρίσκονται (1). Άλλ' οί δύο ρισμόν γενικάν τής τεχνοτροπίας τών παραστάσεων"
σήμερον εκδιδόμενοι σκύφοι, ενώ ύπάγονται καθ έλθωμεν και έπ αύτάς ταύτας,
δλου ειπείν είς τό είρημένον είδος, θεωρητέοι όμως, Προηγείσθω δέ ή δεικνύουσα παλαιότερον μΰθον,
καθ' δσον ήξεύρω, και ώς δλως καινοφανείς, διά ή επί τοΟ πρώτου σκύφου. "Οτι εδώ είναι έκτε-
τό εξής αύτών ιδίωμα" αί παραστάσεις των δεν θειμένη ή ύπό Θησέως, έχοντος σύμμαχον τον Πει-
εϊναι έκ τών έπαναΛααβανομένων πίεονάιας περί ρίθουν, αρπαγή τής Ελένης, δηλοΟσιν αύτά τά επί
τήν κοιλίαν τοΟ αγγείου, προς πλήρωσιν απλώς τοΰ του αγγείου γράμματα. Δύο δέ έ'χομεν ένώπιον
χώρου, ούτε είναι καθοίικαί ΧΙΤΕΟ, Ζ01) βίΟΙ) ΤΖρίί' (1) Μυ9ολογ[·/.ας παραστάσεις ώρ'.σμΞνας ε^ουσιν Ξζτυπως /α'' τινα
οίον θυσίαι ή σπονδαί ή τελεταί ή αγώνες, ^άΧα Ιζ συν,ί0ω; π9°'ΡνΜ^ έγγεια· άλλ' έν έ*είνοι?
ην } ' « . λ/ < πρώΧΟν μΕν επ"αλα!^ά^αι Ά παράστασης, (οίον ό Ηρακλής προσ-
μαχαι κ.τ., αλλα οεικνυουσιν ημιν υποθέσεις ωρι- ^«βς ^ Λερναία 3δΡα, ίπι Τιν0ί των ^ άρ/α;ολ. Έτβ£ίβί
άγγείων)· έπειτα δέ και 5) τέχνη των άλλοία,καθ' δσον Ιπικεχολλήμε'να
(1) Τινές τών αρχαιολόγων τά τοιαύτα αγγεία έκάλεσαν Μεγαρικά, τη κοιλία τοΰ αγγείου τεμάχια πηλοΒ είναι τά έχοντα την έ'κτυπον
άλλοι άλλως. Πολλάς αύτών εικόνας Ιοε έν ΒθηαάοΓΓ, Οΐ'ϊβοΐΐ. α. παράστασιν, της λοιπής επιφανείας ούσης ραβδωτής η λείας. "Ι3ε
δϊο. Υαδβιιΐ). πίν. 59-61. ΒϊγοΙι, αιιοίοηΐ ροΙΙβιχ έ'κδ. τοϋ 1873, σελ. 165.
άμφότεροι το0 είδους εκείνου των μελαμβαφών ή σμένας εκ της των ηρώων μυθολογίας είλημμέ-
μαλλον ειπείν καστανοχρόων αγγείων, τά οποία νας (1), καί, δπερ τό κυριώτερον, έχουσιν έπιγρα-
δέν εχουσι τήν λειότητα καΐ στιλπνότητα έπιφα- φας έκτύπους,αίτινες ού μόνον τά δρώντα πρόσωπα
νείας των έζωγραφη μένων. Περιήλθον δε εις ήμας ή ενίοτε και σκεύη καΐ όργανα και έπιφωνήματά
δχι εν καλή καταστάσει. Ό μεν πρώτος σκύφος τινα δηλοΰσιν,ώς εν τοίς έζωγραφη μένοις άγγείοις,
πλήν τοΟ δτι τεθραυσμένος ών εις πλείονα τεμάχια άλλά και εκτενώς εν πεζώ λόγω άφηγοΟνται τήν
συνεκολλήθη,έχει καί χάσματα, έπαθε δέ και άπο- δλην ύπόθεσιν τής παραστάσεως, είναι δηλαδή
τριβάς τής επιφανείας, τοΰ δέ ετέρου εξ άρχής δεν ό'μοιαί πως ταίς επί τών γνωστών εκείνων εκ λίθου
είχεν επιτυχή ή άπο τής μήτρας έκτύπωσις, και ή γύψου πινάκων, του ΊλιακοΟ, λέγω, (Ιεώυίδ
εξογκώματα δέ τινα και αύλακώματα κύκλω εύ- Ι1Ϊ80&) και του τών Ηρακλέους πράξεων και άλ-
θύγραμμα, ωσάν ζωνάρια, άπέμειναν επί τής έπι- λων, ποιηθέντων, ως φαίνεται, προς οιδασκαλίαν
φανείας του, τήν δχι επιμελή ένέργειαν το0 κερα- τής νεολαίας- (ΐ'δε 0Ι&. άρ. 5984 και 612ο κ.έξ.
μευτικοΟ τρο/οΟ έμφαίνοντα , έξ ών ού μετρίως και ιδίως τό καλόν βιβλίον τοΟ Ο. Ιαΐΐη, Οπβοΐΐί-
συγχέεται ή παράστασις. δβΐΐβ ΒΐΜβΓθ1ΐΡθηί1<:βη. Βοηη, 1873.) μόνον δτι
Σκύφους μετ' έκτύπων σπειροειδών και φυλλω- εκείνοι μεν οι πίνακες έ'χουσιν έ'κτασιν πολλήν, ει-
δών κοσμημάτων , προς δέ τούτοις και στεφάνων κονικήν τε και έπιγραφικήν, τά αγγεία δέ ταΟτα
και προσωπείων και λυχνούχων και μικρών τινών τά ημέτερα δλιγωτέραν. Όμως δέ παρατηρώ, δτι
κατά μόνας υ.οραι>ών,οϊο^ "Αθήνας,πτερωτών Νικών οί τεχνίται οί ταΟτα τά καινοφανή αγγεία ποιήσαν-
ή Έρωτύλων,Τριτώνων, Σατύρων, τράγων έκατέ- τες, είτε είναι παλαιότεροι, δπερ πιθανώτερον, είτε
ρωθεν αγγείου, ή και συμπλεγμάτων τινών μικρών, νεώτεροι τών ποιησάντων τά έχοντα τάς κατ' έπα-
συνισταμένων εκ δύο ή το πολύ τριών μορφών,έπα- νάληψιν παραστάσεις,δεν αφίστανται δλως τοΰ τρό-
ναάαμβανοαενων 3έ τών αυτών ττίεονάχκ περί που εκείνου" διότι και εν τούτοις φαίνεται μία τούλά-
τήν κοιλίαν τοΟ αγγείου" σκύφους, λέγομεν, τοιού- χιστον έπανάληψις ή αντιστοιχία, εν μεν τω πρώτφ
τους έχει δχι ολίγους ή συλλογή τής Άρχαιολο- σκύφω πάνυ σαφώς ή δευτέρα περιτείχιστος πόλις
γικής Εταιρίας, καθώς και άλλα Μουσεία τής Εύ- αί' Αθήναι,, μετά τήν πρώτην, τήν Κόρυνθον, εν δέ
ρώπης. Προήλθον δ' οί πλείστοι τών τής Εταιρίας τω δευτέρωούχί τόσον σαφώς Ό κοφινοειδής εκείνος
έκ τάφων τής Ταναγραϊκής, τής Μεγαρίδος, άλλά δγκος, δστις είναι ή ναός, ή ίσως ή πόλις "Ιλιον,
και τής Αττικής, είς δέ είναι καταγεγραμμένος εν αντιστοιχών, ώς νομίζω,τω προηγηθέντι βωμώ,τφ
τοίς καταλόγοις ώς έκ Σύρου και άλλος ώς έξ διά γραμμάτων δεδηλωμένω. Άλλ' άρκοΟσι ταΰτα
Επιδαύρου τής Αιμηρας, ώστε φαίνεται, δτι παν- !^ά και προληπτικώς πως είπομεν ') προς χαρακτη-
ταχοΟ τής Ελλάδος ευρίσκονται (1). Άλλ' οί δύο ρισμόν γενικάν τής τεχνοτροπίας τών παραστάσεων"
σήμερον εκδιδόμενοι σκύφοι, ενώ ύπάγονται καθ έλθωμεν και έπ αύτάς ταύτας,
δλου ειπείν είς τό είρημένον είδος, θεωρητέοι όμως, Προηγείσθω δέ ή δεικνύουσα παλαιότερον μΰθον,
καθ' δσον ήξεύρω, και ώς δλως καινοφανείς, διά ή επί τοΟ πρώτου σκύφου. "Οτι εδώ είναι έκτε-
τό εξής αύτών ιδίωμα" αί παραστάσεις των δεν θειμένη ή ύπό Θησέως, έχοντος σύμμαχον τον Πει-
εϊναι έκ τών έπαναΛααβανομένων πίεονάιας περί ρίθουν, αρπαγή τής Ελένης, δηλοΟσιν αύτά τά επί
τήν κοιλίαν τοΟ αγγείου, προς πλήρωσιν απλώς τοΰ του αγγείου γράμματα. Δύο δέ έ'χομεν ένώπιον
χώρου, ούτε είναι καθοίικαί ΧΙΤΕΟ, Ζ01) βίΟΙ) ΤΖρίί' (1) Μυ9ολογ[·/.ας παραστάσεις ώρ'.σμΞνας ε^ουσιν Ξζτυπως /α'' τινα
οίον θυσίαι ή σπονδαί ή τελεταί ή αγώνες, ^άΧα Ιζ συν,ί0ω; π9°'ΡνΜ^ έγγεια· άλλ' έν έ*είνοι?
ην } ' « . λ/ < πρώΧΟν μΕν επ"αλα!^ά^αι Ά παράστασης, (οίον ό Ηρακλής προσ-
μαχαι κ.τ., αλλα οεικνυουσιν ημιν υποθέσεις ωρι- ^«βς ^ Λερναία 3δΡα, ίπι Τιν0ί των ^ άρ/α;ολ. Έτβ£ίβί
άγγείων)· έπειτα δέ και 5) τέχνη των άλλοία,καθ' δσον Ιπικεχολλήμε'να
(1) Τινές τών αρχαιολόγων τά τοιαύτα αγγεία έκάλεσαν Μεγαρικά, τη κοιλία τοΰ αγγείου τεμάχια πηλοΒ είναι τά έχοντα την έ'κτυπον
άλλοι άλλως. Πολλάς αύτών εικόνας Ιοε έν ΒθηαάοΓΓ, Οΐ'ϊβοΐΐ. α. παράστασιν, της λοιπής επιφανείας ούσης ραβδωτής η λείας. "Ι3ε
δϊο. Υαδβιιΐ). πίν. 59-61. ΒϊγοΙι, αιιοίοηΐ ροΙΙβιχ έ'κδ. τοϋ 1873, σελ. 165.