Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Ephēmeris archaiologikē (1884 (1885))

63

ΣΚΓΦΟΙ ΒΟΙΩΤΙΚΟΙ ΔΤΩ

64

ήμών σκηνάς, ούτως ειπείν, της μιας πράξεως. ματ α εσφαλμένως τεθειμένα ύπό των παλαιών ζω-

Καί περί μεν της προτέρας ούοενός λόγου είναι γράφων επί άγγείων' άλλ' εδώ, δπου προηγήθη

χρεία. Τί δ' εν τη δευτέρα παριστάνεται, και αν τά έγκόλαψις έν μήτρα, σφάλμα τοιοΟτό τις νά παρα-

τρία και ταύτης πρόσωπα είναι τά αυτά τοις έντή δεχθη, μην είναι πάρα τολμηρόν* έπειτα και ή

ο ι !■ ■ 5> /

πρότερα και τι κυρίως ποιουσιν εν ή σεσει ιστανται στασις του οευτερου ανόρος , του απεστραμμενου

και ώς ιστανται, τοΰτο άμφίβολον και ζητήσιμον. τών δυο άλλων μορφών, έναντιοΟται μεγάλως.

Άφου δρμηθέντες οί τρεις εκ Σπάρτης, της έ'ξω Κατά περίεργον σύμπτωσιν και τό έν τψ δευ-

της εικόνος, διέβησαν διά Κορίνθου,της δεδη7\ωμέ- τέρω σκύφω έκτιΟέμενον δράμα παρέχει ήμΐν σα-

νης γράμμασι και έπλησίασαν ταΐ'ς Αθήναις, ταΓς φεστάτην μεν τήν πρώτην αύτοΟ σκηνήν,τόν Πρία-

έπίσης δεδηλωμέναις, έπέζευσαν τάχα έκ τοΟ άρ- μον « βωμώ προς θεοδμήτω σφαγέντα Άχιλλέως

ματος και ίστανται νυν ήσυχοι περιπτυσσόμενοι παιδός έκ μιαιφόνου » , καθώς λέγει δ Ευριπίδης

και προς άλλήλους διαλεγόμενοι ; αλλά ψυχρόν έν προλόγω Εκάβης (1), τήν δέ δευτέραν όχι τό-

πως μοί φαίνεται τοΟτο νά ύποτεθή και ούδέ πάνυ σον σαφή' διότι βλέπει μέν τις έδώ δπλίτην άνδρα,

συναδον τή κεκινημένη στάσει τών δύο συμπεπλεγ- πιθανώς τον Λοκρόν Αίαντα, έλκυστάζοντα γυ-

μένων [μορφών , τοΟ ανδρός και της γυναικός. Ή ναίκα άπό της κόμης,τήν Κασσάνδραν, και ταύτην

περιπτύσσεται ίσως έδώ δ θησεύς όχι τήν Έλένην, προσπαθούσαν νά άπωθήση τον βιαστή ν, αλλ ή

άλλά τήν μητέρα του Αίθραν ; 'Αλλ' ή επί της οπίσω της άλλη γυνή, ή έν άπελπισμώ αίρουσα

γυναικός έπιγραφή δεν λέγει τοΟτο τό όνομα. "Αλλο τους βραχίονας προς ούρανον και οίον έπιβοωμένη

τι έκεΐ δυσανάγνωστον κρύπτεται. *Αν ήδύνατο νά τους θεούς, τίς είναι; άπλώς μία τών δυσπραγου-

άναγνωσθή και όλη [ή έπτάστιχος και μακρά αφή- σων Τρωϊάδων, ή έκληπτέα ώς ή ιέρεια της Άθη-

γησις ή επί δεξιά τω δρώντι (1), θά είχομεν τήν νας, ή γενομένη μάρτυς τοΟ Αίαντείου άνοσιουρ-

ζητουμένην διασάφησιν. Εκείθεν θά έμανθάνομεν γήματος ; δ δέ παροπίσω έξέχων κοφινοειδής, ώς

και διά τί ύπο τοΟ τεχνίτου ή Κόρινθος παρεστάθη, είπομεν άνωτέρω, δγκος τί είναι; δ ναός της Άθη-

ήτις, έφ' δσον έγώ ήρεύνησα, δεν αναφέρεται ύπό νας, άτελώς άπό της μήτρας έκτυπωθείς,ή ή πόλις

τών παλαιών συγγραφέων έν τούτω τφ μύθω (2). Ιλιον ; Δεν πρέπει νά άποσιωπηθή, δτι ύπεράνωθεν

Τάς Άφίδνας δέ, ών πολύς λόγος παρά τοις πα- της κεφαλής της άπέλπιδος γυναικός και δή πρός

λαιοΐς, και τήν ύπό τών Διοσκόρων έλευθέρωσιν τοις δακτύλοις της δεξιάς αύτής χειρός διακρίνον-

της άδελφής,ήτοι τά τέλος τοΟ δλου δράματος,έ'κρι- ταί τίνες οίον γραμματοειδεΐ'ς έξοχα! όχι έν εύθυ-

νεν δ τεχνίτης νά μή παραλάβη εις τήν παράστα- γραμμία , έν αΐς ήδύνατό πως νά Οεωρήση τις

σίν του, έ'ξω αν τις θελήση τά τρία πρόσωπα νά ύπάρχοντα τά ΑΟΙΙ, άλλ' ούδέν βεβαιώ, ούτε άν

έκλάβη ώς Κάστορα, Πολυδεύκην και. Έλένην' και αί παρέκει έ'τι φαινόμεναι κατά τό άνω μέρος

άλλ' έναντιοΟνται τά άνωθεν γράμματα, τούλάχι- τοΟ κοφινοειδοΟς όγκου όχι όλίγαι, πεπυκνωμέναι

στον τά ύπέρ τους άνδρας, ένθα τά Θησεύς και δέ και έν εύθυγραμμία, έξοχαι είναι γράμματα ή

Πειρίθους ίκανώς πως [διακρίνονται. Δεν μέ λαν- έπάλξεις ή άρχιτεκτονικά κοσμήματα. Τόση ή έδώ

θάνει, δτι άρχαιο7^όγοι τινές κατέδειξαν και όνό- άσάφεια , δι' έμέ τούλάχιστον' ούχί δέ έλάσσων

και ή έν τή έπιφανεία τή μεταξύ τοΰ βωμοΰ και

(1) Έχ ταύτης άνεγνων μΛα τά Ιξη«· «/Ο Θησεύς άρπάσας τήν το0 Παντός, ένθα ύπάρχουσι μέν βεβαίως γράμ-

'Ελένην, πρώτον μέν αυτήν ε!; Κο'ρινθον | ειτεν ε;; Αθήνας . . . .» / , ^1 χ' 1 />

— Εις τά λοιπά σποράδην διαχρίνο'μενα γράμματα χ« συλλαβάς δ5 ματα ούκ όλιγα, άλλ ούοε τό εις πόσους άκριβώς

γυμνάσουν άλλοι όμματα καΊ νοΰν. στίχους είναι διηρημένα δύναται άσφαλώς-νά ρηθή.

(2) Τό "Αργός μνημονεύεται ώς σταθμός της Ελένης μονής κατά , , , λ \ $ ' ' >ι ι '

, ,,,. . . , , ,, ,, , , , , η ' -βγω μόνον εν όυσι οιαφοροις μερεσιν ητοι στιγοις

την εξ Αττικής επιστροφην της και μαλ'.στα ο·/1 ως απλούς σταθμός. ι ι ι ι ' ι ι ' ΐ\. '
"Ιδε Παυσαν- Β, 22, 6. Τό δέ τοΰ αύτοΰ συγγραφέως χωρίον Β, 32,

7, ένθα μεταξύ ΤρΟ'Γήνος κα'ι' Έρμιο'νης μνημονεύεται «Αφροδίτης (1) Τήν λέξιν βωμός ώς έν τω ήμετέρω σκύφω Ι'χει κα\ έν έζω-

ίερόν νύμφας, ποιήσαντος Θησέως ήνίκα έσ/ε γυναίκα Έλένην» είναι γραφημένον άγγεϊον έκτων της έν Μονάχω Πινακοθήκης. "13ε Ο.

λίαν αόριστον και ε!ς ούδέν ήμΐν χρησιμεύει. ^Ιΐη, Ββδϋΐΐΐ'βϊΐ). βίο. αριθ. 124.