Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1884 (1885))

75

ΠΊΎΚΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΚΑΤΟΠΤΡΟΝ

76

κτηρες, τό προς τά άνω έλικοειδώς φερόμενον προ- γηθή ή τελευταία αύτη και ώς Ηώς (1) δηλοΰσα

κόρ,ιον και ή κατά τήν άρχαίαν τεχνοτροπίαν βρα- τήν ώραν της ήμέρας καθ' ήν ή θέτις ήλΟεν εις το

χέως άποκεκομμένη χαίτη, χαρακτηρίζουσιν έξαί- στρατόπεδον των Ελλήνων, ίνα έπιδώση τά δπλα

ρετα το θυμοειδές και τήν σύντονον και έντεταμέ- τω υίω αύτης. Διότι κατά τήν Ίλιάδα ( Σ. 145,

νην τοΟ ζώου στάσιν. 240, 615.) ή Θέτις έπανήλθεν εκ τοΰ Όλύμπου

Ή οέ επί της άντιθέτου επιφανείας τοΰ πώμα- άργά κατά τήν νύκτα, περί τήν αύγήν δε μόνον

τος εγχάρακτος παράστασις διακρίνεται δια τήν ■ (Ίλ. Τ. στ. 1 έξ.) άφίκετο εις τό στρατόπεδον

-/αρίεσσαν στάσιν της έλαυνούσης το τέθριππον καΐ κατέβηκε πρόοθεν Α%ιΛΛηο(^τα παρ' Ηφαί-

πτερωτής μορφής, και διά το γοργον και θυμοειδές στον κίντα τενχεα. Και κατά τήν μίαν και κατά

των ίππων. Διά των ιδιοτήτων τούτων χαράκτη- τήν άλλην έκδοχήν, είτε δηλαδή έκλάβωμεν τήν

ρίζονται μάλιστα οί ίπποι των Ελληνικών καλλι- πτερωτήν μορφήν ώς Νίκην είτε ώς '//ώ, το βέ-

τεχνημάτων. βαιον είνε δτ'ι έκατέρα τούτων σχετίζεται στενώ-

Ή καλή και έπιμε)νής εργασία τοΟ κατόπτρου τατα προς τήν περί ής Ό λόγος επί τοΟ πώματος

και ή μετ' ελευθερίας πεποιημένη σύνΟεσις άμφο- άνάγλυπτον της Θέτιδος παράστασιν.

τέρων των παραστάσεων έλέγχουσι χεΓρα γεγυμνα- Περιττον νά παρατηρήσωμεν δτι ή τε Θέπς και

σμένην τοΟ τρίτου τουλάχιστον π. Χ. αιώνος (1). ή Νίκη ή '//ώς δέν ελήφθησαν εική και μάτην

Ή έξήγησις της άναγλύπτου παραστάσεως ούδε- ύπό τοΟ καλλιτέχνου προς διακόσμησιν τοΟ κατό-

μίαν παρέχει δυσκολίαν. Ή επί τοΰ ίπποκάμπου πτρου, άλλ' από σκοποΟ. Ή Θέτις λ. χ. λαμβα-

έπιβαίνουσα γυναικεία μορφή, ή τήν περικνημίδα νεται και ώς ύπόδειγμα γυναικείας ώραιότητος

τή δεξιά φέρουσα, είνε άνευ αμφιβολίας ή Νηρηίς καθόλου τε και ιδία διά τούς ώραίους αύτης πόδας

Θετός προσκομίζουσα τω πεφιλημ,ένω αύτης υίω όθεν και άρ^υρο.ττδ^α ύπό 'τοΰ ποιητοΟ έπικαλεϊ-

Άχιλλεί τά ύπό τοΟ Ηφαίστου κατασκευασθέντα ται (2). Ή δε Νίκη είνε τό σύμοολον πάσης έπι-

νέα τενχεα (2). Ή επί της άντιθέτου δ'μως έπιφα- τυχίας και παρά θεοϊ'ς και παρ' άνθρώποις (3). Ή

νείας τό τέθριππον έλαύνουσα πτερωτή μορφή δυ- δε ΤΙώς τελευταΓον άλληγορεΐται εις παν ώραϊΌν

νατον νά έξηγηθή ώς Νίκη προαναγγέλλουσα έπι- και εις πασαν άκαάζουσαν νεότητα (4). Ουδέν λοι-

τυχίαν τω ήρωϊ, άφου μάλιστα τά νέα ταϋτα δπλα πον καταλ7^ηλότερον τούτων σύμβολον προς έπι-

μέλλουσι νά ώσι νικηφόρα. Δυνατόν όμως νά έξη- κόσμησιν κατόπτρου.

Έκτος της εξαίρετου αύτοΟ εργασίας και της έν-

(1) "Αξιον παρατηρήσεως είνε οπ άμφότεραι αί παραστάσεις τοΰ διαφερούσης παραστάσεως, τό περί ο δ δ λόγος κά-

κατόπτρου, η τε άνάγλυπτος και η εγχάρακτος, κοσμούσιν ένα και τον ^ , , .. , λ , „

, ■ , . , » - . «η _-__„. <ιτ·η τοπτρον είνε ποο πάντων τ,μϊ'ν πολυτιμον,οιοτι ενει

αυτόν δίσκον, τον του πώματος, ενω εν ο/.οις τοις πτυκτοι; Ι^λληνι- ι ι 'Γ ~ » Α.

χοΧς κατο'-τροις, το?ς μίχρι τοϋοε τουλάχιστον γνωστοϊς, οϋϊέν -αρά- έγχάρακτον παράστασιν, ολίγα δε μέχρι τοΰ'δε ήσαν

δειγαα τοιαύτης διακοσαήσείος υπάρνει, αλλά πάντοτε τό πώαα αε'οει _ - ' ϊΤ?^~ι 1 7___ '

1 ,' ' ,, Λ , , , , , ' ' „' .γνωστά ημιν εγγαρακτα ϋλληνικα κάτοπτρα, με-

την αναγλυπτον παράστασιν, εαν οε υπαρ/η χα> εγχάρακτος, αυτη ' ι ο <\/ /

κοσμεΤ τόν κύριον δίσκον τοΰ κατόπτρου, τόν έχοντα δηλαδή τήν μίαν χρί τοΟ 1876 μόλις είς δέκα συμποσούμενα (5).

δψιν στιλπνήν πρός ένοπτρισμ.ον. ^ ^ Συμπληρών δσα άλλοτε περί αυτών έδημοσίευσα,

(2) Ή παράστασις τοΰ μύθου τούτου άπαντα και εν τη ποιήσει (Όμ.
Ίλιάδ. Τ. στ. 3 και §ξ|) και Ιν άλλοι; μνημείοις της τέχνης , οίον

εν άγγείοις ή Θε'τις έπι ίπποκάμπου κρατούσα τή αριστερά θώρακα (1) Ήώ μετά τεθρίππου ορα και έν Οΐίο Ι&ΐΐη. ΥαδΟΙ! 3αΐη-

(ΜίΙΗη ροίηΐαΐ'68 ϋβΒ ν&δβδ I, 14 = ΟαΙΙβηβ Μ^ΐΐιοΐο^κιοβ ρΐ. πιΐιιηβ ζα ΜϋηοΙιοη. Ν° 849, Μϊΐΐίη ΟαΙΙοπβ Μγΐΐιοΐο^ϊςαβ.

01.Χ Ν° 585), έν δα/.τυλιολίθοις έπ'ι ίπποκάμπου άσπίδα φέρουσα Ρ1. XXX, Ι^ΠΟΠΙϊαΐΐΙ 61 Όβ ΛνίΙΙβ ΕΠίο. II, ρΐ. 109 Α, 109 Β,

(ΤοβΙΚβη νβΓΖβίοΙιηίβδ άβν αηΐ. νβΠίβίΙ §βκο!ιηίΙΙ βίβϊηβ, ρ. 110,νΐΓ§. Αβα. VI, 535, πρβλ. και Θεοκρ. 2, 148. 13, 11.

285,Ν° 269 και ρ. 286, Ν° 270),έν νομισματοσήμοις έπ'ι ίπποκάμπου (2) Πρβλ. Ρουφΐνον έν Άνθολογ. Έλλ. 5, 48, 94. Χαρι'τ. Άφρο-

κρατοΰ'σα τη αριστερά άσπιοα, ής εν με'σω εί'κασται κεφαλή Μεδούσης δισ. Ερωτικά διηγήματα 6, 3.

(Βααη&Γοίΐί Μβά.'αηί. ρ. 113=Μί1ΐίη Ο&Ιθπο Μ^ΙΙι. ρΐ. ΟΙυΙ (3) ΡΓβΠβΓ 6γ. Μ^ΙΗ. 1· 368.

Ν° 586), έν τοιχογραφίαις έπ'ι ίπποκάμπου κρατούσα τή δεξιά άλλοτε (4) ΡΓβΠβΓ ΜνΙΙΐ. I. 344.

μεν περικνημίδα (Ηβ11)Ϊ£ \\Γαηϋι;0Γη. Ν° 1319), άλλοτε δέ άσπίδα (5) "Ορα ήμετέραν περ'ι Έλλ. κατοπτρ. διατριβήν οελ. 10, και Ιξ.

(Ηβΐΐϊϊ^ \ναα(]86πι. Ν» 1320, και 1321) πρβλ. και ΟΙίΐι-αο ρΐ. Α. ϋυοιυηΐ. Μϊγοϊγ8 ΟΓβοςυβδ, ΒηΙΙ. Οοιτ. Ηβΐΐ. 1877, σελ.

747, 1805 και ρΐ. 746, 1804. 108 και Ιξ.