Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Ephēmeris archaiologikē (1884 (1885))

195

ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΚ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

196

μικροϊς και λεπτοΓς γράμμασιν. Αντικρύ δ' άπό
της κεφαλής της έν μέσω γυναικάς και προς τά
■οπίσω ύπηρχεν έτερα επιγραφή, ής τά γράμματα
άπετρίβησαν, το μεν επίτηδες, ώς φαίνεται, το
■δ' ύπο τοΟ χρόνου, άπομένουσι δε τά τελευταΓα

...... Ε ] Ρ Α Τ Ω, Έ]ρατώ.

8'. Επειδή δε ειπον περί ταύτης, ας καταλε-
■χ_θή ένταΟθα και έτερα έκ της θαλάσσης προελ-
ΦοΟσα και έκτοΟ αύτοΟ μέρους επιτύμβια καλή ήδε :

ΑΡΙΣΤΟφΑΝΤΑ
ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΥ
ΚΟΡΥΔΑΛΛΕΩΣ
ΓΥΝΗ

Άριστοφάντα
Αριστοβούλου
Κορυδαλλέως
Γυνη

Έπι κιονίσκου των συνήθων, καλώς ειργασμέ-
νου, ύψους 0,76.

9. Και έτερα έκ τοΟ αύτοΟ μέρους έπι της
έτέρας των στενωτέρων πλευρών μνημείου των
κιβωτοειδών, λίαν έφθαρμένου τάς γωνίας πάσας :

. . . 1 Ο Κ Α Ε I Α: Θ Η . . .
... Ο ΚΡΑΤ ΗΣ
.... ΑΙ ΟΣ

. . δόκλεια ■ Θη[βαία
... ο κράτ ης
Θηβ] . αϊ ος

ΤοΟ β'. και γ'. στοίχου τά γράμματα ούτως έν
διαστάσει τινι διηρημένα. "Τψος λίθου 0,38, μή-
κος 1,13, πλάτος 0,60.

10. Και μία χριστιανική έπι μικρας πλακός
ύψ. 0,14, πλάτους τοΟ αυτού περίπου, άποικονι-
σθεΐσα πανομοιοτύπως έν τω παρατιθεμένω πίνακι.

Ή πλάξ εϊνε τεθραυσμένη εις δύο.

11. ΤελευταΓα τάσσω ένταυθα εις τά τών έκ

Πειραιώς έπιγραφών τά διασωθέντα γράμματα έπι
τών λειψάνων τοΟ θεάτρου τοΟ Πειραιώς, τοΟ κατά
την Ζέαν δηλ : προ τίνων ύπ' έμοΰ ύποδειχ_θέντος
και τότε κατά τό πλείστον καθαρισθέντος. Τό θέα-
τρον τοΟτο, δπερ ανάγκη νά περικλεισθή διά τοί-
χου ώς οίον τε τάχιον ίνα μή έξακολουθή ον δοχ_εϊον
πάσης ακαθαρσίας, έκαθαρίσθη κατά το μικρόν
άπολειπόμενον μέρος το ετος τοΟτο έντολή του
Υπουργείου. Κατά τον τελευταΓον τοΟτον καθαρι-
σμόν έφάνησαν γράμματα έπι της κατωτάτης βαθ-
μίδος τοΟ κοίλου τής μεταξύ τούτου και του πρό
της όρχ_ήστρας ήμικυκλικοΰ διαδρόμου. Ταύτα έν
σειρά άπό της δεξιάς κάτω παρόδου προς τήν άρι-
στεράν άποτελοΟσι τον άλφάβητον πλήρη. Τά
γράμματα ταΟτα εΐνε έγκεχαραγμένα κατά τάς
γωνίας τών προσαρμογών τών λίθων, ούτως ώστε
τό αύτό γράμμα έπαναλαμβάνεται δίς, ήτοι εις τό
τέλος του προηγουμένου λίθου και εύθύς και εις
τήν αρχήν τοΟ έπομένου μέχρι τοΟ Ω. Εκείθεν
έπειδή απολείπεται ίκανόν μέρος έ'τι, επαναλαμβά-
νονται τίνα τών γραμμάτων, μέχρι τοΟ Γ διπλά'
έφ έκατέρου τών λίθων. Τών γραμμάτων τούτων
έ7>.λείπει τό πρώτον Α, τά Β αμφότερα, τό πρώτον
Δ, τό πρώτον I και Κ μόλις φαίνεται, τό Χ υπό δύο
τύπους άποτυποΟται, τά Ψ αμφότερα έλλείπουσιν
ώς και τό πρώτον Ω.Έκ δε τών άπό τούτου διπλών
τό δεύτερον ζεύγος τών Α μόλις φαίνεται, ομοίως
και τό πρώτον Β του δευτέρου ζεύγους- τό δε δεύ-
τερον ζεύγος τών Γ εξέλιπε. 1ά γράμματα παρα-
τίθημι ώδε ώς έ'χουσιν έπι τοΰ λίθου άντιγράψας
πιστώς, εις μέγεθος δ'μως πολλώ μικρότερον του
υπάρχοντος.

Τό σχ^ήμααύτών ιδίως του Οτου 6 του 00 (=Χ)
και τών λοιπών δέήέργασία πάνυ μεταγενεστέρους
δεικνύουσι τούς χ_ρόνους, ίσως τούς επισκευής τίνος
του θεάτρου τούτου, δ'τε έλήφθη τούτου ανάγκη,
ώς άλλοτε ειπον και ώς απεδείχθη ύπά τής γνω-
στής ήδη επιγραφής τής άναφερούσης κατασκευήν
θεάτρου γενικώς,και έκ πολλών άλλων λόγων. Άλ-
λαχου του θεάτρου δεν έφάνη γράμμα τι ει μή επί
τίνος τών τοίχ_ων του προσκηνίου το Ο. Ήσαν δέ
ταύτα βεβαίως τά διά τήν προσαρμογήν τών λίθων
χ_ρήσιμα, τά ύπο τών τεχνιτών κατασκευζόμενα,