DOI article:
Hutton, Caroline Amy: Pēlina eidōlia ex Eretreias
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14648#0031
41
ΠΗΛΙΝΑ ΕΙΔΩΛΙΑ ΕΞ ΕΡΕΤΡΙΑΣ
42
τοϋ είκονοει&οΟς χαρακτήρός του Κατά την έρ-
γασίαν όμως δεν διαφέρει άπά των λοιπών ειδω-
λίων των μετ' αύτου ευρεθέντων, άλλα δεικνύει
τον αυτόν βαρύν ρυθμον και τον αυτόν λαμπρον
χρωματισμόν (τά γυμνά μέρη είναι ερυθρά, ό
ΕΙκ. 12
χιτών ροδόχρους, δρφνον το ίμάτιον, ή κόμη κα-
στανόχρους) και δεν είναι πραγματικώτερον τοΟ
ειδωλίου, δπερ ανωτέρω έμνημονεύσαμεν ώς άνα-
καλυφθέν έν άλλω τάφω υπό της Αρχαιολογικής
Εταιρείας και τό όποιον παριστά 2 άνδρα φοροΟντα
μόνον έξωμίδα και προφανώς ομιλούντα μετά πά-
6ους καί Οερμότητος πρό ακροατηρίου- έν αύτώ
ευκόλως άναγνωρίζομεν τόν πιστόν δοΰλον, όστις
ήτο πρόσωπον άγαπητον της Μέσης Κωμωδίας,
ένώ το άξιοπρεπέστερον και κομψώς ένδεδυμένον
είδώλιον παριστά τον «ευγενή πατέρα» τών αυτών
δραμάτων. Ή στοργή τών μετ' Άλέξανδρον κορο-
πλάΟων προς θέματα λαμβανόμενα έκ της σκηνής
απεδείχθη τρανώς έκ τών κτερισμάτων τών τάφων
της Μυρίνης, οί τύποι όμως εκείνοι, οί'τινες είναι
γελοιώτεροι καί λίαν υπερβολικοί, ελήφθησαν προ-
■ Άριθ. Εύρετ. 3983. "Υψ. 0,19. 'Ε8ημο«ι·6θη έν ΝίιιβΙθΒη
ΟβηΙϋΓ^, ε. ά.
2 Λριθ. Εύρετ. 3914. "Τψ. 0,24. Ό χιτών είναι μέλας, ή σάρξ
ερυθρά Ιπί λευκού χρίσματος. Ή μορφή προβαίνει πρός τά Εμπρός καί
προτείνει άμφοτε'ρας τάς χείρας ώιεί θέλουσα νά ενίσχυση επιχεί-
ρημα τι.
φανώς έκ μίμων καί σατυρικών δραμάτων, ένώ τά
προκείμενα ήμΐν όφείλουσι τήν άρχήν των εις την
άστείαν κωμωδίαν του καθημερινού" [Βίου. Αμφό-
τερα τά ειδώλια ταύτα έ'^ουσιν ίδιαίτερόν τι τεχνι-
κάν γνώρισμα, ό'τι δηλαδή υπό τά χρώματα ύπάρ-
χει λευκόν σκληρον χρίσμα, οίον εΰρομεν καί έπί
της γραίας (ί'δε άνωτ.σ.36) καί το όποιον ένισχύει
τήν ύπόθεσιν, ότι έκεϊνο έποιήθη έν Έρετρία.
Τά ώραιότερον έργον της τάξεως ταύτης είναι
μικρά προσωπίς Πανός 1 ,άληθές άριστούργημα της
κεραμεικης (εΐκ. 13). Τήν διπλην φύσιν του Πανός
Είκ. 13
έφαντάσθη καί έξετέλεσεν Ό τεχνίτης λαμπρώς,μετά
λεπτότητος άποκαθήρας αυτήν άπο τών ζωικών
χαρακτηριστικών καί άπαλλάξας πάσης κτηνωδίας.
Αί κυρτώσεις τοΟ προέχοντος σαρκώδους μετώπου
συγχωνεύονται κατά φυσικόν τρόπον μετά τών χα-
ριέντως υψουμένων κεράτων, τά όποια κείνται εις
τό μέσον καί ούχί εις τά πλάγια, ενθα ήθελον κα-
ταστρέφει τάς γραμμάς της κεφαλής, έμπλεκό-
μενα δ εις τήν πυκνήν κόμην άποτελοΟσιν οιονεί
άκρωτήριον άντίρροπον τω υ,εγάλω αίγείω πώγωνι
καί τοις κρεμαμένοις μύσταξιν, ένώ τά μικρά οξέα
1 Άριθ. Εύρετ. 3987. "Τψ. 0,14. Οί οφθαλμοί, τά χείλη καί ή
ρις είναι ανοικτού ερυθρού χρώματος, ό πιύγων καί ή κόμη κάστανου.
Χπαρχουσι καί δύο τρήματα προς άνάρτησιν.
ΠΗΛΙΝΑ ΕΙΔΩΛΙΑ ΕΞ ΕΡΕΤΡΙΑΣ
42
τοϋ είκονοει&οΟς χαρακτήρός του Κατά την έρ-
γασίαν όμως δεν διαφέρει άπά των λοιπών ειδω-
λίων των μετ' αύτου ευρεθέντων, άλλα δεικνύει
τον αυτόν βαρύν ρυθμον και τον αυτόν λαμπρον
χρωματισμόν (τά γυμνά μέρη είναι ερυθρά, ό
ΕΙκ. 12
χιτών ροδόχρους, δρφνον το ίμάτιον, ή κόμη κα-
στανόχρους) και δεν είναι πραγματικώτερον τοΟ
ειδωλίου, δπερ ανωτέρω έμνημονεύσαμεν ώς άνα-
καλυφθέν έν άλλω τάφω υπό της Αρχαιολογικής
Εταιρείας και τό όποιον παριστά 2 άνδρα φοροΟντα
μόνον έξωμίδα και προφανώς ομιλούντα μετά πά-
6ους καί Οερμότητος πρό ακροατηρίου- έν αύτώ
ευκόλως άναγνωρίζομεν τόν πιστόν δοΰλον, όστις
ήτο πρόσωπον άγαπητον της Μέσης Κωμωδίας,
ένώ το άξιοπρεπέστερον και κομψώς ένδεδυμένον
είδώλιον παριστά τον «ευγενή πατέρα» τών αυτών
δραμάτων. Ή στοργή τών μετ' Άλέξανδρον κορο-
πλάΟων προς θέματα λαμβανόμενα έκ της σκηνής
απεδείχθη τρανώς έκ τών κτερισμάτων τών τάφων
της Μυρίνης, οί τύποι όμως εκείνοι, οί'τινες είναι
γελοιώτεροι καί λίαν υπερβολικοί, ελήφθησαν προ-
■ Άριθ. Εύρετ. 3983. "Υψ. 0,19. 'Ε8ημο«ι·6θη έν ΝίιιβΙθΒη
ΟβηΙϋΓ^, ε. ά.
2 Λριθ. Εύρετ. 3914. "Τψ. 0,24. Ό χιτών είναι μέλας, ή σάρξ
ερυθρά Ιπί λευκού χρίσματος. Ή μορφή προβαίνει πρός τά Εμπρός καί
προτείνει άμφοτε'ρας τάς χείρας ώιεί θέλουσα νά ενίσχυση επιχεί-
ρημα τι.
φανώς έκ μίμων καί σατυρικών δραμάτων, ένώ τά
προκείμενα ήμΐν όφείλουσι τήν άρχήν των εις την
άστείαν κωμωδίαν του καθημερινού" [Βίου. Αμφό-
τερα τά ειδώλια ταύτα έ'^ουσιν ίδιαίτερόν τι τεχνι-
κάν γνώρισμα, ό'τι δηλαδή υπό τά χρώματα ύπάρ-
χει λευκόν σκληρον χρίσμα, οίον εΰρομεν καί έπί
της γραίας (ί'δε άνωτ.σ.36) καί το όποιον ένισχύει
τήν ύπόθεσιν, ότι έκεϊνο έποιήθη έν Έρετρία.
Τά ώραιότερον έργον της τάξεως ταύτης είναι
μικρά προσωπίς Πανός 1 ,άληθές άριστούργημα της
κεραμεικης (εΐκ. 13). Τήν διπλην φύσιν του Πανός
Είκ. 13
έφαντάσθη καί έξετέλεσεν Ό τεχνίτης λαμπρώς,μετά
λεπτότητος άποκαθήρας αυτήν άπο τών ζωικών
χαρακτηριστικών καί άπαλλάξας πάσης κτηνωδίας.
Αί κυρτώσεις τοΟ προέχοντος σαρκώδους μετώπου
συγχωνεύονται κατά φυσικόν τρόπον μετά τών χα-
ριέντως υψουμένων κεράτων, τά όποια κείνται εις
τό μέσον καί ούχί εις τά πλάγια, ενθα ήθελον κα-
ταστρέφει τάς γραμμάς της κεφαλής, έμπλεκό-
μενα δ εις τήν πυκνήν κόμην άποτελοΟσιν οιονεί
άκρωτήριον άντίρροπον τω υ,εγάλω αίγείω πώγωνι
καί τοις κρεμαμένοις μύσταξιν, ένώ τά μικρά οξέα
1 Άριθ. Εύρετ. 3987. "Τψ. 0,14. Οί οφθαλμοί, τά χείλη καί ή
ρις είναι ανοικτού ερυθρού χρώματος, ό πιύγων καί ή κόμη κάστανου.
Χπαρχουσι καί δύο τρήματα προς άνάρτησιν.