45
ΛΥΚΟΣΟΤΡΑΣ ΨΗΦΩΜΑ
46
επιστημίω Καθηγητήν της Όρυκτολογίας, πρόςδν
κομίσας εις Αθήνας έπέοε*ζα δείγμα, εινε ερυθρές
ασβεστόλιθος (γο880 αηΐίοο)- Ή δέ είκών αύτή,
ήτοι τά δύο ζώα μετά της διακοσμήσεως, σύγκει-
ται εκ ψηφίων λευκοΟ χρώματος, και εκείνα μεν
λευκού μαρμάρου τών Δολιανών, τά δέ κοσμήματα
του αύτου εγχωρίου ασβεστόλιθου, ού και τά πλεί-
στα μνημεία τοΟ ΊεροΟ της Δεσποίνης έν οΐςλ.χ.
και ή στήλη, έφ' ής έπιγέγραπται ό ιερός νόμος2.
Εικονίζονται δέ έν πολυζώνω πλαισίω τετρα-
πλεύρω (πειοειδεϊτά νυν ένεκα τήςπαλαιόθεν κατα-
στροφής της βορείου πλευράς) δυο θηρία, ών σώ-
ζεται ακέραιος ό αριστερός λέων, μεταξύ δέ μικρός
κύκλος ώς καρπός και πρός δεξιά τούτου, παρά τά
όεξιον ζώον, φύλλον κισσού μετά τοΟ μίσχου' άνω-
θεν τών δύο τούτων κοσμημάτων κα'ι τών κεφαλών
τών ζώων λείψανα τινα δυσξύμβλητα, ίσως έκ πα-
λαιάς επισκευής. Αί έν τω σώματι τών ζώων γράμ-
μα! σύγκεινται έκ ψηφίδων υπερύθρου λίθου, ή δέ
.χαίτη του δεξιού έκ ψηφίδων κοινού λευκού λίθου.
Την κυρίαν ταύτην τών ζώων παράστασιν περι-
βάλλει πλατύ πλειόνων ζωνών πλαίσιον καί δή
πρώτον έκ τών ένδον λεπτή ταινία λευκή έώσα πέ-
ριξ έτέραν ύπέρυθρον. Έξωθεν τούτων περιθέουσι
τέσσαρες ζώναί κοσμημάτων καί πέμπτη έξωτάτη
απλή λευκών ψηφίων. Και ή μέν πρώτη ζώνη
Ιφερε τετράγωνα τριόδοντα ορθογώνια, δώδεκα μέν
λευκά κα'ι ένδεκα έρυθρά έν ταϊς μακραϊς πλευραϊς,
έξ δέ λευκά και πέντε έρυθρά έν ταΐς στεναΐς, έν-
αλλάξ και αντιθέτως τεταγμένα ώσεί πυργίσκους
μετ' έπαλξίων, επί δέ τών τεσσάρων γωνιών άνά
■εν λευκον πεντάφυλλον άνθέμιον έκ της πράς το
1 Πρβ. Ιβρήιιζ ΟιϊβοΙιΪΗΟΐιο ΜαΐϊτιοΓδΙικΙίοι, ΒβΓίίιι 1890
(ΑηΙιαιΐ£ ζα (Ιοη Αϊ)1ιαηΛ1. (1βι· ρτοιικκ. Α)&αά. (ΙβΓ Λνίκκ.) σελ.
31 έξ., ΡΙιίΙίρρχυη Ροίορυηηβϋ σελ. 100 πρβ. 334, 339, « Πρα-
κτικά» Αρχ.. Έτ. 1896 σελ. 103.
2 'Κφημερ. 'Λρ/αιολ. 1898 σελ. 249. Έχει έν σελ. 251 σημ. 3
πρόσθες <· 11. ΚβΗ έν Μ ΑΙ. XX 37, ίοΙΙίηβ αύτ. VII, 7;! », έν σ.
261 στ. 13 α παν μεγέθους ΒΑ. 1896 σελ. 219 στ. Β, εν-αχχος
-αύτ. σελ. 122 στ. 6, έ\γεγρά(ρθαι αύτ. σελ. 126 άρ. 14 στ. 12/3»,
εν σελ.208 «μιζθοποιήσωνεαί άλλα και μ ίσθωσάμενος καϊ μεμίοθω-
μένυι έν Κώ ίερω νόμω ΚοΥΤοΛέων - Τύρβ'βν ( ΚθΙ8θ1ΐβ8 ΒαΙνΙ'.α]-
ΚβκοΙζ) έν ΜΛΐ'. XVI σελ. 400 ίξ. στ. 18/9, II, 19»· σελ. 272
άρ. 3 ο = Δελτ. Άρχ. 1892 σελ. 41,7, ευρ. πλησίον τοΰ σταθμοί)
Όμονοίας τοΰ σιδηροδρόμου Αθηνών - Πειραιώς »■ σελ. 255 στ. 13
γράφε «Ιερέα τοΰ», σελ. 264 σημ. 3 «I 5, 3», σελ. 266 στ. 4 «957
= 960», σελ. 272 στ. 20 (έν τη μεταγραφή τοΰ άρ. 3) «Ζμύρνα»-
«Τϊλ. 203 σημ 1 άντί π['.εριστ] γράφε πο[τιβ;] ■ σελ. 256 στ. 5 άπά-
λειψον τό «κείμενα»· σελ.249 σημ.2 πρόσθες α Ε. ΟανιΙηβΓ ΗαιιιΙΙι.
οί Ογ. 8ο. 259, 399, ΠάάβΙίβΓ3 32;!, Οπίάβ /οοηηβ II 307».
κέντρον γωνίας έκφυόμενον μετ άποκλίτων τών
εκατέρωθεν δύο φύλλων Ή δέ δευτέρα ζώνη σύγ-
κειται έκ σπ ειροειδους μαιάνδρου, ού αί λευκαί
σπεϊραι έχουσι την μέν βάσιν πράς τά έξω, τήν δέ
φοράν έπ1 αριστερά τω έκάστην πλευράν έκ τοΟ
κέντρου όρώντι. Ή τρίτη ζώνη, ή καί ποικιλω-
τάτη καί εύρυτάτη, φέρει έν εκάστη γωνία οιονεί
κάλυκα, έξ ής πράς τά κέντρον έστραμμένης έκφύ-
ονται δύο κλώνες ', μετά κλωνίων έν άνθη καί οσ-
τλίγγων, ών έκάτερος κυματοειδώς κατά μήκος
έλισσόμενος μέχρι του μέσου της οικείας πλευράς έν
ούχίτελεία συμμετρία συμπλέκεται αυτόθι μετά του
έκ της έτέρας συστοίχου γωνίας έκφυομένου, καί
δή άπλούστατα μέν κατά τήν δυσμικήν πλευράν,
όκτωειδώς δέ κατά τήν νοτίαν καί βροχοειδώς πως
κατά τήν άνατολικήν τά κατά τήν βόρειον πλευ-
ράν έχουσιν άδήλως ένεκα της αυτόθι καταστρο-
φής της ψηφώσεως, άνεπληρώθησαν δέ κατά τήν
άντίστοιγον (νοτίαν) πλευράν ύπο του έκπονήσαντος
το διάγραμμα άρχιτέκτονος της Αρχαιολογικής
Εταιρείας Αλεξάνδρου Λυκάκη 2. Ή δέ έξωθεν της
ζώνης ταύτης, ήτοι τετάρτη ζώνη, σύγκειται έκ
σπειροειδούς μαιάνδρου ομοίου τάλλα τω της δευ-
τέρας ζώνης, πλήν ό'τι αί σπεϊραι, λαμβανομένου
ώς πεδίου του έρυθροΟ, έχουσι τήν βάσιν καί τήν
φοράν αντιθέτως ταϊς της δευτέρας ζώνης. Πέρας
δέ ή πέμπτη ζώνη άπλή ούσα συνίσταται έκ λευ-
κών λιθαριών πλήν του 3 έμπροσθεν τοΟ νοτίου θυ-
ρώματος μέρους. Ένταϋθα τήν ζώνην ταύτην δια-
κόπτουσιν ήτοι κοσμοΟσιν εξ ζεύγη τριγώνων συγ-
κειμένων έξ υπερύθρων ψηφίδων, έφαπτομένων δέ
αλλήλων κατά κορυφήν καί ούτως έώντων μεταξύ
πέντε ρόμβους λευκούς κατά μήκος έφαπτομένους
αλλήλων. Προστεθήτω ό'τι το τών ρόμβων καί τρι-
γώνων τμήμα δέν καταλαμβάνει άπαν τά πλάτος
' Πρβ. ΟΙανΙιβ άνωτ. εϊκ. 25' τό έ/.εΐ ψήφωμα σύγκειται ωσαύτως
έκ ζωνών, έν αίς μία μέν μετά σπειροειδούς μαιάνδρου λευκού μέν
πρός τά έ'σω, υπερύθρου δέ τά εξω, άλλη δέ ζώνη, παρεμφερής τη
τρίτη του έν Λυκοσούρα ψηφοίματος φε'ρει κατά τάς γωνίας κρατηρο-
ειδή άνθοδόχην, έξ ή; έκφύεται ζεύγος υπερύθρων έν λευκώ πεδίω
κλώνων επί της οικείας πλευράς έλισσομένων, άλλη δέ ζώνη μετ' άλ
λων κοσμημάτων κα! τελευταία εξω άλλη μετά ρόμβων λευκών έν
οπερύθρω πεδίω.
2 Πρβ. «Πρακτικά» Άρ/.αιολ. Εταιρείας 1896 σελ. 109 κα! 97
σημ. 14, δπου καί περί τών Λοιπών έκπονητέων διαγραμμάτων.
3 Έν « Πρακτικοϊς» 1896 (τυπωτ. άμαρτ.) σελ. 110 στί/. κάτω-
θεν 10 γράφε «τοΰ» άντί «τών» καί σελ. 9ο στ. κάτ. 2 «11Μ(Ι (ΙβΓ».
αυτόθι έν πίνακι 2 λιθογρ. άμάρτ. γράφε β Δημ(/[τηρ/& άντί « Λήμ.».
ΛΥΚΟΣΟΤΡΑΣ ΨΗΦΩΜΑ
46
επιστημίω Καθηγητήν της Όρυκτολογίας, πρόςδν
κομίσας εις Αθήνας έπέοε*ζα δείγμα, εινε ερυθρές
ασβεστόλιθος (γο880 αηΐίοο)- Ή δέ είκών αύτή,
ήτοι τά δύο ζώα μετά της διακοσμήσεως, σύγκει-
ται εκ ψηφίων λευκοΟ χρώματος, και εκείνα μεν
λευκού μαρμάρου τών Δολιανών, τά δέ κοσμήματα
του αύτου εγχωρίου ασβεστόλιθου, ού και τά πλεί-
στα μνημεία τοΟ ΊεροΟ της Δεσποίνης έν οΐςλ.χ.
και ή στήλη, έφ' ής έπιγέγραπται ό ιερός νόμος2.
Εικονίζονται δέ έν πολυζώνω πλαισίω τετρα-
πλεύρω (πειοειδεϊτά νυν ένεκα τήςπαλαιόθεν κατα-
στροφής της βορείου πλευράς) δυο θηρία, ών σώ-
ζεται ακέραιος ό αριστερός λέων, μεταξύ δέ μικρός
κύκλος ώς καρπός και πρός δεξιά τούτου, παρά τά
όεξιον ζώον, φύλλον κισσού μετά τοΟ μίσχου' άνω-
θεν τών δύο τούτων κοσμημάτων κα'ι τών κεφαλών
τών ζώων λείψανα τινα δυσξύμβλητα, ίσως έκ πα-
λαιάς επισκευής. Αί έν τω σώματι τών ζώων γράμ-
μα! σύγκεινται έκ ψηφίδων υπερύθρου λίθου, ή δέ
.χαίτη του δεξιού έκ ψηφίδων κοινού λευκού λίθου.
Την κυρίαν ταύτην τών ζώων παράστασιν περι-
βάλλει πλατύ πλειόνων ζωνών πλαίσιον καί δή
πρώτον έκ τών ένδον λεπτή ταινία λευκή έώσα πέ-
ριξ έτέραν ύπέρυθρον. Έξωθεν τούτων περιθέουσι
τέσσαρες ζώναί κοσμημάτων καί πέμπτη έξωτάτη
απλή λευκών ψηφίων. Και ή μέν πρώτη ζώνη
Ιφερε τετράγωνα τριόδοντα ορθογώνια, δώδεκα μέν
λευκά κα'ι ένδεκα έρυθρά έν ταϊς μακραϊς πλευραϊς,
έξ δέ λευκά και πέντε έρυθρά έν ταΐς στεναΐς, έν-
αλλάξ και αντιθέτως τεταγμένα ώσεί πυργίσκους
μετ' έπαλξίων, επί δέ τών τεσσάρων γωνιών άνά
■εν λευκον πεντάφυλλον άνθέμιον έκ της πράς το
1 Πρβ. Ιβρήιιζ ΟιϊβοΙιΪΗΟΐιο ΜαΐϊτιοΓδΙικΙίοι, ΒβΓίίιι 1890
(ΑηΙιαιΐ£ ζα (Ιοη Αϊ)1ιαηΛ1. (1βι· ρτοιικκ. Α)&αά. (ΙβΓ Λνίκκ.) σελ.
31 έξ., ΡΙιίΙίρρχυη Ροίορυηηβϋ σελ. 100 πρβ. 334, 339, « Πρα-
κτικά» Αρχ.. Έτ. 1896 σελ. 103.
2 'Κφημερ. 'Λρ/αιολ. 1898 σελ. 249. Έχει έν σελ. 251 σημ. 3
πρόσθες <· 11. ΚβΗ έν Μ ΑΙ. XX 37, ίοΙΙίηβ αύτ. VII, 7;! », έν σ.
261 στ. 13 α παν μεγέθους ΒΑ. 1896 σελ. 219 στ. Β, εν-αχχος
-αύτ. σελ. 122 στ. 6, έ\γεγρά(ρθαι αύτ. σελ. 126 άρ. 14 στ. 12/3»,
εν σελ.208 «μιζθοποιήσωνεαί άλλα και μ ίσθωσάμενος καϊ μεμίοθω-
μένυι έν Κώ ίερω νόμω ΚοΥΤοΛέων - Τύρβ'βν ( ΚθΙ8θ1ΐβ8 ΒαΙνΙ'.α]-
ΚβκοΙζ) έν ΜΛΐ'. XVI σελ. 400 ίξ. στ. 18/9, II, 19»· σελ. 272
άρ. 3 ο = Δελτ. Άρχ. 1892 σελ. 41,7, ευρ. πλησίον τοΰ σταθμοί)
Όμονοίας τοΰ σιδηροδρόμου Αθηνών - Πειραιώς »■ σελ. 255 στ. 13
γράφε «Ιερέα τοΰ», σελ. 264 σημ. 3 «I 5, 3», σελ. 266 στ. 4 «957
= 960», σελ. 272 στ. 20 (έν τη μεταγραφή τοΰ άρ. 3) «Ζμύρνα»-
«Τϊλ. 203 σημ 1 άντί π['.εριστ] γράφε πο[τιβ;] ■ σελ. 256 στ. 5 άπά-
λειψον τό «κείμενα»· σελ.249 σημ.2 πρόσθες α Ε. ΟανιΙηβΓ ΗαιιιΙΙι.
οί Ογ. 8ο. 259, 399, ΠάάβΙίβΓ3 32;!, Οπίάβ /οοηηβ II 307».
κέντρον γωνίας έκφυόμενον μετ άποκλίτων τών
εκατέρωθεν δύο φύλλων Ή δέ δευτέρα ζώνη σύγ-
κειται έκ σπ ειροειδους μαιάνδρου, ού αί λευκαί
σπεϊραι έχουσι την μέν βάσιν πράς τά έξω, τήν δέ
φοράν έπ1 αριστερά τω έκάστην πλευράν έκ τοΟ
κέντρου όρώντι. Ή τρίτη ζώνη, ή καί ποικιλω-
τάτη καί εύρυτάτη, φέρει έν εκάστη γωνία οιονεί
κάλυκα, έξ ής πράς τά κέντρον έστραμμένης έκφύ-
ονται δύο κλώνες ', μετά κλωνίων έν άνθη καί οσ-
τλίγγων, ών έκάτερος κυματοειδώς κατά μήκος
έλισσόμενος μέχρι του μέσου της οικείας πλευράς έν
ούχίτελεία συμμετρία συμπλέκεται αυτόθι μετά του
έκ της έτέρας συστοίχου γωνίας έκφυομένου, καί
δή άπλούστατα μέν κατά τήν δυσμικήν πλευράν,
όκτωειδώς δέ κατά τήν νοτίαν καί βροχοειδώς πως
κατά τήν άνατολικήν τά κατά τήν βόρειον πλευ-
ράν έχουσιν άδήλως ένεκα της αυτόθι καταστρο-
φής της ψηφώσεως, άνεπληρώθησαν δέ κατά τήν
άντίστοιγον (νοτίαν) πλευράν ύπο του έκπονήσαντος
το διάγραμμα άρχιτέκτονος της Αρχαιολογικής
Εταιρείας Αλεξάνδρου Λυκάκη 2. Ή δέ έξωθεν της
ζώνης ταύτης, ήτοι τετάρτη ζώνη, σύγκειται έκ
σπειροειδούς μαιάνδρου ομοίου τάλλα τω της δευ-
τέρας ζώνης, πλήν ό'τι αί σπεϊραι, λαμβανομένου
ώς πεδίου του έρυθροΟ, έχουσι τήν βάσιν καί τήν
φοράν αντιθέτως ταϊς της δευτέρας ζώνης. Πέρας
δέ ή πέμπτη ζώνη άπλή ούσα συνίσταται έκ λευ-
κών λιθαριών πλήν του 3 έμπροσθεν τοΟ νοτίου θυ-
ρώματος μέρους. Ένταϋθα τήν ζώνην ταύτην δια-
κόπτουσιν ήτοι κοσμοΟσιν εξ ζεύγη τριγώνων συγ-
κειμένων έξ υπερύθρων ψηφίδων, έφαπτομένων δέ
αλλήλων κατά κορυφήν καί ούτως έώντων μεταξύ
πέντε ρόμβους λευκούς κατά μήκος έφαπτομένους
αλλήλων. Προστεθήτω ό'τι το τών ρόμβων καί τρι-
γώνων τμήμα δέν καταλαμβάνει άπαν τά πλάτος
' Πρβ. ΟΙανΙιβ άνωτ. εϊκ. 25' τό έ/.εΐ ψήφωμα σύγκειται ωσαύτως
έκ ζωνών, έν αίς μία μέν μετά σπειροειδούς μαιάνδρου λευκού μέν
πρός τά έ'σω, υπερύθρου δέ τά εξω, άλλη δέ ζώνη, παρεμφερής τη
τρίτη του έν Λυκοσούρα ψηφοίματος φε'ρει κατά τάς γωνίας κρατηρο-
ειδή άνθοδόχην, έξ ή; έκφύεται ζεύγος υπερύθρων έν λευκώ πεδίω
κλώνων επί της οικείας πλευράς έλισσομένων, άλλη δέ ζώνη μετ' άλ
λων κοσμημάτων κα! τελευταία εξω άλλη μετά ρόμβων λευκών έν
οπερύθρω πεδίω.
2 Πρβ. «Πρακτικά» Άρ/.αιολ. Εταιρείας 1896 σελ. 109 κα! 97
σημ. 14, δπου καί περί τών Λοιπών έκπονητέων διαγραμμάτων.
3 Έν « Πρακτικοϊς» 1896 (τυπωτ. άμαρτ.) σελ. 110 στί/. κάτω-
θεν 10 γράφε «τοΰ» άντί «τών» καί σελ. 9ο στ. κάτ. 2 «11Μ(Ι (ΙβΓ».
αυτόθι έν πίνακι 2 λιθογρ. άμάρτ. γράφε β Δημ(/[τηρ/& άντί « Λήμ.».