143
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΧΑΛΚΙΔΟΣ ΚΑΙ ΕΡΕΤΡΙΑΣ
144
(καί έ)κγόνους και είναι αύτο(ΐς)
(χρότ)οδον προς την βουλην
και τόν δηΐλον πρώτοις
Στήλη μαρμάρινη ΰψ. 0,60, πλάτ. 0,40 και
πάχ.0,09. Μέγεθος γραμμ. περίπου 0,01. Παρε-
δόθη εις την συλλογήν Έρετρίας υπό της Άργυ- \ ί> Ι Π Μ
- / Λ- Ρ" \ Μ ^ Γ*
Μετά τον 10ον στίχον άναγινώσκονται σποράδην Μ'/ < ΝΤ Ι)' ΚΟ^'
διάφορα γράμματα, έξ ών δύναται τις έν ανάγκη / Ε ^
« I > χ - ' ο / - / Ρ Η ® Ρ Κ Ρ I
να ανασκευαση οιαφορους συνηαεις τύπους των προ- / <- ι ' £ η ί. ι
ξενικών ψηφισμάτων έν δέ τω τελευταίω στίχω ~]~"
φαίνεται, δτι άνεγινώσκετο ό τόπος της αναθέσεως
της στήλης.
Ό τρόπος της γραφής εΐνε άπαραλλάκτως ό-
μοιος προς τόν της έπιγραφής Άρχ. Έφ. 1892
σελ. 126, ήτις ώς δ λνίΠιβΙιη εικάζει ανήκει εις
το β' ήμισυ της δ' έκατονταετηρίδος, εις τους αυ-
τούς δέ χρόνους θετέα και ή ήμετέρα έπιγραφή,
ίσως δέ και ό Μακεδών Φιλόξενος εινε ό γνωστός1
στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου , σατράπης
διαφόρων Ασιατικών έπαρχιών άγνωστον δια τίνα
λόγον αξιωθείς της προξενιάς καί εύεργεσίας ύπά Χαιριων
•π ι Αθηναίος
των ϋρετριεων. ι
Στ. 1. Μίκίων Χοίρηθεν Κίκον εϊπεν' οΰτω ."Γ*^*" -
καί Άρχ. Έφημ. 1892, σ. 120 άρ. 1 Δαμασίας
Φανοκλείου ΆφαρεΟθεν ειπεν. Πρωτοφανές εινε τό
Κίκος. Έπί δίσκου έκ φαιοΟ σχιστολίθου διαμ. 0,50.
ϊνθάδε κ
τα(ι)
ονου.α
Μέγ. γραμ. 0,03.
Άρ. 9 I 6 Ρ Ο Η Ιερόν Ένρησίμευεν, ώς φαίνεται, Ό δίσκος ώς πώμα
ΚοΥΡοΤΡοφ-η.^ Κουροτρόφων νεκρικού πίθου, εύρέθη δ'έν τω άγρώ του Νικ.
Βελισσαρίου (ιδ. Άρχ. Έφ. 1897 σελ.' 154) άπο-
Λίθος ακατέργαστος ακανόνιστου σχήματος μήκ. τελών αντί συνήθους κεραμίδος την στενήν πλευ-
0,27, ΰψ 0,22. Ευρέθη έν τώ κήπω όπισθεν της ρ αν τάφου τών όνομαζομένων καλυβών1 τοΟ δ' π.
οικίας τοΟ Μαν. Ποδάρα έν Έρετρία καί παρεδόθη Χ. αιώνος. Περί ομοίου πώματος πήλινου μεθ'
εις την Συλλογήν ύπό τοΟ ΊατροΟ Νικ. Κάραλη. ενός γράμματος Ε πραγματεύεται ό Σταυρόπουλλος
Δέν εΐνε βέβαιον τίνες εινε οί ένταΟθα κούρο- έν Άθηνας 1893 σελ. 370.
τρόφοι ονομαζόμενοι θεοί' ίσως οί προ πάντων έν Ή έπιγραφή δέον να ταχθή κατά τόν γραφικόν
Έρετρία λατρευόμενοι Άρτεμις, Λητώ, Άπόλ- χαρακτήρα εις τόν <ζ' αιώνα, ήτο δ' ό Χαιρίων του
λων, ών κονροτροφοο. ήτο κοινον2 έπίθετον. "Ισως ΆθηναϊκοΟ γένους τών Ευπατριδών2,
δμως έλατρεύοντο έν Έρετρία καί οί Ευβοϊκοί Κού- "Εκ τίνος χωρίου της Αριστοτέλους Πολιτείας 3
ρητές οί κατ'έξοχήν κονροτρόφου τοΟ Διός. Ό ΟίΙΒβΓΐ (Ηαηάβαοΐι άβΓ ^πβοΐι. δΐ&αΐδαΐΐβτΐ. σ.
< 'Αριστ. Οίχον. 2,51. Πλουτ. 'Αλέξ. 22. Διοδ. Σιχελ. 18, 89, < Πρβλ. περί τούτων Έφ. Αρχ.. 1886 σελ. 38, Τσούντας.
25. Άρρ. 'Ανάβ. Γ, 9. Παυσ. II, 33, 4. 1 Τοβρίϊβπ αΙΙ. Οβηβ&ίοδίβ σελ. 175 χέ.
1 Κθ5θΗβΓ, ίβχ. έν λέξει χουροτρόφος ρ. 1628. 3 'Αριστ. Πολ. 'ΑΘ. 21, 4.
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΧΑΛΚΙΔΟΣ ΚΑΙ ΕΡΕΤΡΙΑΣ
144
(καί έ)κγόνους και είναι αύτο(ΐς)
(χρότ)οδον προς την βουλην
και τόν δηΐλον πρώτοις
Στήλη μαρμάρινη ΰψ. 0,60, πλάτ. 0,40 και
πάχ.0,09. Μέγεθος γραμμ. περίπου 0,01. Παρε-
δόθη εις την συλλογήν Έρετρίας υπό της Άργυ- \ ί> Ι Π Μ
- / Λ- Ρ" \ Μ ^ Γ*
Μετά τον 10ον στίχον άναγινώσκονται σποράδην Μ'/ < ΝΤ Ι)' ΚΟ^'
διάφορα γράμματα, έξ ών δύναται τις έν ανάγκη / Ε ^
« I > χ - ' ο / - / Ρ Η ® Ρ Κ Ρ I
να ανασκευαση οιαφορους συνηαεις τύπους των προ- / <- ι ' £ η ί. ι
ξενικών ψηφισμάτων έν δέ τω τελευταίω στίχω ~]~"
φαίνεται, δτι άνεγινώσκετο ό τόπος της αναθέσεως
της στήλης.
Ό τρόπος της γραφής εΐνε άπαραλλάκτως ό-
μοιος προς τόν της έπιγραφής Άρχ. Έφ. 1892
σελ. 126, ήτις ώς δ λνίΠιβΙιη εικάζει ανήκει εις
το β' ήμισυ της δ' έκατονταετηρίδος, εις τους αυ-
τούς δέ χρόνους θετέα και ή ήμετέρα έπιγραφή,
ίσως δέ και ό Μακεδών Φιλόξενος εινε ό γνωστός1
στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου , σατράπης
διαφόρων Ασιατικών έπαρχιών άγνωστον δια τίνα
λόγον αξιωθείς της προξενιάς καί εύεργεσίας ύπά Χαιριων
•π ι Αθηναίος
των ϋρετριεων. ι
Στ. 1. Μίκίων Χοίρηθεν Κίκον εϊπεν' οΰτω ."Γ*^*" -
καί Άρχ. Έφημ. 1892, σ. 120 άρ. 1 Δαμασίας
Φανοκλείου ΆφαρεΟθεν ειπεν. Πρωτοφανές εινε τό
Κίκος. Έπί δίσκου έκ φαιοΟ σχιστολίθου διαμ. 0,50.
ϊνθάδε κ
τα(ι)
ονου.α
Μέγ. γραμ. 0,03.
Άρ. 9 I 6 Ρ Ο Η Ιερόν Ένρησίμευεν, ώς φαίνεται, Ό δίσκος ώς πώμα
ΚοΥΡοΤΡοφ-η.^ Κουροτρόφων νεκρικού πίθου, εύρέθη δ'έν τω άγρώ του Νικ.
Βελισσαρίου (ιδ. Άρχ. Έφ. 1897 σελ.' 154) άπο-
Λίθος ακατέργαστος ακανόνιστου σχήματος μήκ. τελών αντί συνήθους κεραμίδος την στενήν πλευ-
0,27, ΰψ 0,22. Ευρέθη έν τώ κήπω όπισθεν της ρ αν τάφου τών όνομαζομένων καλυβών1 τοΟ δ' π.
οικίας τοΟ Μαν. Ποδάρα έν Έρετρία καί παρεδόθη Χ. αιώνος. Περί ομοίου πώματος πήλινου μεθ'
εις την Συλλογήν ύπό τοΟ ΊατροΟ Νικ. Κάραλη. ενός γράμματος Ε πραγματεύεται ό Σταυρόπουλλος
Δέν εΐνε βέβαιον τίνες εινε οί ένταΟθα κούρο- έν Άθηνας 1893 σελ. 370.
τρόφοι ονομαζόμενοι θεοί' ίσως οί προ πάντων έν Ή έπιγραφή δέον να ταχθή κατά τόν γραφικόν
Έρετρία λατρευόμενοι Άρτεμις, Λητώ, Άπόλ- χαρακτήρα εις τόν <ζ' αιώνα, ήτο δ' ό Χαιρίων του
λων, ών κονροτροφοο. ήτο κοινον2 έπίθετον. "Ισως ΆθηναϊκοΟ γένους τών Ευπατριδών2,
δμως έλατρεύοντο έν Έρετρία καί οί Ευβοϊκοί Κού- "Εκ τίνος χωρίου της Αριστοτέλους Πολιτείας 3
ρητές οί κατ'έξοχήν κονροτρόφου τοΟ Διός. Ό ΟίΙΒβΓΐ (Ηαηάβαοΐι άβΓ ^πβοΐι. δΐ&αΐδαΐΐβτΐ. σ.
< 'Αριστ. Οίχον. 2,51. Πλουτ. 'Αλέξ. 22. Διοδ. Σιχελ. 18, 89, < Πρβλ. περί τούτων Έφ. Αρχ.. 1886 σελ. 38, Τσούντας.
25. Άρρ. 'Ανάβ. Γ, 9. Παυσ. II, 33, 4. 1 Τοβρίϊβπ αΙΙ. Οβηβ&ίοδίβ σελ. 175 χέ.
1 Κθ5θΗβΓ, ίβχ. έν λέξει χουροτρόφος ρ. 1628. 3 'Αριστ. Πολ. 'ΑΘ. 21, 4.