DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Taphoi kamarōtoi Eretrias
DOI Artikel:Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Thymiatēria?
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14648#0128
233
ΘΥΜΙΑΤΗΡΙΑ ;
234
Τους τάφους της Μακεδονίας ανάγει δ Ηβυζβ^
ε.ά. σ.265 εις τούς περί τον Άλέξανδρον χρόνους,
δεικνύει δ' ότι ιδία τοις Μακεοόσι κυρίως ήτο ή
χρήσις τούτων.
Ή Ερέτρια ήκμαζεν έπί της Μακεδόνικης κυ-
ριαρχίας1, τά πλείστα των σωζόμενων νυν οικο-
δομή αάτων αυτής ώς και το μέγιστον μέρος των
άποκαλυφΟεισών έπιγραφών εϊνε των Μακεδόνικων
χρόνων πολλοί Μακεδόνες εί/ον βεβαίως έγκατα-
σταΟή έν αυτή κατά τους χρόνους τούτους, και
δέν εϊνε ό'λως αδύνατον και οί ενταύθα περιγραφέν-
τες καμαρωτοί τάφοι εις τοιούτους Μακεδόνας νά
άνήκωσιν.
Εις τούς περί τον Άλέξανδρον χρόνους βεβαίως
δέν είνε δυνατόν νά άναγάγωμεν αύτούς" δ χαρα-
κτήρ της γραφής των επιγραφών τοϋ' πρώτου τά-
φου επιτρέπει ήμΐν νά δρίσωμεν τον ^ρόνον της
κατασκευής περί το τέλος της γ' έκατονταετηρίδος,
εις τον όρισμόν δε τούτον δέν αντίκειται και δ έπι-
< Πβλ. Αω. ^. οί. ΑγοΙι. 1891 σ. 245.
μεμελημένος τρόπος της οικοδομής αύτοΟ ώς και
της κατασκευής τών καλπών και τών έπ αυτών
κοσμημάτων1.Αγγεία μετά στιλπνού μέλανος γα-
νώματος και έπιθέτων διά παχέος ερυθρολεύκου
χρώματος κοσμημάτων ήσαν κατά τούς Μακεδο-
νικούς χρόνους έν χρήσει έν Έρετρία, και έγώ εύ-
ρον έντος τάφου μετά χρυσοϋ* στατήρος του μεγά-
λου Αλεξάνδρου πυξίδα τοΰ σχήματος και του εί-
δους της ευρεθείσης έν τω πρώτω τάφω πυξίδος
(ίδ. ανωτέρω σελ. 229). Και ή έντεχνος δ' έργασία
της πόρπης και τών πηλίνων άσπιδίων δυσκόλως
δύναται νά καταβιβασθή εις χρόνους πολύ απέχον-
τας της ορισθείσης χρονολογίας. Έπί πασι δέ και
το σχήμα τών Γαλατικών άσπιδίων άγει ήμας εις
τούς περί το τέλος της γ' έκατονταετηρίδος χρόνους.
' Ώς ΙίβΗβηϊϋΙΪΟ χαρακτηρίζονται και οί Ιχ το3 τάφου "Ερωτες
χαί τά άσ.τίοια έν ΑΐΒ. .1. οΓ ΛιόΙι. 1898 σ. 147.
Ό -ίνας" 11 έξετελέσβη έχ της φωτογραφίας ΕτβΙΐ'. 30 του Γεο-
αανιχοΰ ινστιτούτου λίαν φιλοφρόνως προς τοΰτο -αρα/ωρηθείσης.
Κ. ΚΟΥΡΟΥΝΙΩΤΗΣ
ΘΥΜΙΑΤΗΡΙΑ ;
Έν τώ τελευταία» τεύχει του .Ιαίιτ^αοΐι (1899 ομοίων τούτοις αγγείων ζητών νά απόδειξη, δτι
Η. 2 δ. 60 κέ.) ο ΡβΓηΊοΘ δημοσιεύει πράγμα- πάντα έχρησίμευον ώς θυμιατήρια.
τείαν περί τών όνομαζομένων κωΟώνων και άλλων Ή παρακειμένη είκών (είκ.1) παριστά έν άγγεϊον
Ε«. 1.
τοϋ έθνικοΰ μουσείου του" είδους τών όνομαζομένων Έχει τοΰτο άκριβώς τό σύνηθες σχήμ.α τών ονο-
κωθώνων,ό'περ,ώς έκ της κατασκευής αύτοΰ άσ©α- μαζομένων κωΟώνων. Ή βάσις αύτοΟ εϊνε ευρεία,
λώς φαίνεται, δέν είνε δυνατόν νά είνε Ουμιατήριον. χαμηλή, τά δ'άκρα της ημικυκλικής λαβής δι-
ΘΥΜΙΑΤΗΡΙΑ ;
234
Τους τάφους της Μακεδονίας ανάγει δ Ηβυζβ^
ε.ά. σ.265 εις τούς περί τον Άλέξανδρον χρόνους,
δεικνύει δ' ότι ιδία τοις Μακεοόσι κυρίως ήτο ή
χρήσις τούτων.
Ή Ερέτρια ήκμαζεν έπί της Μακεδόνικης κυ-
ριαρχίας1, τά πλείστα των σωζόμενων νυν οικο-
δομή αάτων αυτής ώς και το μέγιστον μέρος των
άποκαλυφΟεισών έπιγραφών εϊνε των Μακεδόνικων
χρόνων πολλοί Μακεδόνες εί/ον βεβαίως έγκατα-
σταΟή έν αυτή κατά τους χρόνους τούτους, και
δέν εϊνε ό'λως αδύνατον και οί ενταύθα περιγραφέν-
τες καμαρωτοί τάφοι εις τοιούτους Μακεδόνας νά
άνήκωσιν.
Εις τούς περί τον Άλέξανδρον χρόνους βεβαίως
δέν είνε δυνατόν νά άναγάγωμεν αύτούς" δ χαρα-
κτήρ της γραφής των επιγραφών τοϋ' πρώτου τά-
φου επιτρέπει ήμΐν νά δρίσωμεν τον ^ρόνον της
κατασκευής περί το τέλος της γ' έκατονταετηρίδος,
εις τον όρισμόν δε τούτον δέν αντίκειται και δ έπι-
< Πβλ. Αω. ^. οί. ΑγοΙι. 1891 σ. 245.
μεμελημένος τρόπος της οικοδομής αύτοΟ ώς και
της κατασκευής τών καλπών και τών έπ αυτών
κοσμημάτων1.Αγγεία μετά στιλπνού μέλανος γα-
νώματος και έπιθέτων διά παχέος ερυθρολεύκου
χρώματος κοσμημάτων ήσαν κατά τούς Μακεδο-
νικούς χρόνους έν χρήσει έν Έρετρία, και έγώ εύ-
ρον έντος τάφου μετά χρυσοϋ* στατήρος του μεγά-
λου Αλεξάνδρου πυξίδα τοΰ σχήματος και του εί-
δους της ευρεθείσης έν τω πρώτω τάφω πυξίδος
(ίδ. ανωτέρω σελ. 229). Και ή έντεχνος δ' έργασία
της πόρπης και τών πηλίνων άσπιδίων δυσκόλως
δύναται νά καταβιβασθή εις χρόνους πολύ απέχον-
τας της ορισθείσης χρονολογίας. Έπί πασι δέ και
το σχήμα τών Γαλατικών άσπιδίων άγει ήμας εις
τούς περί το τέλος της γ' έκατονταετηρίδος χρόνους.
' Ώς ΙίβΗβηϊϋΙΪΟ χαρακτηρίζονται και οί Ιχ το3 τάφου "Ερωτες
χαί τά άσ.τίοια έν ΑΐΒ. .1. οΓ ΛιόΙι. 1898 σ. 147.
Ό -ίνας" 11 έξετελέσβη έχ της φωτογραφίας ΕτβΙΐ'. 30 του Γεο-
αανιχοΰ ινστιτούτου λίαν φιλοφρόνως προς τοΰτο -αρα/ωρηθείσης.
Κ. ΚΟΥΡΟΥΝΙΩΤΗΣ
ΘΥΜΙΑΤΗΡΙΑ ;
Έν τώ τελευταία» τεύχει του .Ιαίιτ^αοΐι (1899 ομοίων τούτοις αγγείων ζητών νά απόδειξη, δτι
Η. 2 δ. 60 κέ.) ο ΡβΓηΊοΘ δημοσιεύει πράγμα- πάντα έχρησίμευον ώς θυμιατήρια.
τείαν περί τών όνομαζομένων κωΟώνων και άλλων Ή παρακειμένη είκών (είκ.1) παριστά έν άγγεϊον
Ε«. 1.
τοϋ έθνικοΰ μουσείου του" είδους τών όνομαζομένων Έχει τοΰτο άκριβώς τό σύνηθες σχήμ.α τών ονο-
κωθώνων,ό'περ,ώς έκ της κατασκευής αύτοΰ άσ©α- μαζομένων κωΟώνων. Ή βάσις αύτοΟ εϊνε ευρεία,
λώς φαίνεται, δέν είνε δυνατόν νά είνε Ουμιατήριον. χαμηλή, τά δ'άκρα της ημικυκλικής λαβής δι-