DOI Artikel:
Skias, Andreas: Athēnaïkai epigraphai epi brachou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14648#0131
239
ΑΘΗΝΑΪΚΑΙ ΕΠΙΓΡΑΦΑ1 ΗΠΙ ΒΡΑΧΟΤ
240
νά έξακολουθήση γράφων τά λοιπά γράμματα ά- ζεως. "Οτι δέ και τά ΠΟΡ^ και τά ΓΕΡΓΟΝΝΟ^
κολούθως, αλλ έπανέλαβεν έν τω έπομένω στίχω εϊνε απλά γραφικά παραπτώματα τοΟ χαράκτου,
πάντα τά άπό τοΟ £ και έξης γράμματα της λέ- νομίζω ότι ήκιστα δύναται νά άμφισβητηθή.
"Λ
3 ' ^
/ι /
Άναγινώσκω λοιπόν την έπιγραφην ώς έξης: είνε άνώμαλος μέν, άλλ' δπωσοΰν λεία. Τά γρά[Α-
["Ολυ]νθο; καλός μεν ίί^εϊν, ματα εινε πολύ έπιμελέστερον κεχαραγμένα ή τά
τερπνός δέ προσειπεϊν της προηγουμένης επιγραφής, εχουσι δέ μέγεθος
Έκ του σχήματος του γράμματος Λ άντι ί- διάφορον άπό 0,05 (το Ο) μέχρι 0,10 (το Ρ). Ό
φαίνεται δτι ή έπιγραφή δέν εινε πολύ παλαιοτέρα πρώτος στίχος άπό του πρώτου μέχρι του τελευ-
τών κατ' Εύκλείδην άρ/οντα χρόνων. ταίου γράμματος έ'χει μήκος 0,325, ό δέ δεύτερος
2. Ή έπομένη έπιγραφή εινε έγκεχαραγμένη 0,43. Ή κατάστασης, έν η διατελεί δ βράχος, δει-
έπί του βραχώδους έδάφους του βορειοδυτικού κνύει άσφαλώς δτι ούτε άλλος στίχος υπήρχε πλήν
κρασπέδου του λόφου τοΟ Μουσείου προς άριστεράν των σωζομένων δύο, ούτε γράμματα δεξιόθεν ή
τψ έρ/ομένω έκ της Ακροπόλεως διά της παρά άριστερόθεν πλήν των σήμερον άναγινωσκομένων.
•τον"Αγων Δημήτρων Λονμπαρΰίάρην δδοΟ παρά Έν τη άρχή του πρώτου στίχου μόνον μία κάθε-
το λεγόμενον Κι,μώνειον μνήμα, υπεράνω τοΟ μνή- τος κεραία φαίνεται σαφώς, έπειοή δμως ή άπό-
ματος τούτου εις άπόστασιν 10 μέτρων περίπου άπό στασις αύτής άπο του Ε εινε μεγάλη, διακρίνονται
της προς άριστεράν πλευράς αύτοΰ. ΆνεκαλύφΟη δέ (καίπερ αμφίβολα) και άλλα ίχνη, ήτοι έτέρα
ύπό τοΟ Χίου σπουδαστοΰ Πιτταούλη, ειδον δ'αύτήν κάθετος κεραία προ του Ε καϊ δριζοντία κεραία
δημοσιευομένην προίχείρως και εν τινι έφημερίδι. παρά τήν πρώτην κάΟετον, μοι φαίνεται δτι εκείτο
Το άκόλουΟον πανομοιότυπον έλήφθη έκ γυψίνου αύτόΟι όχι άπλοΰν I, άλλά ΗΙ (Πρβλ. ΜθίδΙειΊιαηδ
έκτύπου έν τω Έπιγραφικώ Μουσείω υπάρχοντος, Οταιτιπι. ά. 3ΐΐ. ΙηοΙπ·.2 σελ. 5, () τά περ'ι τοΰ
αντέγραψα δ'μως αύτήν και ές αύτοΟ τοΟ βράχου" ΗΟΡΟΣ γεγραμμένα) Εν στ. 2 τά εις τό Τ συν-
ημμένα χαράγματα άδηλον αν εϊνε παλαιότερα ή
ΰστερ(ότερα αύτοΰ, πάντοΛς δμως δέν εινε σύγ/ρονα
ούδέ σχετικά προς τήν παροΰσαν έπιγραφήν, ούδα-
ί..ίν; 1 Λ , ' ; / ' "-Ι'' ^/ν Ι ■·' ''(Αώς δέ φαίνεται εύλογος ή υποψία μή τυχόν εκείτο
ΑΊ/Ιμητρος αντί Μητρός. Ώς έκ των γραμμάτων
ή επιγραφή φαίνεται άνήκουσα εις τά μέσα τοΟ Δ'
π. Χ. αιώνος. Δηλοϊ δέ, ώς μοι φαίνεται, δτι τό
χωρίον, ήτοι δ τόπος, έν ω εινε λελαξευμένη, άνή-
κεν εις τήν Μητέρα των θεών, ήτοι εις ιερόν τι
αύτής άλλαχοΟ που ίδρυμένον (ίσως τό έν τη
Άγορα Μητρώον)- έπομένως ή τοπογραφική ση-
μασία αύτής δέν εινε μεγάλη. *Αν αύτό τό ιερόν
της Μητρός εκείτο αυτόθι, ενθα ή έπιγραφή, νο-
Άναγνωστέον: (Ιίφρόν \ Μητρός. μί2=ω '6~' 0ά άνεΤινώσκετο όρος ίεροϋ, όχι ιερόν.
Ή έπιράνεια τοΟ βράχου, έφ'ής ή έπιγραφή, ΑΝΔΡΕΑΣ Ν. ΣκίΛΣ.
—»<► ^-φ-*.*^..-.
Εξεδόθη τι; 20 Δεκεμβρίου 1899.
>< · . - - .
ι
ΑΘΗΝΑΪΚΑΙ ΕΠΙΓΡΑΦΑ1 ΗΠΙ ΒΡΑΧΟΤ
240
νά έξακολουθήση γράφων τά λοιπά γράμματα ά- ζεως. "Οτι δέ και τά ΠΟΡ^ και τά ΓΕΡΓΟΝΝΟ^
κολούθως, αλλ έπανέλαβεν έν τω έπομένω στίχω εϊνε απλά γραφικά παραπτώματα τοΟ χαράκτου,
πάντα τά άπό τοΟ £ και έξης γράμματα της λέ- νομίζω ότι ήκιστα δύναται νά άμφισβητηθή.
"Λ
3 ' ^
/ι /
Άναγινώσκω λοιπόν την έπιγραφην ώς έξης: είνε άνώμαλος μέν, άλλ' δπωσοΰν λεία. Τά γρά[Α-
["Ολυ]νθο; καλός μεν ίί^εϊν, ματα εινε πολύ έπιμελέστερον κεχαραγμένα ή τά
τερπνός δέ προσειπεϊν της προηγουμένης επιγραφής, εχουσι δέ μέγεθος
Έκ του σχήματος του γράμματος Λ άντι ί- διάφορον άπό 0,05 (το Ο) μέχρι 0,10 (το Ρ). Ό
φαίνεται δτι ή έπιγραφή δέν εινε πολύ παλαιοτέρα πρώτος στίχος άπό του πρώτου μέχρι του τελευ-
τών κατ' Εύκλείδην άρ/οντα χρόνων. ταίου γράμματος έ'χει μήκος 0,325, ό δέ δεύτερος
2. Ή έπομένη έπιγραφή εινε έγκεχαραγμένη 0,43. Ή κατάστασης, έν η διατελεί δ βράχος, δει-
έπί του βραχώδους έδάφους του βορειοδυτικού κνύει άσφαλώς δτι ούτε άλλος στίχος υπήρχε πλήν
κρασπέδου του λόφου τοΟ Μουσείου προς άριστεράν των σωζομένων δύο, ούτε γράμματα δεξιόθεν ή
τψ έρ/ομένω έκ της Ακροπόλεως διά της παρά άριστερόθεν πλήν των σήμερον άναγινωσκομένων.
•τον"Αγων Δημήτρων Λονμπαρΰίάρην δδοΟ παρά Έν τη άρχή του πρώτου στίχου μόνον μία κάθε-
το λεγόμενον Κι,μώνειον μνήμα, υπεράνω τοΟ μνή- τος κεραία φαίνεται σαφώς, έπειοή δμως ή άπό-
ματος τούτου εις άπόστασιν 10 μέτρων περίπου άπό στασις αύτής άπο του Ε εινε μεγάλη, διακρίνονται
της προς άριστεράν πλευράς αύτοΰ. ΆνεκαλύφΟη δέ (καίπερ αμφίβολα) και άλλα ίχνη, ήτοι έτέρα
ύπό τοΟ Χίου σπουδαστοΰ Πιτταούλη, ειδον δ'αύτήν κάθετος κεραία προ του Ε καϊ δριζοντία κεραία
δημοσιευομένην προίχείρως και εν τινι έφημερίδι. παρά τήν πρώτην κάΟετον, μοι φαίνεται δτι εκείτο
Το άκόλουΟον πανομοιότυπον έλήφθη έκ γυψίνου αύτόΟι όχι άπλοΰν I, άλλά ΗΙ (Πρβλ. ΜθίδΙειΊιαηδ
έκτύπου έν τω Έπιγραφικώ Μουσείω υπάρχοντος, Οταιτιπι. ά. 3ΐΐ. ΙηοΙπ·.2 σελ. 5, () τά περ'ι τοΰ
αντέγραψα δ'μως αύτήν και ές αύτοΟ τοΟ βράχου" ΗΟΡΟΣ γεγραμμένα) Εν στ. 2 τά εις τό Τ συν-
ημμένα χαράγματα άδηλον αν εϊνε παλαιότερα ή
ΰστερ(ότερα αύτοΰ, πάντοΛς δμως δέν εινε σύγ/ρονα
ούδέ σχετικά προς τήν παροΰσαν έπιγραφήν, ούδα-
ί..ίν; 1 Λ , ' ; / ' "-Ι'' ^/ν Ι ■·' ''(Αώς δέ φαίνεται εύλογος ή υποψία μή τυχόν εκείτο
ΑΊ/Ιμητρος αντί Μητρός. Ώς έκ των γραμμάτων
ή επιγραφή φαίνεται άνήκουσα εις τά μέσα τοΟ Δ'
π. Χ. αιώνος. Δηλοϊ δέ, ώς μοι φαίνεται, δτι τό
χωρίον, ήτοι δ τόπος, έν ω εινε λελαξευμένη, άνή-
κεν εις τήν Μητέρα των θεών, ήτοι εις ιερόν τι
αύτής άλλαχοΟ που ίδρυμένον (ίσως τό έν τη
Άγορα Μητρώον)- έπομένως ή τοπογραφική ση-
μασία αύτής δέν εινε μεγάλη. *Αν αύτό τό ιερόν
της Μητρός εκείτο αυτόθι, ενθα ή έπιγραφή, νο-
Άναγνωστέον: (Ιίφρόν \ Μητρός. μί2=ω '6~' 0ά άνεΤινώσκετο όρος ίεροϋ, όχι ιερόν.
Ή έπιράνεια τοΟ βράχου, έφ'ής ή έπιγραφή, ΑΝΔΡΕΑΣ Ν. ΣκίΛΣ.
—»<► ^-φ-*.*^..-.
Εξεδόθη τι; 20 Δεκεμβρίου 1899.
>< · . - - .
ι