Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1900)

53

ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΚ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΑΝΕΚΔΟΤΟΙ

54

σελ. 66, στίχ. 53 και 55) τό έκ κυρίου Πίθοντος
γενόμενον. Αγνωστα είνε και τά κύρια ονόματα Μ«-
ν/τας (πρβλ. ΜίΙΐΙι. 1883 σ. 131, 8), παρ' ο τό
Μενίταυο^ και τό Βρο^νο,. Τό δέ έν στίχ. 10
«... ναΰίΤ) συμπληρουμεν δια του (([πβ^τ^ασΐ»"
διότι «πεφηνας'. το είρηκας. Μένανδρος» (Φωτί.
Λεξ. Του.. Β', σελ. 87, 11 Να*.)·

9

ΘΙΟΣΤΥΧΑΜΑΓΑΘΑΝ
ΑΓΟΛΚΑΚΡΑΝΟΥΗ
ΜΟΙΗΕΔΟΥΚΕΑΡΧΑΡΕ
ΤΑΛΕΓΤΙΗΑΙΑΚΑΛΥΔΟ
5 Υ Ν I Α Ρ Ο Λ I Τ ΕΙΑΝΚΑΙΕΝ
ΤΛΣΙΝΚΛΤΑΓΕΡΚΟΙΛΛ/

. ρ ΑΜ Ν Ο ΥΝ ΙΟΙΚΑ'ΦΥΛΑ

. . ,ΜΕΝΤΑΣΚΕΔΕ

. . . ΙΕΙΛΕΤΟΕΜΜΕΝΑ
10 . . . . ΑΟΥΜΤΑΓΕΥΟΝ

.... ΦΕΙΔΟ ΥΝΟΣΓΛΥ

. . . Ν Ε I Ο I Ο Η Α Υ Τ Α φ Α

... V Γ I Ο I.....

, ......

Θιός τύχαν άγαθά[ν

Ά πόλις ά Κρανούν-

νοιν εδουκε Άρχα,ρέ-

τα Λεπτιναία Καλυδο-
5 υνία πολιτείαν και έ'[νκ-

τασιν κατάπερ κοί αλ[λοι]
Κ]ραννούν.οι και φυλά-
ς έ'[χ]αεν, τας κε δε[ί-
ληται κα]ί είλετο εμμεν ά-
10 7τασ]άουν, ταγευόν-
τουν] Φείδουνος Παυ-
σουν]είοι, Όναύτα(;)Φα-

. . . γιοι ......

Τό έν στίχ. 2 «Κρανονγνοιν» νομίζω δτι ττρο-
ήλθεν έκ λάθους του χαράκτου όφείλοντος νά γράψη
« Κραννοννίονν», ώς φαίνεται και έκ της προη-
γουμένης έπιγραφής (στίχ. 11). Τό έν στίχ. 6
άναγνούς πρότερον ακατάτζερ κοίαν Κραννονηοι»
( = καθ1 οποίαν περ Κραννώνιοι εχουσι), νυν άνα-
γινώσκω «^ατάττερ κοί ά2[2οι] Κραντούνίοι» —
καθάπερ χοί άλλοι Κραννώνιοι, διότι παρατηρώ
οτι τό δυνάμενον έν τω λίθω νά έκληφθή ώς Ν εχει
πλαγιωτέραν την προς τάριστερά κεραίαν,οπερ δεν
συμβαίνει κατά τήν γραφήν του Ν έν ταύτη τη
έπιγραφή. Και έν τη θεσσαλική δε διαλέκτω φέ-
ρονται ψιλά σύμφωνα προ δασυνομένων φωνηέν-
των, ώς αταγδν τον επεΰτάκοντα » (ΑΐΙιβη. Μίί,ΐΙι,
1896 σελ. 248, στίχ. 8). Ή δέ άνάγνωσις «κατά-
περ κ οί αΐίοι» = καθάπερ αν οί άλλοι (έ'νθα θά
έννοήται το ε^ωΰϋν ή άλλο τι τοιούτον), ήν δέχε
ται έμός φίλος, φαίνεται μοι ουχί ορθή, διότι ούτω
θά άναφέρηται εις πολιτείαν και έ'γκτησιν,ήν μέλ-
λουσιν οί Κραννώνιοι νά εχωσιν, και ουχί εις ήν νυν
εχουσι πολιτείαν και εγκτησιν. Ή δέ έν στίχ. 8-9
συμπλήρωσις α τας κε δε\ίΧτ\ται\ » γενομένη ύπό
του φίλου κ. Ά. Σκια φαίνεται μοι έπιτυχής. "Ο-
νομα δέ 'Αρ^αρετα είνέ μοί άγνωστον (πρβλ. και
κατωτέρω Μναοαρέτα αριθ. 15 ). Το δέ 10ναντα
αντί του Ονάτα κατά λάθος έχαράχθη ή ούτως
ίσως παρά θεσσαλοΐς έφέρετο τό όνομα.

3

ΤΛΜΙΕΥΟΝΤΟΥΝΤΛΣΓΟΛΙΟΣΕΓΙΚΡΛΤ
ΝΟΙΕΡΓΙΝΕΙΟΙΤΑΓΕΥΟΝΤΟΥΚΡΑΤΙ
ΙΣΑΓΟΡ ΑφΕΡΕΚΡΑΤΕ ΟιΚΛΕΟΝΙ I
ΕΥΝΟΤΕΙΟΙΘΛΥΜΛΡΕΙΤΟΙΓΟΡΓ
5 ΠΕΤΘΑΛΟΙΤΙΜΟΚΛΕΛΙΟΙΣ

ΡΝ^ΟΣΟ

Ό λίθος (ύπογλαυκίζων) ευρεθείς έν τή οικία
Χρίστου Λιάπη έν τω χωρίω Χατζιλάρ μετηνέ/θη
εις τό Διδασκαλεΐον. Έχει μήκος 0,26, πλάτος
0,23 και πάχος 0,12. Είνε κάτωθεν άποκεκρου-
μένος και άριστερόθεν από του στίχου 7, είνε δέ
ψήφισμα, ώς βλέπει ό αναγνώστης, της πόλεως
Κραννωνίων, δι' ου δίδοται πολιτεία και έ'γκτησις
Άρχαρέτα τινί, θυγατρί Λεπτίνου τινός έκ Καλυ-
δώνος της Αιτωλίας.

Ταμιευόντουν τάς πόλιος 'Επικρατ
νοι 'Εργινείοι, ταγευόντου(ν) Κρατι.
Ίσαγόρα Φερεκρατείοι, Κλεονί[κοι; .
Εύνοτείοι, Θαυμαρεΐτοι Γοργ . . .
5 Πετθαλοϊ Τιμοκλεαίοι, Σ . .
■ · · · «ΜΗ ενεος Ό . . .

Ή επιγραφή αύτη ευρεθείσα εν τινι όόώ σκα-
πτομένη παρά τήν οίκίαν του Αναστασίου Φιλίοα