Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1900)

ΚΕΦΑΛΗ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ

Πινα? 5).

Έκ των ευρημάτων των κατά τά ετη 1889 - λάτω των αρχαίων Ελλήνων) εύρεθεΐσαν και έν

1890 παρά τον Πύργον των Ανέμων γενομένων τω Μουσείω αυτής άποκειμένην κεφαλήν Αφρο-

άνασκαφών', αί'τινες, ώς γνωστόν, προήγαγον εις δίτης, αντιτύπου της Κνιδίας. Νομίζομεν περιττον

φως τήν καλουμένην 'Αγοράτ των ρωμαϊκών χρο- να είπωμεν ότι έν Ατ1β8 ώς και έν τή άστυγείτονι

νων, εινε και ή κεφαλή ήν δημοσιεύομεν ενταύθα Μασσαλία και γενικώς καΟ' άπασαν τήν Προβηγ-

(πίναξ 5). κίαν μέγας το πάλαι άνεπτύχθη πολιτισμός και ή

Ή κεφαλή αύτη εκείτο έκεΐ μέχρι του 1898 τέχνη και τά ελληνικά γράμματα και ή επιστήμη

μετά και άλλων ευρημάτων αρχαιολογικών ήττο- υ-έχ?ι του μ.Χ. αιώνος μεγάλως ήκμασαν αύ-

νος λόγου αξίων, οτε έπισκεψάμενος ήμέραν τινά τόθι'. Απόδειξις τά πολλά έκεΐ ευρεθέντα αρχαία

τά έκεΐ έκτοτε άφεΟέντα αρχαιολογικά αντικείμενα αντικείμενα τέχνης έναποκείμενα ·ν τω Μουσείω

έπέστησα τήν προσοχήν μου έπ αυτής, ήν και λα- Βαυί'βΐγ, έν τω της Αυών και άλλοις, ή δε θεία

βών έκόμισα εις το Έθνικόν Μουσεΐον και κατέ- λειτουργία έν Άρηλάτω μέχρι τών αρχών του Ζ'

γραψα έν τή συλλογή τών γλυπτών ύπ' αυξ. αριθ. αιώνος έτελεΐτο ελληνιστί Οπό του επισκόπου της

1762. πόλεως.

Ή κεφαλή αύτη υπερφυσικού μεγέθους καί Πεν- Έκ της όμοιότητος τής ημετέρας κεφαλής προς

τελησίου μαρμάρου ούσα, σώζεται μετά του λαι- τήν έν Ατίθδ καταφανές γίνεται οτι καί αύτη παρί-

μου μέχρι του σημείου, έν ω συνεσωματουτο μετά στησι τήν Οεάν Άφροοίτην εις ύπερφυσικόν μέγε-

του κορμού" όλον ύψος 0.40. Η ρις είνε άποκε- 0ος, ώς παρίσταντο σχεδόν πάντα τά εργα τής

κρουμένη, οφθαλμοί, κάτω χείλος και πώγων μι- έποχής εκείνης, ήτοι τών αλεξανδρινών χρόνων,

κρόν άποτετριμμίνα 2. Έν τω μετώπω ένεχαράχθη καθ ήν έποιήθη καί αύτη κατ άπομίμησιν τής Πρα-

άτέχνως Οπό χριστιανικής βεβαίως χειρός το ση- ξιτελείου Κνιδίας. Ώς γνωστόν ό Πραξιτέλης ήρ-

μεΐον του σταυρού δι ου ή ειδωλολατρική θεά μετε- ξατο ποιών το μεν Μαυσωλεΐον τω 353, τήν δέ

βλήθη εις χριστιανήν άγίαν, ή καί εις αυτήν τήν Κνιδίαν τω 350. Μετά το τελευταΐον λοιπόν τοΰτο

θεομήτορα Μαρίαν. Αλλά περί τούτου έν τοις ετος ζητητέον τον χρόνον τής κατασκευής τής ήμε-

έπομένοΐί. τέρας Αφροδίτης, ήτις, ώς όλα τά.έκ τής άριστο-

Άληθώς ή κεφαλή αύτη δύναται νά θεωρηθή τέχνιδος σμίλης του Πραξιτέλους προελθοντα καλ-

μία τών ώραιοτέρων του ήμετέρου Μουσείου καί λιτεχνήματα, έ'χει λαμπράν εκφρασιν τών οφθαλ-

εχει μεγίστην ομοιότητα προς τήν έν ετει 1823 έν υ.ων καί χείλη ήμίκλειστα, εντεύθεν δ' ή όλη

τω θεάτρω τής Προβηγκικής πόλεως ΑΗβδ ( Αρη- μορφή προσλαμβάνει προσμειοιώντά τίνα τύπον ,

ναοακτηοιστικον τών έργων του Αθηναίου καλλι-

1 Ποβλ. Πρακτικά Αρχαιολογικής Εταιρείας 1890 σελ. 18. Λ. ι 11 '

2 Σηαειωθήτω ενταύθα οτι κατο'πιν επιμελούς παρατηρήσεως εύ- τεχνου.

ρον οτι ή κεφαλή έφερε χρωματισμον καί δή ή μέν κόμη ήν κυανή, '[{ /,εφαλή μικρόν έπί ΤΟν δεξίόν ώμον κλίνουσα
τά δέ χείλη ω' και τ* βλέφαρα ερυθρά, μέχρι τούδε δε σώζονται

ί-ραμμαί έρυΟραί κανονικαί κάθετοι άνωθεν του ταρσού του δεξιοί» βλε- 1 Ίδέ ΟΙι&ΐΙβΚ Ι,βηΐΗίίΓΪΟ, Ι.ίΐ Οΐ'βΟβ 61 ΓΟπβηΙ 011 ΡΐΌ-

οάρου προς δήλωσιν τών βλεφαρίδων. Υ6Π06, Ρ&Πδ 1878 σελ. 404.