DOI Artikel:
Papabasileios, Georgios A.: Epigraphai ek Chalkidos
DOI Artikel:Dragumēs, Stephanos N.: O Asklēpios en Athēnais
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14642#0061
97
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΚ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
98
Ό Νικασίβουλος ευρέθη και έπί έτερου ώτός Κνιδίου άμφορέως, οπερ ο άοίδιμος Κουμανούδης
έδημοσίευσεν.
6 7 8
επιθαλινβο
τιδαχαρμο
κρατουο ·£$
Αγαθοκλής
κ ν ιδιοσ
σ ακτ
κ αρι ν θ ιο υ
Έπί Θαλινβοτίδα Αγαθοκλής σακτ
Χαρμοκράτους Κνίδιος Καρινθίου = Κηρινθίου
Τό όνομα θαίινβοτίδαο. τετυπωμένον Θαίιν- το δε 'Τάκινθος, δπερ δ Πάπιος αμφιβάλλων άνα-
βροτίάοκ; ευρέθη έπί ώτός άμφορέως κατακειμένου φέρει ώς κύριον όνομα, νΟν αίρει πασαν άμφιβολίαν.
εν τω ένταΰθα Μουσείω, έδημοσιεύθη δε ύπό του Πάντα τά ενεπίγραφα ταύτα ώτα ευρέθησαν έν
άοιδίμου Κουμανούδη. Τό Καρίνθιος, οπερ τό πρώ- τφ παρά τήν Άρέθουσαν άγρώ του κ. Ν. Δρόσου
τον νυν γινώσκεται, εΐνε έθνικόν της έν Εύβοια πό- κατά τάς άνασκαφάς, ας έποιησάμεθα κατά τό
λεως Κηρίνθου πιθανώς. παρελθόν τούτο θέρος. Τά δια στιγμών γράμματα
0 10 δηλουσιν οτι συνεπληρώσαμεν ημείς άτε έξίτηλα
ύπό του χρόνου γενόμενα ή ουχί καλώς τό πρώτον
τυπωθέντα . Πασαι δε αί ενεπίγραφοι στηλαι, οί
κέραμοι και τά των αμφορέων ώτα εύρηνται νΟν
έν τω Μουσείω της Χαλκίδος, ένθα κατετέθησαν
ύφ' ημών μετά τών άλλων έν τοις τάφοις ευρεθέν-
των κτερισμάτων.
Έπ' Έτεάρχου [άρίχοντος Άγορανόα.ος
Λεύπρατος ( = Λιώπρατος) Ύακινθίου ,ΛΛ, ~ <- \ >■ · ,οαα
" \ Γ ' Εν Αθήναις, τ7] Ιο Λεκεμορ'.ου 1900
Κνίδιος
Τό όνομα Λενπρατος νυν τό πρώτον γινώσκεται, ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΠαΙΙΑΒΑΣΙΛΕΙΟΤ
ΕΠΕΤΕΑΡΧΟΥΑΡ
ΧΟΝΤΟΟ = ΛΕΥ
οο
ΠΡΑΤΟΟΚΝΙΔΙ
ΑΓΟΡΑΝΟΜΟΣ
Υ Α Κ I Ν Θ I ο Υ
Ο ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
("Ιδε τον παρένθετον πίνακα).
Όσα περιτης επιγραφής, της χρονολογικώς άνι- ύπό Α.ΚογΙο έπηνωρθωμένου έν ΜίΐΐΗθί 1υη«;βη (1β8
στορούσης τά της πρώτης ύπό τήν Άκρόπολιν ένι- Ο. ΑγοΗ. ΙηβΙ. (ΧΧ', σελ. 314 έπ.) έπιγραφικου
δρύσεως του 1 Ασκληπιού ((}ΙΑ. 11, 1649) έν περι- κειμένου.
σπουδάστω πραγματεία τελευταΐον ό κ. Ρ. ΡουοαιΊ; Άλλ' έν τη έπαναλήψει τό άρχικόν έργον άπε-
εγραψε1, κατέστησαν έπίκαιρον τήν άνακοίνωσιν δείχθη δεόμενον δευτέρας έπιστασίας, διότι, ώς
έπεξεργασίας γενομένης ύφ'ημών έν ετει 1896, τη ύπεδεί/θη προφρόνως ύπό του Β' Γραμματέως της
βοηθεία χάρτινου έκτυπώματος, έπί του μερικώς ένταυθα Γερμ. Αρχαιολ. Σχολής κ. Η.νοη ΡιόΙΙ,
1 Εβ8 ΟπιηχΙ* Μ^ιθτθ» (ΙΈΐβιΐδΐδ. Ραπδ, 1900. ένεκεν ανεπαρκείας τοΟ χάρτινου αποτυπώματος
ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1901
7
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΚ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
98
Ό Νικασίβουλος ευρέθη και έπί έτερου ώτός Κνιδίου άμφορέως, οπερ ο άοίδιμος Κουμανούδης
έδημοσίευσεν.
6 7 8
επιθαλινβο
τιδαχαρμο
κρατουο ·£$
Αγαθοκλής
κ ν ιδιοσ
σ ακτ
κ αρι ν θ ιο υ
Έπί Θαλινβοτίδα Αγαθοκλής σακτ
Χαρμοκράτους Κνίδιος Καρινθίου = Κηρινθίου
Τό όνομα θαίινβοτίδαο. τετυπωμένον Θαίιν- το δε 'Τάκινθος, δπερ δ Πάπιος αμφιβάλλων άνα-
βροτίάοκ; ευρέθη έπί ώτός άμφορέως κατακειμένου φέρει ώς κύριον όνομα, νΟν αίρει πασαν άμφιβολίαν.
εν τω ένταΰθα Μουσείω, έδημοσιεύθη δε ύπό του Πάντα τά ενεπίγραφα ταύτα ώτα ευρέθησαν έν
άοιδίμου Κουμανούδη. Τό Καρίνθιος, οπερ τό πρώ- τφ παρά τήν Άρέθουσαν άγρώ του κ. Ν. Δρόσου
τον νυν γινώσκεται, εΐνε έθνικόν της έν Εύβοια πό- κατά τάς άνασκαφάς, ας έποιησάμεθα κατά τό
λεως Κηρίνθου πιθανώς. παρελθόν τούτο θέρος. Τά δια στιγμών γράμματα
0 10 δηλουσιν οτι συνεπληρώσαμεν ημείς άτε έξίτηλα
ύπό του χρόνου γενόμενα ή ουχί καλώς τό πρώτον
τυπωθέντα . Πασαι δε αί ενεπίγραφοι στηλαι, οί
κέραμοι και τά των αμφορέων ώτα εύρηνται νΟν
έν τω Μουσείω της Χαλκίδος, ένθα κατετέθησαν
ύφ' ημών μετά τών άλλων έν τοις τάφοις ευρεθέν-
των κτερισμάτων.
Έπ' Έτεάρχου [άρίχοντος Άγορανόα.ος
Λεύπρατος ( = Λιώπρατος) Ύακινθίου ,ΛΛ, ~ <- \ >■ · ,οαα
" \ Γ ' Εν Αθήναις, τ7] Ιο Λεκεμορ'.ου 1900
Κνίδιος
Τό όνομα Λενπρατος νυν τό πρώτον γινώσκεται, ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΠαΙΙΑΒΑΣΙΛΕΙΟΤ
ΕΠΕΤΕΑΡΧΟΥΑΡ
ΧΟΝΤΟΟ = ΛΕΥ
οο
ΠΡΑΤΟΟΚΝΙΔΙ
ΑΓΟΡΑΝΟΜΟΣ
Υ Α Κ I Ν Θ I ο Υ
Ο ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
("Ιδε τον παρένθετον πίνακα).
Όσα περιτης επιγραφής, της χρονολογικώς άνι- ύπό Α.ΚογΙο έπηνωρθωμένου έν ΜίΐΐΗθί 1υη«;βη (1β8
στορούσης τά της πρώτης ύπό τήν Άκρόπολιν ένι- Ο. ΑγοΗ. ΙηβΙ. (ΧΧ', σελ. 314 έπ.) έπιγραφικου
δρύσεως του 1 Ασκληπιού ((}ΙΑ. 11, 1649) έν περι- κειμένου.
σπουδάστω πραγματεία τελευταΐον ό κ. Ρ. ΡουοαιΊ; Άλλ' έν τη έπαναλήψει τό άρχικόν έργον άπε-
εγραψε1, κατέστησαν έπίκαιρον τήν άνακοίνωσιν δείχθη δεόμενον δευτέρας έπιστασίας, διότι, ώς
έπεξεργασίας γενομένης ύφ'ημών έν ετει 1896, τη ύπεδεί/θη προφρόνως ύπό του Β' Γραμματέως της
βοηθεία χάρτινου έκτυπώματος, έπί του μερικώς ένταυθα Γερμ. Αρχαιολ. Σχολής κ. Η.νοη ΡιόΙΙ,
1 Εβ8 ΟπιηχΙ* Μ^ιθτθ» (ΙΈΐβιΐδΐδ. Ραπδ, 1900. ένεκεν ανεπαρκείας τοΟ χάρτινου αποτυπώματος
ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1901
7