Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1901)

157 ΦΡΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ 158

ο'Ζοαίνην έπί υποτιθεμένου σ$άλυ.ατος του να- εδόθησαν ισοδυναμεί έν τώ φηφίσαατι των Αλα-

ράκτου. Ευτυχώς άλλην πιθανοτέραν έξήγησιν βανδέων το έπ.Ιηρ-, οτι δηλαδή έσημειώθη ποσόν

υποδεικνύει ή έξ Ανδρου έν ΟΙΟ II Ρ· 1063, τι ώς μισθΌς καΐ πορεία- επ2ηρ[ώθησαν δραγμαι

2349 I) και παρά Βαδ, Ιΐβδ 1802 επιγραφή. τόσαι ή και δηνάρια τόσα. Ούτως το πΛηρονν εν

Ό λίθος ούτος περιέχει τρία ψηφίσματα των Α- ταύτη τη έπιγραφή ε/ει την σημερινήν της λέξεως

δραμυτηνών' ων το μεν πρώτον αναφέρεται γενι- σημασίαν· οτι δε αύτη ή σημασία ήτο συνήθης ήδη

κώς εις τάς τιμάς τάς άπονευ,ητέας τοις τότε από κατά τους αυτοκρατορικούς χρόνους άποδεικνύου-

ΓΓ/ς ξένης παραγενομένοις δικασταΐς' το δε όεύ- σιν, εάν και τά λεξικά δεν άναφέρουσι παοαδείγ-

τερον και το τρίτον ιδιαιτέρως εις τιμάς όικαστου ματα, τά ές Αιγύπτου έπί παπύρου και οστράκων

και γραμματέως έξ Ανδρου άποσταλέντων. Τό έγγραφα. Ούτως π.χ. πάπυρος έν Βερολίνω άπο-

πρώτον λοιπόν ψήφισμα γράφει έν στ. 12 ώοε' κείμενος (ΟπβοΙιίδοΐΊβ ΙΜίυηίίΙβη αυδ άβη Κ§1. Μα-

κΛηθηναι δε αύτονς και επι ςενισμόν εις τό δββη II 595, κατά Ργ. ΚτβΙ)δ του 70 εως 80 αετά

πρντανεΐον επί την [ύουΐαίαν έστίαν μερίσαντος Χρ·) έν στ. 19 έχει ώδε" πΐηρωσιν των Ιρ (δη-

Άργέον του ταμίον εις την έγδο^ην αυτών όσον λαδή δραχμών εκατόν)* άλλος πάπυρος ΟχγΗιγη-

άν τώι δήμωι δόζηι' πέμψαι δέ τον 1 Αρχέαν οΐιαδ Ραρ^ΐ 114 (του δευτέρου ή τρίτου μ. Χρ.

?£α6 εκάστων των δικαστών και γραμματέων ςε- αιώνος) στ. 3 πεπ1ν\ρωκα τον τόκον' και οστρα-

Γί-α τα εκ του νόμου' και μετά το τέλος τοΰ ψη- κόν τι εκ Θηβών του έτους 86 μ. Χρ. (ϋ.λνίΐοΐίβη,

φίσματος έν στ. 22 "Έδοζεν και εδόθησαν δραχ- ΟΓίθοΙιίδοΗβ ΟδίΓαΙία II σ. 131 άρ. 464) Ιυπαί

μαι ^ίΐιαι έπτακόσιαι.Περί τοιαύτης δόσεως χρη- ί^αγ£ΐα& δυο / I-Β ε/ς πΐηρωσιν.
μάτων ίσως γίνεται λόγος και έν τω ύπ' άρ.3598

έν ΟΙΟ.Τλιέων ψηφίσματι. Εικάζω λοιπόν οτι τω Αοοι,ρ ΥΥιγ^ηι;ι.λι.

ΦΡΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ

Στήλη μαρμάρινη, πεντελησίου μαρμάρου, άπο-
κεκρουμένην έχουσα τήν δεξιάν κάτω άκραν, ύψ.
0,92, πλάτ. 0,39, πάχ. 0,09, έφ' ής αναγρά-
φονται είκοσιν Αττικοί φράτερες. Ή επιγραφή
απόκειται έν τω έπιγραφικώ μουσείω ύπ1άρ.207.

Οπισθεν ή στήλη είνε άνωμάλως λελαξευμένη,
ώς έρειδομένη πιθανώς προς τοΐχόν τινα. Ή στήλη
αύτη ευρέθη τυχαίως υπό του χωρικού Χρ. Πέ-
τρου Γκίκα σκάπτοντος τον αγρό ν αύτοΰ έν ετει
1899 κατά τήν θέσιν «Καψοσπίτι», κειμένην με-
ταξύ του χωρίου Αιόπεσι (αρχαίου δήμου Παιανίας)
και τών υπωρειών του Υμηττού, έπί λόφου ευ-
σύνοπτου, έ'νθα φαίνονται και εγκατεσπαρμένα ί'χνη
αρχαίου συνοικισμοΟ. Διά τίνος ανασκαφής δύνα-

ται νά άνακαλυφθή εις τίνα άρχαΐον συνοικισμόν
άνήκουσι ταύτα, ί'σως δέ και εύρεθή τό ιερόν έν ω
ή στήλη αύτη ήτο ιδρυμένη.

Τά νοάαυ.ατα ε?νε λίαν έπιυ.ελώς κεχαραγμένα,
τεταγμένα δέ στοιχηδόν, άλλ' ή τάξις αύτη δεν
τηρείται έν τω 11ω στίχω, έν ω τό πρώτον | του
ονόματος ΜνησικΛείδης δεν κείται ακριβώς κά-
τωθεν του υπερκειμένου αντιστοίχου γράμματος,
ωσαύτως δέ και έν τω ονόματι Φιΐόδημος του 18 ου
στίχου. Τά γράμματα εχουσιν ύψος 0,008* τά όέ
έπι του έπικράνου και τά του καθέτως της στή-
λης γεγραμμένου στίχου εινε μεγαλείτερα τών
άλλων (υψ. 0,010). Κατά τό σχήμα τών γραμ-
μάτων ή στήλη φαίνεται ανήκουσα εις τάς αρ-
χάς του Δ' αιώνος.