125
ΘΕΣΣΛΛΙΚΑΙ ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΑΝΕΚΔΟΤΟΙ
126
Ό λίθος ύπογλαυκίζων, άποκεκρουμένος δέ άνω- ές* ής γίνεται τό έθνικόν Άσκνριζν(; (στίχ. ο και
θ εν και κάτωθεν εχει μήκος μεν 0,46, πλάτος δέ 7), είνε άγνωστος. Γνωστή μ,όνον εινε ή λίμνη τοΟ
0,33 και πάχος 0,11. Ευρέθη προ ολίγου χρόνου Νεζερου ή λεγομένη Άσκονρίο, ουδόλως οέ άπίθα-
έν τω γηπέδω του ποδηλατικού γυμναστηρίου Ίσο- νον ότι υπάρχει τι κοινόν μεταξύ των λέξεων τού-
πεδουμένω και άνήκοντι τω ιατρώ Άστεριάδη, των. 2) Το Νύσσιον ορος (στίχ. 17) εινε άγνω-
κεΐται δε τούτο έγγύς του ξενοδοχείου της Γαλ- στον. Παρ' Ήσυχίω μόνον αναφέρεται τό Ννσήιον
λίας. Έχει δε ή επιγραφή αύτη μαρτυρία ούσα και ώς ορος της Θεσσαλίας. Πιθανώς δε Ννσσιον
ώδε' ορος είνε το προς δυσμάς του Τυρνάβου, ές ού τις
................χ° καταβαίνων φθάνει μέχρι της φάραγγος (στίχ.
...............αΡεισ 11), ήτις πιθανώς εινε τό λεγόμενον φπονγάζι τον
... [έ]ν Λαρίση ά[να]γεγραμμένην Τνρνάβον' 3) τό Κονόαιείχ (στίχ. 8. Ιο. 36)
[έν τ]ω ίερω του Απόλλωνος του κε[ρ-] κα; Κονάαενς (στίχ. 17 και 28) άδηλον
εινε,
5 [δώ]ιου και Λάδικος ό Άσκυριεύς έμαρ- τίνα π6χ,ν #γνωστον προϋποτίθγ]σι? Κόνδαια (ή);
• [τ]ύρησεν μαρτύρων τηνδε' μαρτ[υ-] ^ ^ Μ>ψειογ (οβτω ?Α γραπτέον χα1 ούχ1 ^/ό-
Γρίδΐ Λάδικος ΆρμΓονΙίου Άσκυριεύς . ν τ / ~ τζ ^ λ. \ ν ν ,Λ
^ 1 „ , ψιον) εινε γνωστόν (νυν ΙίαρατΟαιρ) και ενει έθνι-
ΓΚίονδαιευσιν έπ[ίσ]ταμ[αι] την χώρα[ν], , . α _
, , γ ι , ν» _ -ι κον Μοψειαζγις στιχ. ΐυ και ^ και Μοψεοενο,
[η]ν και πάρων εν[ε]φανιζον τοις χ.ρ<ι-] - . 2 , V ,
10 ταΐς άπό της κορυφής του Ν[υ]σ«ίοΓυ] ° ^ ^ ^ ^ ΧβΧω* έΧαΡ°*εν 0 Χ«Ρ*™1«
[κ]αταβαίνων τον [βατ]όν προς ημ[ας] (™Χ· *™ ™* Μοφε^ απατηθείς
[τ]όπον άχρι τή[ς] φάραγγος, ης και Κον[δαι-] έκ διπλού ΕΙ. δ) Ωρωπός (στίχ. 26) είνε 6
[ε]ϊς έπε[δ]εί[κν]υον τοις κοιταΐς, κ[αΙ] Τιταρήσ^ (νυν Ξηριας), αί δε συμοολαι του
των πρε[σ]βυτέρ[ω]ν ήκουον πρόσχοίρον] Πηνειού και τοΟ Τιταρησίου νυν γίνονται μεταξύ
15 [Κ]ονδαιευσι κατά το[υ]τον τον τόπον κ[αί α- του Σατόμπασι και Βερνέζι* 6) Αγνωστον τί εινε
ύτ]ός έπίσταααι νο[μ]εύων έν τη χώρα ή κείέτρα , ήτις φαίνεται διττή, μία μεν, ην έκέ-
πλείω χρόνον και [Κ]ον[δ]αεΐς τηροΰντα[ς] κτηντο οί Μοψειαται Θεόδωρος Ό Βράχύλλου, Σω-
[τ]ό παραγώγιον εν τούτω τω τόπω, κράτης Ό ΣιΓμί ;]α και Αιχμών ό Φιλοςενίδου, έτερα
παρείχοντο δε και Μοψειατών *α[ρ-] §έ τών Κονδαιέων παρ' Ήσυχίω φέρεται μό-
20 Γτΐυρίας εϊί<:~] την κάτω νώραν, ην έΓιχαρ-Ί ,Ί . ? χ , λ/ λ -
1 ϋ 1 > 1 -1 γ /- 1 / νον ακεΛετρον. ω τους ιχϋυας σηρωσιν εν τοις
τύρησεν ΆντΓαΊΐος ΚλεΓοβΙούλοΓυ Μο-Ί „ , , ^ \ > λ' V , ν >'
' ' ποταμοις» (εν λ.;, ανΟ ου ο Ζ^ιοιτιος θέλει να
[ψ]ειατηΐς]..........[πλη-] ^ ' 1 Τ χ ,
Γ η ΤΛΊ τ γραΦη «οεΛετοον» / ι Αγνωστον εινε και το
σ ιονοριο.....ο. . .ο Κ ον όαι- " 7 " ^
ρ ~ί ^ ' - - ' ς' γ ' ι υογείον στιν. &Ι , οπερ οαινεται οτι εινε εις το
[ευ_]σιν οια του ποταμού αρςαμενο[_ς α-] >α ν .α. /' γ ι
25 π]6 των συνβολών του Πηνειού και το[υ] ένδότερον της φάραγγος· 8) ή Μίννη είνε γνωστή
[Ε]ύρωποΰ άχρι της κελέτρας και τη[ς] ώ^ -6λ^ Θεσσαλίας, πρότερον καλουμένη 'ΑΛμω-
[φ]κραγγος της άπ' Ό[ρ]χείου άγούσης κα[ί] νια κατά Στέφανον τον Βυζάντιον, νυν δε δια της
[ο]ιδα γεωογοΰντας [Κ]ονδαεΐς και νεμο- επιγραφής ταύτης ορίζεται άκριβέστερον δ τόπος,
[γένους τα περί τον πύργον τον ύποκ[ά-] εν ω τις οφείλει ν' άναζητήση ταύτην. Διότι πασαι
30 τω τη(ι)ς Μινύης· έ[Λαρτύρησεν δέ [και] α\ εφημέναι θέσεις άναγκαίως εχει ν' άναζητηθώ-
[Θ]εόδωρος Βραχύλλου, Σωκράτης Σι.. σιν £ν τ^ μεταξύ του Πηνειού και του Τιταρη-
.α, Αί'χυ,ων Φιλοξενίδου Μοψ(ει)εΐς Κονδ[αι-] σίου τ5πω κα] τ^ς φάραγγος του Τυρνάβου*
[ευ]σιν οί την κελέτραν κεκτημένοι τηΓν ύ-] 9^ Πλημμελώς ό χαοάκτης έν στίχ. 30 έχάραξε
[π]οκάτω της Κρο[ν]ειάδος πλησ[ι]οχόρ[ου] ^ ,^Ι ^ ^ ^ "Αγνωστος εΙνε κα1 ή /^0.
35 ... την κελέτραν την αυτών τή κεΓλέ-Ί , / , ο/ α τ ~ ' , γ λ ,
... Γ , , 1 Α νειας στιχ. ο4), ης εινε περίεργος και η οια του
Ιτρα Ι των Κονόαιεων τή ύποκάτω .... « . λ , . , λ ,
Γ ΕΙ γραφή* 11) έν στιχ. 14 φέρεται οια του ο
πρόσχορον και στίχ. 34 ,τ«ί(?70'ί'0Χ^0[ου] ίπΡ^λ.
Εινε δέ παρατηρητέα περι της έπιγραφής ταύ- και στίχ. 23) αντί της εκφοράς αυτών δια του Ω,
της τα εξής: 1) Πόλις 'Ασκνριον ή Άσκνρία, φέρεται δέ και παρ' Όμήρω « ενρύχορος Μνκα-
ΘΕΣΣΛΛΙΚΑΙ ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΑΝΕΚΔΟΤΟΙ
126
Ό λίθος ύπογλαυκίζων, άποκεκρουμένος δέ άνω- ές* ής γίνεται τό έθνικόν Άσκνριζν(; (στίχ. ο και
θ εν και κάτωθεν εχει μήκος μεν 0,46, πλάτος δέ 7), είνε άγνωστος. Γνωστή μ,όνον εινε ή λίμνη τοΟ
0,33 και πάχος 0,11. Ευρέθη προ ολίγου χρόνου Νεζερου ή λεγομένη Άσκονρίο, ουδόλως οέ άπίθα-
έν τω γηπέδω του ποδηλατικού γυμναστηρίου Ίσο- νον ότι υπάρχει τι κοινόν μεταξύ των λέξεων τού-
πεδουμένω και άνήκοντι τω ιατρώ Άστεριάδη, των. 2) Το Νύσσιον ορος (στίχ. 17) εινε άγνω-
κεΐται δε τούτο έγγύς του ξενοδοχείου της Γαλ- στον. Παρ' Ήσυχίω μόνον αναφέρεται τό Ννσήιον
λίας. Έχει δε ή επιγραφή αύτη μαρτυρία ούσα και ώς ορος της Θεσσαλίας. Πιθανώς δε Ννσσιον
ώδε' ορος είνε το προς δυσμάς του Τυρνάβου, ές ού τις
................χ° καταβαίνων φθάνει μέχρι της φάραγγος (στίχ.
...............αΡεισ 11), ήτις πιθανώς εινε τό λεγόμενον φπονγάζι τον
... [έ]ν Λαρίση ά[να]γεγραμμένην Τνρνάβον' 3) τό Κονόαιείχ (στίχ. 8. Ιο. 36)
[έν τ]ω ίερω του Απόλλωνος του κε[ρ-] κα; Κονάαενς (στίχ. 17 και 28) άδηλον
εινε,
5 [δώ]ιου και Λάδικος ό Άσκυριεύς έμαρ- τίνα π6χ,ν #γνωστον προϋποτίθγ]σι? Κόνδαια (ή);
• [τ]ύρησεν μαρτύρων τηνδε' μαρτ[υ-] ^ ^ Μ>ψειογ (οβτω ?Α γραπτέον χα1 ούχ1 ^/ό-
Γρίδΐ Λάδικος ΆρμΓονΙίου Άσκυριεύς . ν τ / ~ τζ ^ λ. \ ν ν ,Λ
^ 1 „ , ψιον) εινε γνωστόν (νυν ΙίαρατΟαιρ) και ενει έθνι-
ΓΚίονδαιευσιν έπ[ίσ]ταμ[αι] την χώρα[ν], , . α _
, , γ ι , ν» _ -ι κον Μοψειαζγις στιχ. ΐυ και ^ και Μοψεοενο,
[η]ν και πάρων εν[ε]φανιζον τοις χ.ρ<ι-] - . 2 , V ,
10 ταΐς άπό της κορυφής του Ν[υ]σ«ίοΓυ] ° ^ ^ ^ ^ ΧβΧω* έΧαΡ°*εν 0 Χ«Ρ*™1«
[κ]αταβαίνων τον [βατ]όν προς ημ[ας] (™Χ· *™ ™* Μοφε^ απατηθείς
[τ]όπον άχρι τή[ς] φάραγγος, ης και Κον[δαι-] έκ διπλού ΕΙ. δ) Ωρωπός (στίχ. 26) είνε 6
[ε]ϊς έπε[δ]εί[κν]υον τοις κοιταΐς, κ[αΙ] Τιταρήσ^ (νυν Ξηριας), αί δε συμοολαι του
των πρε[σ]βυτέρ[ω]ν ήκουον πρόσχοίρον] Πηνειού και τοΟ Τιταρησίου νυν γίνονται μεταξύ
15 [Κ]ονδαιευσι κατά το[υ]τον τον τόπον κ[αί α- του Σατόμπασι και Βερνέζι* 6) Αγνωστον τί εινε
ύτ]ός έπίσταααι νο[μ]εύων έν τη χώρα ή κείέτρα , ήτις φαίνεται διττή, μία μεν, ην έκέ-
πλείω χρόνον και [Κ]ον[δ]αεΐς τηροΰντα[ς] κτηντο οί Μοψειαται Θεόδωρος Ό Βράχύλλου, Σω-
[τ]ό παραγώγιον εν τούτω τω τόπω, κράτης Ό ΣιΓμί ;]α και Αιχμών ό Φιλοςενίδου, έτερα
παρείχοντο δε και Μοψειατών *α[ρ-] §έ τών Κονδαιέων παρ' Ήσυχίω φέρεται μό-
20 Γτΐυρίας εϊί<:~] την κάτω νώραν, ην έΓιχαρ-Ί ,Ί . ? χ , λ/ λ -
1 ϋ 1 > 1 -1 γ /- 1 / νον ακεΛετρον. ω τους ιχϋυας σηρωσιν εν τοις
τύρησεν ΆντΓαΊΐος ΚλεΓοβΙούλοΓυ Μο-Ί „ , , ^ \ > λ' V , ν >'
' ' ποταμοις» (εν λ.;, ανΟ ου ο Ζ^ιοιτιος θέλει να
[ψ]ειατηΐς]..........[πλη-] ^ ' 1 Τ χ ,
Γ η ΤΛΊ τ γραΦη «οεΛετοον» / ι Αγνωστον εινε και το
σ ιονοριο.....ο. . .ο Κ ον όαι- " 7 " ^
ρ ~ί ^ ' - - ' ς' γ ' ι υογείον στιν. &Ι , οπερ οαινεται οτι εινε εις το
[ευ_]σιν οια του ποταμού αρςαμενο[_ς α-] >α ν .α. /' γ ι
25 π]6 των συνβολών του Πηνειού και το[υ] ένδότερον της φάραγγος· 8) ή Μίννη είνε γνωστή
[Ε]ύρωποΰ άχρι της κελέτρας και τη[ς] ώ^ -6λ^ Θεσσαλίας, πρότερον καλουμένη 'ΑΛμω-
[φ]κραγγος της άπ' Ό[ρ]χείου άγούσης κα[ί] νια κατά Στέφανον τον Βυζάντιον, νυν δε δια της
[ο]ιδα γεωογοΰντας [Κ]ονδαεΐς και νεμο- επιγραφής ταύτης ορίζεται άκριβέστερον δ τόπος,
[γένους τα περί τον πύργον τον ύποκ[ά-] εν ω τις οφείλει ν' άναζητήση ταύτην. Διότι πασαι
30 τω τη(ι)ς Μινύης· έ[Λαρτύρησεν δέ [και] α\ εφημέναι θέσεις άναγκαίως εχει ν' άναζητηθώ-
[Θ]εόδωρος Βραχύλλου, Σωκράτης Σι.. σιν £ν τ^ μεταξύ του Πηνειού και του Τιταρη-
.α, Αί'χυ,ων Φιλοξενίδου Μοψ(ει)εΐς Κονδ[αι-] σίου τ5πω κα] τ^ς φάραγγος του Τυρνάβου*
[ευ]σιν οί την κελέτραν κεκτημένοι τηΓν ύ-] 9^ Πλημμελώς ό χαοάκτης έν στίχ. 30 έχάραξε
[π]οκάτω της Κρο[ν]ειάδος πλησ[ι]οχόρ[ου] ^ ,^Ι ^ ^ ^ "Αγνωστος εΙνε κα1 ή /^0.
35 ... την κελέτραν την αυτών τή κεΓλέ-Ί , / , ο/ α τ ~ ' , γ λ ,
... Γ , , 1 Α νειας στιχ. ο4), ης εινε περίεργος και η οια του
Ιτρα Ι των Κονόαιεων τή ύποκάτω .... « . λ , . , λ ,
Γ ΕΙ γραφή* 11) έν στιχ. 14 φέρεται οια του ο
πρόσχορον και στίχ. 34 ,τ«ί(?70'ί'0Χ^0[ου] ίπΡ^λ.
Εινε δέ παρατηρητέα περι της έπιγραφής ταύ- και στίχ. 23) αντί της εκφοράς αυτών δια του Ω,
της τα εξής: 1) Πόλις 'Ασκνριον ή Άσκνρία, φέρεται δέ και παρ' Όμήρω « ενρύχορος Μνκα-