DOI Artikel:
Kabbadias, Panagiōtēs: Archaïkon agalma ex Attikēs
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14643#0035
49
ΑΡΧΑΙΚΟΝ ΑΓΑΛΜΑ ΕΞ ΑΤΤΙΚΗΣ
50
νχ θεωρηθή ώς τις παραλλαγή της έν τοις π-ρ.οει-
ρημένοις άγάλμασιν έλικοειδοΟς διαθέσεως των
βοστρύχων. Είνε δε ταύτα μία έπί πλέον άπόδει-
ςις της επί μακρόν χρόνον οιονεί κατά συνθήκην
τηρήσεως τοΟ περί ού ό λόγος τύπου αγαλμάτων,
των τεχνιτών περιοριζόμενων εις τήν κατά το έφι-
κτόν τελειοποίησιν της παραστάσεως της μορφής
και εις μικράς τινάς παραλλαγάς επί των καθ' έ-
καστα.
, Άλλ' έν ω κατά τά είρημένα το προκείμενον
άγαλμα ομοιάζει τοις έκ των νήσων, είνε ώς προς
τήν διάπλασιν των μορφών τοΟ σώματος πολύ τε-
λειότερον ογι μόνον του έκ θήρας, άλλά και τοΟ
έκ Μήλου" και τοΟ έκ Πτωου αγάλματος (ίδε σ.
43 σημ. 5 ) εινε τούτο πολύ ύπέρτερον και προς
το έτερον έξ Αττικής άγαλμα (ίδε σ. 43 σημ. 6 )
παραβαλλόμενον φαίνεται κοεΐττον όν, διότι δεν
Ι'χει τούτο ας έκεϊνο ανωμαλίας έν τή διαπλάσει
τών καθέκαστα μορφών και ιδίως των μορφών τοΟ
προσώπου. Άλλ' όχι μόνον τών μνημονευθέντων
αγαλμάτων τελειότερον είνε, άλλά και αύτοΟ του
έκ Τενέας, όπερ ευλόγως έΟεωρεϊτο μέχρι τούδε
ώς το τελειότερον τών τοιούτου τύπου αγαλμά-
των.
Προς το έκ Τενέας ομοιάζει τό προκείμενον
άγαλμα κατά το έπίμηκες τών σκελών και τό
σχετικώς λεπτάν τών μηρών και κατά τήν διά τών
γνωρισμάτων τούτων έκφραζομένην εννοιαν ευκι-
νησίας και κομψότητος' άλλά τό έκ Τενέας μειο-
νεκτεί έν τη παραστάσει της φυσικής άληΟείας ώς
προς τήν διάπλασιν τών ώμων, οί'τινες, άντιΟέτως
πράς τό εύρύ και όριζόντιον τών ώμων του προ-
κειμένου άγάλματος, και μικροί εινε και παρά φύ-
σιν προς τά κάτω κλίνουσι. Έν τω έκ Τενέας δε
άγάλματι εξαίρεται ό σκελετός, της διαπλάσεως
της σαρκός τιθεμένης έν ήσσονι μοίρα, έν ω έν τω
προκειμένω άγάλματι ήτε διάπλασις τοΟ σκελετού
και ή της σαρκός διατελοϋσιν έν αρμονία, ώς δύ-
ναται τις νά άντιληφθή παραβάλλων ιδίως τό ό-
στεώδες τών μορφών τοΟ προσώπου τοΟ έκ Τενέας
άγάλματος πρός το σ/ετικώς ευτραφές τών μορ-
φών τοΟ προσώπου του προκειμένου άγάλματος, έν
ω, παρά το δεδηλωμένον τυπικόν μειδίαμα τών
χειλέων, δύναται τις άληθώς νά πεισθή ότι ΰπο-
δηλοΰται εκφρασίς τις και χάρις.
Κατά ταύτα τό προκείμενον άγαλμα φαίνεται
3ν τό τελειότατον τών τοιούτου τύπου άγαλμάτων.
Ευλόγως δέ ούτω σχετικώς τέλειον τύπον άγάλ-
ματος εΰρίσκομεν έν Αττική, διότι έν Αττική
περιέμενέ τις ότι θά έτελειοποιεϊτο ο τύπος ούτος.
Έν ετι βήμα προχωρεί έπί τά πρόσω ή άρχαίκή
τέχνη έν Αττική και παράγονται τά καλά έκεϊνα
τών έν τω Μουσείω της Ακροπόλεως άρχαίκών
γυναικείων άγαλμάτων.
Έν Αθήναις μηνί Ίουνίω 1902
II. Καββαδίας
ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 11102.
ΑΡΧΑΙΚΟΝ ΑΓΑΛΜΑ ΕΞ ΑΤΤΙΚΗΣ
50
νχ θεωρηθή ώς τις παραλλαγή της έν τοις π-ρ.οει-
ρημένοις άγάλμασιν έλικοειδοΟς διαθέσεως των
βοστρύχων. Είνε δε ταύτα μία έπί πλέον άπόδει-
ςις της επί μακρόν χρόνον οιονεί κατά συνθήκην
τηρήσεως τοΟ περί ού ό λόγος τύπου αγαλμάτων,
των τεχνιτών περιοριζόμενων εις τήν κατά το έφι-
κτόν τελειοποίησιν της παραστάσεως της μορφής
και εις μικράς τινάς παραλλαγάς επί των καθ' έ-
καστα.
, Άλλ' έν ω κατά τά είρημένα το προκείμενον
άγαλμα ομοιάζει τοις έκ των νήσων, είνε ώς προς
τήν διάπλασιν των μορφών τοΟ σώματος πολύ τε-
λειότερον ογι μόνον του έκ θήρας, άλλά και τοΟ
έκ Μήλου" και τοΟ έκ Πτωου αγάλματος (ίδε σ.
43 σημ. 5 ) εινε τούτο πολύ ύπέρτερον και προς
το έτερον έξ Αττικής άγαλμα (ίδε σ. 43 σημ. 6 )
παραβαλλόμενον φαίνεται κοεΐττον όν, διότι δεν
Ι'χει τούτο ας έκεϊνο ανωμαλίας έν τή διαπλάσει
τών καθέκαστα μορφών και ιδίως των μορφών τοΟ
προσώπου. Άλλ' όχι μόνον τών μνημονευθέντων
αγαλμάτων τελειότερον είνε, άλλά και αύτοΟ του
έκ Τενέας, όπερ ευλόγως έΟεωρεϊτο μέχρι τούδε
ώς το τελειότερον τών τοιούτου τύπου αγαλμά-
των.
Προς το έκ Τενέας ομοιάζει τό προκείμενον
άγαλμα κατά το έπίμηκες τών σκελών και τό
σχετικώς λεπτάν τών μηρών και κατά τήν διά τών
γνωρισμάτων τούτων έκφραζομένην εννοιαν ευκι-
νησίας και κομψότητος' άλλά τό έκ Τενέας μειο-
νεκτεί έν τη παραστάσει της φυσικής άληΟείας ώς
προς τήν διάπλασιν τών ώμων, οί'τινες, άντιΟέτως
πράς τό εύρύ και όριζόντιον τών ώμων του προ-
κειμένου άγάλματος, και μικροί εινε και παρά φύ-
σιν προς τά κάτω κλίνουσι. Έν τω έκ Τενέας δε
άγάλματι εξαίρεται ό σκελετός, της διαπλάσεως
της σαρκός τιθεμένης έν ήσσονι μοίρα, έν ω έν τω
προκειμένω άγάλματι ήτε διάπλασις τοΟ σκελετού
και ή της σαρκός διατελοϋσιν έν αρμονία, ώς δύ-
ναται τις νά άντιληφθή παραβάλλων ιδίως τό ό-
στεώδες τών μορφών τοΟ προσώπου τοΟ έκ Τενέας
άγάλματος πρός το σ/ετικώς ευτραφές τών μορ-
φών τοΟ προσώπου του προκειμένου άγάλματος, έν
ω, παρά το δεδηλωμένον τυπικόν μειδίαμα τών
χειλέων, δύναται τις άληθώς νά πεισθή ότι ΰπο-
δηλοΰται εκφρασίς τις και χάρις.
Κατά ταύτα τό προκείμενον άγαλμα φαίνεται
3ν τό τελειότατον τών τοιούτου τύπου άγαλμάτων.
Ευλόγως δέ ούτω σχετικώς τέλειον τύπον άγάλ-
ματος εΰρίσκομεν έν Αττική, διότι έν Αττική
περιέμενέ τις ότι θά έτελειοποιεϊτο ο τύπος ούτος.
Έν ετι βήμα προχωρεί έπί τά πρόσω ή άρχαίκή
τέχνη έν Αττική και παράγονται τά καλά έκεϊνα
τών έν τω Μουσείω της Ακροπόλεως άρχαίκών
γυναικείων άγαλμάτων.
Έν Αθήναις μηνί Ίουνίω 1902
II. Καββαδίας
ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 11102.