Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1902)

ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ

ΣΓΜΒΟΑΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ] ΣΤΟΡΙ ΑΝ
ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
ΕΝ ΕΑΑΑΔ1

Οχι άναξίά λόγου έν τη ιστορία της χριστιανι- εκκλησίας και εγειναν παρ' έμοΟ αί μελέται έκεΐ-
κής τέχνης έν Ελλάδι εϊνε ή κατά τάς ύπωρείας ναι, ών τά πορίσματα εκθέτω ένταΟθα.
του ΓμηττοΟ παρά την ΚνΛΛου πήραν, πηγήν Ό οδοιπόρος, άντιπαρελθών τον έρημον άνήφο-

περιωνυμον και κατά τους αρχαίους χρόνους, κει- ρον τον άναβιβάζοντ' άπό των Αθηνών, εΐςέρχεται
μένη Καισαριανή, ην έπεσκέφΟην τη 29 Ίανουα- δια πύλης εϊς μέσην τινά όδον, ής εγγύς προς τά
ρίου 1889 κοινή μετά του άρχιτέκτο,νος κ. Ιωσήφ δεςιά έπι υψώματος όρθοΟνται τά κτίρια της μο-
.Δέλλ, ό'τε και έσχεδιάσθησαν τά διαγράμματα της νής, έν ω άφ' ετέρου αριστερά ανοίγεται αυλή, ής

Είκών 1.

ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ. ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Κατά σχεδιογράφησιν τον κ. Δέλλ.

το μεν άνατολικον κατέ/ει ή μικρά έκκλησία, αί περιχώροις μεγάλης πόλεως, ής ή γειτονία και

δέ λοιπαί πλευραι φέρουσι γύρω τούς ξενώνας. Τό μόνη έφαίνετο παρέχουσα ίκανήν άσφάλειαν εις

δέ ό'λον περιβάλλει έν τετραγώνω τοίχος μή έ'χων τούς ήσύχους άναχωρητάς.

την όχυρωματικήν έκείνην όψιν τήν άλλως συνήθη Ή δ' έκκλησία έχει έν τοις κυρίοις μέρεσιν άρ-
εις τάς μονάς της Ανατολής. Και ή όλη δέ διά- χιτεκτονικήν ούτως ώραίαν και έπιμεμελημένην,
θεσις των οικοδομών ένΟυμίζει διά του άνειμένου ώςτε εϊνε αξία νά έπισύρη τήν προςο/ήν και αύτών
πως αύτής, ότι ευρισκόμεθα έν τοις άγροτικοϊς των δυςκόλων μελετητών. Άλλά παρατηρητέον,