Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1902)

Η ΚΛΕΨΓΔΡΑ ΠΑΡΑ ΤΟΙΣ ΑΡΧΑΙΟΙΣ

I. Αρχαιολογικά τινχ εί>ρήμ.ατ·χ

•Έν τή Κβνυβ Λΐ'θΙιβοΙοο;ίηυβ (1899 I σελ. 7)
ό Ροΐΐϊβι* έόημοσίευσεν εικόνα και περιγραφήν περι-
έργου τινός ωοειδούς αγγείου, πηλίνου, του VI
αιώνος - .Χ. ευρεθέντος έν Βοιωτία, ήδη δέ ευρι-
σκομένου εν τω Μουσείω τοΰ Λούβρου καί φέρον-
τος παραστάσεις του Ηρακλέους φονεύοντος τον
λέοντα της Νεμέας. Το άγγεϊον τούτο, ύψους 22
ύφμ., εινε εντελώς κλειστόν άνωθεν, εχει πυθμένα
έπίπεδον φέροντα πολλά τρυπήματα (ήΟμοειδή),
και κέκτηται, λαβήν κοίλην κυκλικήν ιαύλόν καμ-
πύλονί συγκοινωνοϋσαν μετα ουο σημείων του
εσωτερικού αύτοΰ, τετρυπημενην οι κατα το ανω
άκρον αύτη: εις μίαν μικράν οπήν. Ο ΡοΙΙϊβΓ ύπέ-
Οεσεν ότι ήτο άγγεϊον χρήσιμον προς καταιονήσεις
ή προς κατάβρεγμα.

Έν τω αύτω τόμω (σελ. 323-328) ό (]Ιθγ-
πιοηΐ-Οαηηβαιι έδωκε την αληθή Οεωρίαν της πλη-
ρώσεως τοΟ άγγείου, ({Βυθιζόμενου εν τινι ύγρώ
καί πληρουμένου κάτωθεν, κλειομ.ενης δέ κατά τήν
έξαγωγήν αύτοΟ έκ τοΰ ύγροΰ της άνωθι οπής δια
τοΰ δακτύλου), συμπεραίνει δ' ώς πιθανωτέραν τήν
χρήσιν αύτοΰ προς καταιονήσεις.

Άφ' ετέρου ό ΒιιΙΙβ έδημοσίευσεν έν ΜίΐΙηβί-
1αη§βη (Ιβδ Κ. I). ΑγοΙι. ΙηδίίΐιαΙδ (1897 σελ. 387)
μελέτην περί τεμαχίων άγγείου άνευρεθέντος έν
τω ίερώ της Έλευσϊνος καί ευρισκομένου έν τω
αύτόθι Μουσείω, φέρουσαν τίτλον « Μ ϊ α § υηι]
δίΐβη » έκ τής μιας των παραστάσεων των έπί του
άγγείου τούτου είκονιζομένων. Ό δέ Ζαίιη (Ζαΐ'
Μί(1ίΐδν,·ΐ8Θ «ιΐ8 Εΐβιΐδίδ), έν τω αύτω περιοδικω
(1899 σελ. 339), ορθώς θεωρεί το άγγεϊον τοΰτο
δμοιον προς το ύπό του ΡοΙΙϊβΓ περιγραφέν.

Ομοιον, μεθ' ομοίων παραστάσεων, περιγραφέν
ύπο του ΚίθδβπΙζΙ^ (έν ΛιόΙι. Απζβί^βΓ 1899,
σελ. 57), εύρέθη έν άρναίω τάφω έν τω Καυκάσω.

Ό Ζαίιη ούοετέραν των ύποθέσεων τοΟ ΡοΙΙϊβΓ
παραδέχεται, ένεκα τής σμικρότητας του δοχείου,

Ιί*ΗΜ1ίΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1902

οδηγούμενος δέ ύπο των πνευματικών τοΰ Άλε-
ξανορέως "Ηρωνος ορθώς συμπεραίνει ό'τι τά δο-
χεία τχυτα έχρησίμευον πρός άντλησιν οίνου,
στηριζόμενα έπί τής αύτής άρχής έφ' ής καί ή
σημερινή οίνήρυσις (ρϊρβΙΙβ). Ού μόνον δ' ώς αν-
τλία έχρησίμευον, άλλά καί ώς στραγγιστήρια
άποχωρίζοντα τόν οίνον τής τρυγός, ένεκα τοΰ
ήθμοειδοΰς τοΰ πυθμενο; αύτών.

Ό Ζαίιη περιγράφει καί έτερον άγγεϊον πήλι-
νον, άνευ παραστάσεων, έκ Τανάγρας. "Ομοιον
άγγεϊον πήλινον, έπισης άνευ παραστάσεων, εύ-
ρεθέν έν Βοιωτία,(πιθανώς αύτο τοΰτο το τοΰ Ζαίιη),
είδον παοά τώ ένταΰθα άοναιοπώλη κ. ΙΙαπαΟΓαα.

Γι ι Λ· ιί I \ ι

Τό υψος αύτοΰ εινε 9,4 ύφμ, μετά δέ τοΰ αύλοΰ
12,6 ύφμ, ή δέ χωρητικότης τής κωδύας εινε
230 κ. ύφα.

Τέλος ό Ζαίιη περιγράφει καί έτερον άγγεϊον,
χαλκοΰν, διάφορόν πως το σχήμα, εύρεθέν έν Γα-
λαξειδίω, καί εύρισκόμενον έν τω Έθνικω Μου-
σείω. Το άγγεϊον τοΰτο, όπερ έςητάσαμεν καί
ήμεΐς, /άρις εϊς τήν καλωσύνην τοΰ Εφόρου κ.
Τσούντα, ε/ει σχήμα ώοΰ, μήκους 5,0 ύφμ, εις
τό οςύ του οποίου ύπάρχουσιν αί μικραί όπαί, έν ώ
εις το άντίθετον τούτων μέρος ύπάρχει μεγάλη
οπη, κλειομενη ερμητικως οια οισκου φέροντος
ενθύν ανΛόν, οκταγώνου τομής, μήκους 25 ύφμ.
Περί δέ τό άκρον τοΰ αύλοΰ ΰπάρχουσι δύο πτε-
ρύγια χρησιμεύοντα ώς λαβαί, καί προς άνάρτησιν
τοΰ οργάνου. Η χωρητικότης τοΰ ώοΰ είνε 73 κ.
ύφμ, τοΰ δέ αύλοΰ 4 κ. ύφμ. "Αξιον παρατηρήσεως
εις το άγγεϊον τοΰτο εινε ό'τι άπέδιδεν όσαήν τινα
τρυγός ή ελαίου ταγκού.

Πάντα τά άγγεϊα ταύτα στηρίζονται έπί τής
αυτής αρχής, πάντα ο έχρησίμευον ως οινηρυσεκ:
κατά τον Ζαίιη. Ο Ηρων, περιγράφων τοιαύτα
άγγεϊα, δεν δίδει ίδιον όνομα αύτοϊς, άλλά λέγει
κατασκευασμάτιον πρός το οίνοχοεΐν χρήσιμον (έκ-
δοσις δοηηιίαΊ, 1899), ό δέ Φίλων ό Βυζάντιος
ούδέν μέν όνομα δίδει εις όμοιας κατασκευής άγ-
γεϊον, έτερον δέ, παρεμφερές πρός τήν σημερινήν

2