DOI article:
Staēs, Balerios N.: Pyxis ex Eretreias
DOI article:Wilhelm, Adolf: Attikē epigraphē ek Chalkidos
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14643#0080
135
ΑΤΤΙΚΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΕΚ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
136
δύο μορφών προς τϋμμετρικήν οϊκονομίαν της εικό-
νος και έγραψε ταύτας άδιαφόρως. Έάν όμως θεω-
ρηθή έπάναγκες νά δρισθή καί αύτη ή λεπτομέ-
ρεια, δεν είνε δύσκολον ν' άναζητηθώσιν αί μορ-
φαί αύται μεταξύ των θεαινών, των μνημονευομέ-
νων έν τω Όμ.Τμνω ή μεταξύ των τοπικών θεο-
τήτων και Νυμφών, ώς επραξεν Ό ΟΓαβνβη κατά
την έρμηνείαν τοΟ προμνημονευθέντος μνημείου
(Πρβλ. Μοη.' Ρίοί ένθ άν. σ.169).
Εν τέλει άς είπωμεν ολίγα τινά περί του τό-
που της κατασκευής του αγγείου. Ώς ανωτέρω
έλέχθη τό άγγεΐον ευρέθη έν Έρετρία, αλλά τό
γεγονός τούτο δεν είνε βεβαίως και άπόδειςΊς του
δτι τοΟτο κατετκευάσθη έκεϊ, διότι θεωρείται ώς
βέβαιον δτι τά του είδους τούτου πολυτελή άγγεϊα
δεν κατεσκευάζοντο έν Έρετρία άλλ' έν Αττική,
οπόθεν και άπεστέλλοντο έκεϊσε προς πώλησιν'.
Αληθώς δε έν Έρετρία δεν ευρίσκονται ή σπανίως
τά άγγεϊα ταΟτα2. 'Αλλώς προς το άπεικονιζόμενον
παρ' ημών άγγεΐον τούτο, έχομεν προσέτι νά παρα-
τηρήσωμεν δτι ή παρουσία της Άθηνας, ούτω ώς
είπομεν, έπιδεικτικώς εικονιζόμενης, παρέχει μεί-
ζονα πιθανότητα εις την εϊ/.χσίαν, δτι τό άγγγεϊον
είνε Αττικής προελεύσεως.
Β. ΣΤΑΗΣ
1 Πρόλ. καί τό εϋρεθέν έν Έρετρία, άλλ' ώς Άζζιχόν δηλοΰμενον
ομοίου σχήματος άγγεΐον τό δημοσιευθέν δπό ϋβυΙ)π61', ^Ιπ'ΙιιιοΙ)
Β. IV, 1900 σ. 144.
3 Έν τω ήμετέρω Μουσείω μεταξύ έκατοστυος Έαετρικών αγ-
γείων δέν ευρίσκονται $) τρεις τοιαυται -υξίδες
ΑΤΤΙΚΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΕΚ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
Ή ύπό τοΟ κ. Γ. Α. Παπαβασιλείου έν τη έφη-
μερίδι ταύτη σ. 29 έκδεδομένη έπιγραφή, άν καί
εύρέθη έκτισμένη έν τοίχω κήπου τινός έν Χαλ-
κίδι, άναμφισβητήτως δμως προέρχεται έξ Ατ-
τικής. Τούτο άποδεικνύει πρώτον μ,έν το περιεχό-
μενον αύτής, δεύτερον δέ καί ή γραφή. [Ιερί τού-
των θά σημειώσω τά δέοντα /ωρίς νά πραγμα-
τευθώ τάς λεπτομέρειας της έξηγήσεως καί της
συμπληρώσεως του κειμένου.
"Οτι οί έν τη επιγραφή αναφερόμενοι θεοί καί
ήρωες άνήκουσιν εις την Αττική ν καί ούχί εις τήν
Χαλκίδα, άριδήλως προκύπτει έκ των στίχων 9
καί 10 της Α πλευράς του λίθου. Έν τω πρώτω
τών στίχων τούτων ό έκδοτης συνεπλήρωσεν ζΐί,ΐ]
Τροπαίου έν Κννό[ο κεφαΛεϊ, ορθώς μεν τό
όνομα του Διός, σφαλλόμενος δέ περί του έπιθέτου,
ταυτίζων μάλιστα τον έν ω το ιερόν του Διός τού-
του τόπον άκρα τινί παρά τήν Χαλκίδα τά νυν
κακοκεφαλτ\ λεγομένη. Άλλά γνωστή είνε τοις τα
Αττικά μελετώσιν ή έπί τή Κυνοσονρα τν\α Σα-
ΛααΧνοο. λατρεία τοΟ Διός τοΟ Τροπαίου. Εις μνή-
μην της ένδοξου μάχης οί Αθηναίου, ώς λέγει ό
Θουκυδίδης II 92, α τρόπαυον εθτΎ\θαν δθεν άνα-
γαγόμενου έκράτηΰαν»' το δέ τρόπαιον τούτο,
ίδρυμένον έπί τω Τρόπαια άκρα καλουμένω άκρω
τηρίω της Κυνοσούρας, αναφέρεται καί υπό τοΰ
Παυσανίου έν τή περιγραφή τής Σαλαμίνος I 36,1
καί έν τή ύπό τοΟ κ. Χ. Τσούντα έκδεδομένη
έπιγραφή Έφημ. άρχ. 1884 σ. 16ο στ. 33—]ν.
έφ ον κείται, τό Θεαυατοκίέονο, τρόπαιον κατά
Περσών καϊ πολνάνδρευον τώκκτλ. 1 καί έν τοις
περί τών έφήβων ψηφίσμασιν ΟΙΑ. II 467. 471,
πρβ. «1. ΤοβρίΪ6ΐ\ ζ)ααθδΙιοηβ8 ΡίδϊδΙί'αΙθαβ ρ. 21
(Ββίΐΐ'ϋ§β ζυι· §ΓΪβο1ιΪ8θΙιβη ΑΐΐβιΊιιιτίδννίδδβηδοΙίίΐίΊ,
σ. 16); Α. Βπυβι·, (ΈδΙβΠ'. .Ι&ΙΐΓβδΙιβΗβ IV σ. 67.
Συμπληρώ λοιπόν άδιστάκτως : Δυυ] Τροπαίου
έν Κννοσ[ονραυ 2.
1 Της επιγραφής ταύτης εύρον χαί δύο ανέκδοτα τεμάχια- τά μέν
περιέχει ολίγα μο'νον γράμματα χαί άνήκει εις τούς τελευταίους στί-
χους, τά δέ άλλο πιθανώς εις τά ψήφισμα ου τά τέλος σώζεται έπί
τοϋ ά'νω μέρους τοΰ λίθου.
2 "Αλλη Κυνόσουρα είνε η γνωστή ά'χρα τοϋ Μαραθώνος, μνημο-
νευομένη καί έν τή έν Κουχουνάρι εΰρεθείση έπιγραφή (ίδέ κατωτέρω σ.
140) Α. στ. 18, κατά Η. νοη ΡιόΙΙ, Ρ&ϊΙί δαΟΓί ρ. 46 πρός τώι
/?ω^?]ώ» ί'ν Κνγοσοίψαι.
ΑΤΤΙΚΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΕΚ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
136
δύο μορφών προς τϋμμετρικήν οϊκονομίαν της εικό-
νος και έγραψε ταύτας άδιαφόρως. Έάν όμως θεω-
ρηθή έπάναγκες νά δρισθή καί αύτη ή λεπτομέ-
ρεια, δεν είνε δύσκολον ν' άναζητηθώσιν αί μορ-
φαί αύται μεταξύ των θεαινών, των μνημονευομέ-
νων έν τω Όμ.Τμνω ή μεταξύ των τοπικών θεο-
τήτων και Νυμφών, ώς επραξεν Ό ΟΓαβνβη κατά
την έρμηνείαν τοΟ προμνημονευθέντος μνημείου
(Πρβλ. Μοη.' Ρίοί ένθ άν. σ.169).
Εν τέλει άς είπωμεν ολίγα τινά περί του τό-
που της κατασκευής του αγγείου. Ώς ανωτέρω
έλέχθη τό άγγεΐον ευρέθη έν Έρετρία, αλλά τό
γεγονός τούτο δεν είνε βεβαίως και άπόδειςΊς του
δτι τοΟτο κατετκευάσθη έκεϊ, διότι θεωρείται ώς
βέβαιον δτι τά του είδους τούτου πολυτελή άγγεϊα
δεν κατεσκευάζοντο έν Έρετρία άλλ' έν Αττική,
οπόθεν και άπεστέλλοντο έκεϊσε προς πώλησιν'.
Αληθώς δε έν Έρετρία δεν ευρίσκονται ή σπανίως
τά άγγεϊα ταΟτα2. 'Αλλώς προς το άπεικονιζόμενον
παρ' ημών άγγεΐον τούτο, έχομεν προσέτι νά παρα-
τηρήσωμεν δτι ή παρουσία της Άθηνας, ούτω ώς
είπομεν, έπιδεικτικώς εικονιζόμενης, παρέχει μεί-
ζονα πιθανότητα εις την εϊ/.χσίαν, δτι τό άγγγεϊον
είνε Αττικής προελεύσεως.
Β. ΣΤΑΗΣ
1 Πρόλ. καί τό εϋρεθέν έν Έρετρία, άλλ' ώς Άζζιχόν δηλοΰμενον
ομοίου σχήματος άγγεΐον τό δημοσιευθέν δπό ϋβυΙ)π61', ^Ιπ'ΙιιιοΙ)
Β. IV, 1900 σ. 144.
3 Έν τω ήμετέρω Μουσείω μεταξύ έκατοστυος Έαετρικών αγ-
γείων δέν ευρίσκονται $) τρεις τοιαυται -υξίδες
ΑΤΤΙΚΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΕΚ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
Ή ύπό τοΟ κ. Γ. Α. Παπαβασιλείου έν τη έφη-
μερίδι ταύτη σ. 29 έκδεδομένη έπιγραφή, άν καί
εύρέθη έκτισμένη έν τοίχω κήπου τινός έν Χαλ-
κίδι, άναμφισβητήτως δμως προέρχεται έξ Ατ-
τικής. Τούτο άποδεικνύει πρώτον μ,έν το περιεχό-
μενον αύτής, δεύτερον δέ καί ή γραφή. [Ιερί τού-
των θά σημειώσω τά δέοντα /ωρίς νά πραγμα-
τευθώ τάς λεπτομέρειας της έξηγήσεως καί της
συμπληρώσεως του κειμένου.
"Οτι οί έν τη επιγραφή αναφερόμενοι θεοί καί
ήρωες άνήκουσιν εις την Αττική ν καί ούχί εις τήν
Χαλκίδα, άριδήλως προκύπτει έκ των στίχων 9
καί 10 της Α πλευράς του λίθου. Έν τω πρώτω
τών στίχων τούτων ό έκδοτης συνεπλήρωσεν ζΐί,ΐ]
Τροπαίου έν Κννό[ο κεφαΛεϊ, ορθώς μεν τό
όνομα του Διός, σφαλλόμενος δέ περί του έπιθέτου,
ταυτίζων μάλιστα τον έν ω το ιερόν του Διός τού-
του τόπον άκρα τινί παρά τήν Χαλκίδα τά νυν
κακοκεφαλτ\ λεγομένη. Άλλά γνωστή είνε τοις τα
Αττικά μελετώσιν ή έπί τή Κυνοσονρα τν\α Σα-
ΛααΧνοο. λατρεία τοΟ Διός τοΟ Τροπαίου. Εις μνή-
μην της ένδοξου μάχης οί Αθηναίου, ώς λέγει ό
Θουκυδίδης II 92, α τρόπαυον εθτΎ\θαν δθεν άνα-
γαγόμενου έκράτηΰαν»' το δέ τρόπαιον τούτο,
ίδρυμένον έπί τω Τρόπαια άκρα καλουμένω άκρω
τηρίω της Κυνοσούρας, αναφέρεται καί υπό τοΰ
Παυσανίου έν τή περιγραφή τής Σαλαμίνος I 36,1
καί έν τή ύπό τοΟ κ. Χ. Τσούντα έκδεδομένη
έπιγραφή Έφημ. άρχ. 1884 σ. 16ο στ. 33—]ν.
έφ ον κείται, τό Θεαυατοκίέονο, τρόπαιον κατά
Περσών καϊ πολνάνδρευον τώκκτλ. 1 καί έν τοις
περί τών έφήβων ψηφίσμασιν ΟΙΑ. II 467. 471,
πρβ. «1. ΤοβρίΪ6ΐ\ ζ)ααθδΙιοηβ8 ΡίδϊδΙί'αΙθαβ ρ. 21
(Ββίΐΐ'ϋ§β ζυι· §ΓΪβο1ιΪ8θΙιβη ΑΐΐβιΊιιιτίδννίδδβηδοΙίίΐίΊ,
σ. 16); Α. Βπυβι·, (ΈδΙβΠ'. .Ι&ΙΐΓβδΙιβΗβ IV σ. 67.
Συμπληρώ λοιπόν άδιστάκτως : Δυυ] Τροπαίου
έν Κννοσ[ονραυ 2.
1 Της επιγραφής ταύτης εύρον χαί δύο ανέκδοτα τεμάχια- τά μέν
περιέχει ολίγα μο'νον γράμματα χαί άνήκει εις τούς τελευταίους στί-
χους, τά δέ άλλο πιθανώς εις τά ψήφισμα ου τά τέλος σώζεται έπί
τοϋ ά'νω μέρους τοΰ λίθου.
2 "Αλλη Κυνόσουρα είνε η γνωστή ά'χρα τοϋ Μαραθώνος, μνημο-
νευομένη καί έν τή έν Κουχουνάρι εΰρεθείση έπιγραφή (ίδέ κατωτέρω σ.
140) Α. στ. 18, κατά Η. νοη ΡιόΙΙ, Ρ&ϊΙί δαΟΓί ρ. 46 πρός τώι
/?ω^?]ώ» ί'ν Κνγοσοίψαι.