DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Angeia Eretrias
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14653#0013
5
ΑΓΓΕΙΑ ΕΡΕΤΡΙΑΣ
6
ευρεθέντων γεωμετρικών τάφων άποτελοΟσιν οί τά-
φοι των μικρών παιδίων (οκτώ τάφοι ηλικιωμένων
έπί πεντήκοντα άνευρεθέντων τοιούτων). "Οτι δ'
ύπηρχον νεκροταφεία μικρών παιδιών ή τουλάχι-
στον ΐδιαίτεραι θέσεις έν τοις άρχαίοις νεκροτα-
φείοις δια μικρά παιδία αποδεικνύεται εκ της παρα-
τηρήσεως τοΟ Οΐ'δί, όστις έν Μεγάροις Τβλάίοις
ανεΟρεν έν τω νεκροταφεία) έν ώρισμένη τινι έκτά-
σει αποκλειστικώς νεκρούς παιοίων τεΟαμμένων έν
άμφορεΰσιν 1.
Τά χρησιμεύοντα ώς τάφοι παιοίων τοιαύτα αγ-
γεία εύρίσκονται έφ' όλου σχεδόν του νεκροταφείου
εις μικρόν πάντοτε βάθος, συνήθως μεταξύ ή κα-
τωτέρω τάφων μετά μελανόμορφων ληκυΟίων, οϊ'-
τινες έζαιοετικώς άφθονοΟσιν έν τώ νεκροταφείω
του Υγειονομείου' εκειντο 6 άπλώς έν τώ χώματι
άνευ τινός κτιστού περιβλήματος έχοντα πλαγίαν
θέσιν και ΰπεστηρίζοντο όπως και έν Ελευσϊνι2
συνήθως διά λίθων.
Τό στοΐλίον αύτών ήτο ανεξαιρέτως έστραμμέ-
νον ποος άνατολάς, ή οέ κεφαλή του νεκροΟ εύρί-
σκετο παρά το στόμιον. Κάλυμμα ΪΟιον κωνικού
σχήυ,ατος υ,ετά μικράς κομβιοειοους λαβής έπί της
κορυφής του κώνου ειχον μόνον ουο, τα οε Λοιπά
έκαλύπτοντο ή δι' άλλων μικροτέρων αγγείων, λε-
κανών συνήθως, ή και διά λίθινων πλακών. Κτε-
ρίσματα συνήθως δεν ύπηρχον έν αύτοϊς ούτε έξω-
θεν αύτών, αόνον ο έν δύο πίΟοις ευρέθησαν ώς
μόνα κτερίσματα ολίγα μικρά άγγεϊα.
Οί γεωμετρικοί τάφοι ηλικιωμένων προσώπων
περιεϊχον παραδόξως πάντες νεκρούς κεκαυμένους.
Ή παρατηρηΟεϊσα κατά τήν άνασκαφήν των
παρά το Δίπυλον γεωμετρικών τάφων 3 μεγάλη
σχετικώς υ,ειονότης τών έχόντων κεκαυμένον νε-
κρόν, και ή παρατήρησις τοΟ Φιλίου 4, ότι έν Έλευ-
σΐνι κατά τούς γεωμετρικούς χρόνους ταφή και
ούχϊ καυσις ήν το σύνηθες, έγένετο αφορμή νά πι-
στευθή, οτι μόνον όλως εξαιρετικώς έγίνετο χρή-
σις της καύσεως τών νεκρών κατά τούς γεωμετρι-
κούς χρόνους5. Άλλ' όμως και ή παρά τον "Αρειον
Πάγον άνεύρεσις τάφων γεωμετρικών χρόνων μετά
1 Μοηιιιη. ηιιI. ά. Ι,ϊηα I 770.
2 Έφηΐχ. Αρχ.. 1'889, 173-174.
3 Μία. 1893, 148.
' Έφημ. Άρχ. 1889, 186.
8 Πρβλ. τελευταίον ΡβπΌΐ. Οΐιίρίβζ ΙιίίΙ. (1β 1'ηγΙ VII 51.
κεκαυμένων νεκρών ' και ή τελευταία ανασκαφή έν
Έλευσϊνι 2, καΟ' ήν τό εν τέταρτον σχεδόν του
όλου αριθμού τών γεωμετρικών τάφων είχε νεκρούς
κεκαυμένους, άποδεικνύουσιν, ότι έν Αττική κατά
τούς γεωμετρικούς χρόνους ήτο μεν πάντοτε ή
καυσις όλιγώτερον έν χρήσει ή ή ταφή, άλλ' όμως
ή αναλογία τών μετά κεκαυμένων νεκρών τάφων
πρός τούς έχοντας άκαύστους τοιούτους θά ήτο
σχεοον η αυτη, οια και κατα τους μεταγενέστε-
ρους χρόνους. Έν τοις έκτός της Αττικής γεω-
μετρικούς νεκροταφείοις ήτο έπίσης συνήθης ή καυ-
σις τών νεκρών, ώς άποδεικνύεται έν Κρήτη3 έκ
του πλήθους τών εύρεθεισών πήλινων όστοθηκών
και έκ τών παρατηρήσεων του Οΐ'δΐ έν Ιταλία και
άλλων διαφόρων έν μικρασιατικαϊς πόλεσιν4.
ΕΊκών 3.
νηπίων, ων τήν καυσιν έκώλυεν ίσως ή τρυφερό-
της τών οστών, άτινα θά έξηφανίζοντο παντελώς
έν τη πυρα, ή κα'ι άλλος άγνωστος ήμϊν λόγος,
ούδεΐς τάφος γεωμετρικών χρόνων μετ' άκαύστου
νεκρού εύρέθη. Έκ τούτου θά ήδύνατό τις νά πι-
στεύση, ότι έκεϊ ήτο έν χρήσει μόνη ή καΟσις τών
νεκρών, άλλ όμως έγω κλίνω μάλλον νά παρα-
δεχθώ, ότι ή μέχρι τούδε εύρεσις μόνον τάφων
μετά κεκαυμένων νεκρών εινε τυχαία, και ότι κα'ι
τάφοι γεωμετρικοί μετ' άκαύστων νεκρών ύπήρ-
1 ΒβΓί. ΡΙιϊΙοΙ. ΛνοοΙι. 1898, 318.
- Σχιϊς ε. ά. σελ. 77.
3 Αω. 3. οΓ. Α. 1897,204 0.-8Γ τ.Ζ\. «*ί 1901,290 ΗαΙΜιβιτ
και αϋτο'Ο: σελ. 300 ΜαΠΛΠΪ.
* I. Η. 81. 1887, 64 χαϊ 1. ΡαΙοιι. ΜίΙΙ. 1887, 224 ΛνίιιΙοι·.
"Ιδε χαί ΒοΙιΙαα Βοίοΐί$οΙιβ ν»8<;η [ΙβΛιώ. 1888) σελ. 327.
ΑΓΓΕΙΑ ΕΡΕΤΡΙΑΣ
6
ευρεθέντων γεωμετρικών τάφων άποτελοΟσιν οί τά-
φοι των μικρών παιδίων (οκτώ τάφοι ηλικιωμένων
έπί πεντήκοντα άνευρεθέντων τοιούτων). "Οτι δ'
ύπηρχον νεκροταφεία μικρών παιδιών ή τουλάχι-
στον ΐδιαίτεραι θέσεις έν τοις άρχαίοις νεκροτα-
φείοις δια μικρά παιδία αποδεικνύεται εκ της παρα-
τηρήσεως τοΟ Οΐ'δί, όστις έν Μεγάροις Τβλάίοις
ανεΟρεν έν τω νεκροταφεία) έν ώρισμένη τινι έκτά-
σει αποκλειστικώς νεκρούς παιοίων τεΟαμμένων έν
άμφορεΰσιν 1.
Τά χρησιμεύοντα ώς τάφοι παιοίων τοιαύτα αγ-
γεία εύρίσκονται έφ' όλου σχεδόν του νεκροταφείου
εις μικρόν πάντοτε βάθος, συνήθως μεταξύ ή κα-
τωτέρω τάφων μετά μελανόμορφων ληκυΟίων, οϊ'-
τινες έζαιοετικώς άφθονοΟσιν έν τώ νεκροταφείω
του Υγειονομείου' εκειντο 6 άπλώς έν τώ χώματι
άνευ τινός κτιστού περιβλήματος έχοντα πλαγίαν
θέσιν και ΰπεστηρίζοντο όπως και έν Ελευσϊνι2
συνήθως διά λίθων.
Τό στοΐλίον αύτών ήτο ανεξαιρέτως έστραμμέ-
νον ποος άνατολάς, ή οέ κεφαλή του νεκροΟ εύρί-
σκετο παρά το στόμιον. Κάλυμμα ΪΟιον κωνικού
σχήυ,ατος υ,ετά μικράς κομβιοειοους λαβής έπί της
κορυφής του κώνου ειχον μόνον ουο, τα οε Λοιπά
έκαλύπτοντο ή δι' άλλων μικροτέρων αγγείων, λε-
κανών συνήθως, ή και διά λίθινων πλακών. Κτε-
ρίσματα συνήθως δεν ύπηρχον έν αύτοϊς ούτε έξω-
θεν αύτών, αόνον ο έν δύο πίΟοις ευρέθησαν ώς
μόνα κτερίσματα ολίγα μικρά άγγεϊα.
Οί γεωμετρικοί τάφοι ηλικιωμένων προσώπων
περιεϊχον παραδόξως πάντες νεκρούς κεκαυμένους.
Ή παρατηρηΟεϊσα κατά τήν άνασκαφήν των
παρά το Δίπυλον γεωμετρικών τάφων 3 μεγάλη
σχετικώς υ,ειονότης τών έχόντων κεκαυμένον νε-
κρόν, και ή παρατήρησις τοΟ Φιλίου 4, ότι έν Έλευ-
σΐνι κατά τούς γεωμετρικούς χρόνους ταφή και
ούχϊ καυσις ήν το σύνηθες, έγένετο αφορμή νά πι-
στευθή, οτι μόνον όλως εξαιρετικώς έγίνετο χρή-
σις της καύσεως τών νεκρών κατά τούς γεωμετρι-
κούς χρόνους5. Άλλ' όμως και ή παρά τον "Αρειον
Πάγον άνεύρεσις τάφων γεωμετρικών χρόνων μετά
1 Μοηιιιη. ηιιI. ά. Ι,ϊηα I 770.
2 Έφηΐχ. Αρχ.. 1'889, 173-174.
3 Μία. 1893, 148.
' Έφημ. Άρχ. 1889, 186.
8 Πρβλ. τελευταίον ΡβπΌΐ. Οΐιίρίβζ ΙιίίΙ. (1β 1'ηγΙ VII 51.
κεκαυμένων νεκρών ' και ή τελευταία ανασκαφή έν
Έλευσϊνι 2, καΟ' ήν τό εν τέταρτον σχεδόν του
όλου αριθμού τών γεωμετρικών τάφων είχε νεκρούς
κεκαυμένους, άποδεικνύουσιν, ότι έν Αττική κατά
τούς γεωμετρικούς χρόνους ήτο μεν πάντοτε ή
καυσις όλιγώτερον έν χρήσει ή ή ταφή, άλλ' όμως
ή αναλογία τών μετά κεκαυμένων νεκρών τάφων
πρός τούς έχοντας άκαύστους τοιούτους θά ήτο
σχεοον η αυτη, οια και κατα τους μεταγενέστε-
ρους χρόνους. Έν τοις έκτός της Αττικής γεω-
μετρικούς νεκροταφείοις ήτο έπίσης συνήθης ή καυ-
σις τών νεκρών, ώς άποδεικνύεται έν Κρήτη3 έκ
του πλήθους τών εύρεθεισών πήλινων όστοθηκών
και έκ τών παρατηρήσεων του Οΐ'δΐ έν Ιταλία και
άλλων διαφόρων έν μικρασιατικαϊς πόλεσιν4.
ΕΊκών 3.
νηπίων, ων τήν καυσιν έκώλυεν ίσως ή τρυφερό-
της τών οστών, άτινα θά έξηφανίζοντο παντελώς
έν τη πυρα, ή κα'ι άλλος άγνωστος ήμϊν λόγος,
ούδεΐς τάφος γεωμετρικών χρόνων μετ' άκαύστου
νεκρού εύρέθη. Έκ τούτου θά ήδύνατό τις νά πι-
στεύση, ότι έκεϊ ήτο έν χρήσει μόνη ή καΟσις τών
νεκρών, άλλ όμως έγω κλίνω μάλλον νά παρα-
δεχθώ, ότι ή μέχρι τούδε εύρεσις μόνον τάφων
μετά κεκαυμένων νεκρών εινε τυχαία, και ότι κα'ι
τάφοι γεωμετρικοί μετ' άκαύστων νεκρών ύπήρ-
1 ΒβΓί. ΡΙιϊΙοΙ. ΛνοοΙι. 1898, 318.
- Σχιϊς ε. ά. σελ. 77.
3 Αω. 3. οΓ. Α. 1897,204 0.-8Γ τ.Ζ\. «*ί 1901,290 ΗαΙΜιβιτ
και αϋτο'Ο: σελ. 300 ΜαΠΛΠΪ.
* I. Η. 81. 1887, 64 χαϊ 1. ΡαΙοιι. ΜίΙΙ. 1887, 224 ΛνίιιΙοι·.
"Ιδε χαί ΒοΙιΙαα Βοίοΐί$οΙιβ ν»8<;η [ΙβΛιώ. 1888) σελ. 327.