Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1903)

95 ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ ΕΝ ΘΕΡΜΩ 96

-και τοΰτο, ότι ξένος τις έκ Σικυώνος εχάραξεν επί ρινθιακόν, έστω και μετά τίνος έπιοράσεως είτε

τοΰ εις αυτόν ανήκοντος αγγείου επιγραφή ν κατά του σικυωνικοΟ είτε και του χαλκιοικοΟ, τότε και

•τι £ν χρήσει έν τη έαυτοΰ πάτριοι άλφάβητόν' ώς προς τήν χρονολόγησιν αύτοΰ δεν δύναται νά

•διότι άπιΟανώτερον εϊνε οτι αύτο τούτο το άγγεϊον, ύπαρξη άαφίβολία. Εϊνε γενικώς οεκτόν, ό'τι μόνον

ό'περ εινε ίκανώς ογκώδης πίθος, μετηνέχθη έκεϊθε/ ή διά καθέτου κεραίας γραφή τοΟ ιώτα χαρακτη-

•εϊς θέρμον. Ό /ονδροειδής τουλάχιστον πηλός και ρίζει νεωτέρους χρόνους τοΰ αλφαβήτου τούτου,

ή εντελώς όμοια πρός τήν της κεραμίτιδος γης του ήτοι τους μετά τον έκτον αιώνα-. Άλλα το γράμμα

θέου.ου φύσις αύτοΰ δεικνύουσιν, ό'τι πρόκειται περί τοΟτο άπαντα ή διά τοιών ή και διά περισσοτέοων

προϊόντος της έπιχωρίου τοΟ Θέρμου κεραμείας. κεραιών γραφόμενον έν ταϊς έπιγραφαΐς του θέρ-

Αί δυο άλλαι έπιγραφαί διεσώθησαν επί τών μου. Εξ αυτών δε βλέπομεν, οτι δεν εϊνε ορθή ή

ζωγραφιστών έκείνων πλακών, τών οποίων τά θραύ- παρατήρησις ό'τι το £ εινε πάντοτε νεώτερον τοΰ

σματα ευρέθησαν πλησίον τοΰ ναοΟ έν οίκοόομή- διά τεσσάρων κεραιών γραφομένου3. Διότι έν τη

ματι καταστραφέντι βεβαίως έπί Φιλίππου Ε' τό λέξει ^Ιρια γράφεται και κατά τους δύο τρόπους,

218 ή 206 προ Χρίστου. Εϊνε αύται: ήτοι πρώτον διά τεσσάρων κεραιών και έλικοειοώς

Υ Α Ρ £ Τ £: Μ Ρ "> Ρ ^ Μ μάλλον, ευθύς δέ κατόπιν διά τριών μόνον άλ-
λως τών αρχαιοτέρων άγγείων τό άλφάβητον,

Ένταΰθα ευρίσκεται δις το χαρακτηριστικον του όπου άποκλειστικώς έπικρατεϊ ή διά τεσσάρων κε-

άρχαίου κορινθιακού άλφαβήτου γράμμα ^ . Και ραιών γραφή, δεν δύναται νά ληφθή' ώς γνώμων

εινε μεν αληθές, ότι το ειδικώς τό άλφάβητον τούτο και περί τών μνημειακών μάλλον έπιγραφών, όποια1

χαρακτηρίζον γράμμα & δεν άπαντα, τό σ-ουδαιό- εινε αί τών μετοπών του Θέρμου. Και έπειδή έν

τερον δέ, τό γράμμα Υ = χ εϊνε ό'λως ξένον πρός αύταϊς ήδη ισχύει τό παλαιότερον τών άγγείων

τήν Κόρινθον, όπου τό χ γράφεται ή Χ ή ·}- , ενώ τούτων άλφάβητον, ή σύγχρονος προς αύτά χρο-

τά Υ ώς χ εινε βεβαίως μόνον ίωνικόν. 'Αλλ' ή νολόγησις τών μετοπών έκ τών προτέρων φαίνεται

μεν χρήσις τοΟ Ε ούοέν σημαίνει" οιότι έν τοϊς πι- άφ εαυτής διδομένη,

νακιδίοις της Κορίνθου, όπου άπειράκις γίνεται Ή ηλικία όμως τοΰ ναοΟ και έξ άλλων δεδομέ-

χρήσις τοΰ ^ ώς ε, άπαντα και το ίν τινι μά- νων —- έκ του τύπου τών προστύπων κεφαλών τών

λίστα πινακιδίω (ΑηΐίΙνβ ΒβηΙίπιαΙβΓ II πίν. 30 όρθοκεράμων της στέγης — δέν δύναται νά θεωρηθή

αρ. 9) ευρίσκονται αμφότερα έν τή αύτη λέξει: νεωτέρα τών μέσων περίπου τοΰ έκτου αιώνος.

Άσωπόδωρος ΕΚ& άνέθ[ηκε]' τό δέ ίωνικόν Υ Έάν επομένως αί μετόπαι δέν εινε έ'τι παλαιότεραΐ,

άντί τοΰ κορινθιακού + ή Χ μεταξύ τών άναμφι- —καθόσον ή στέγη και παλαιοτέρου ναοΰ, βλαβεϊσα

σβητήτων κορινθιακών άλλων γραμμάτων τών δύο οπωσδήποτε ή παλαιωθεϊσα, ήτο δυνατόν διά νεωτέ-

λέξεων, δύναται νά έξηγηθή, νομίζω, εκ τίνων ρου σχετικώς ύλικου νά άνακαινισθή περί τά μέσα

χαλκιδικών έπιδράσεων έπί τοΰ πολιτισμοΰ τών τοΰ έκτου αιώνος — τουλάχιστον πρέπει νά θεωρη-

Αϊτωλών. Χαλκιδεϊς ήσαν οί άποικίσαντες τήν αϊ- θώσι σύγχρονοι πρός τους κατά το μάλλον ή ήττον

τωλικήν Χαλκίδα, οί Χαλκιδεΐς δέ δέν έμειναν πλησιάζοντας τήν αρχήν τοΰ έκτου αιώνος χρό-

άμέτοχοι και τών καθαρώς κορινθιακών αυτόθι νους. Εις τούτους άνήκουσι και τά κατά τους τύ-

άποικιακών ιδρυμάτων1, τά όποια έν γένει κατόπιν πους τών μορφών και τήν τεχνουργίαν συγγενέ-

κατίσχυσαν έν τή αίτωλική παραλία. στατα προς τάς μετόπας μεγάλα κορινθιακά άγ-

Ή τετάρτη έπιγραφή εινε ή έπ' αύτής της με- γεια της τελευταίας αναπτύξεως της άρχαίας κο-

τόπης της Χελιδόνο;. Ή απουσία και έκ ταύτης ρινθιακής τέχνης.

τοΰ £ ούδέν σημαίνει απέναντι πάντων τών άλλων γεωργιοσ ΣωτηριαδηΣ

κορινθιακοΟ σχήματος γραμμάτων. 2 Πρδ. ΚϊνΜο/Τ, δίαάϊβη ζιιγ Οβ8οΙιίοΜβ άβ* £πβοΙ»8οΗβη

'Εάν οέ άναμφισβήτητον θεωρηθή, ό'τι τό άλφά- ΑΙρΙηΛβίβ, 1887 σελ. 101 έ. ΜΙΐ$βΙι, Ώ\& αΐΐΐνοπηίΐιϊδοΐιβ ΤΙιυ

ί?.^_Λ., ·!~,,,„„^,--„, _,/_ ,~ - · - ηίηάιΐδίπβ σελ. 148. ΑΙΙι. ΜίΙΐΙΐβίΙαηεβη 22, 1897, σελ, 52 £,

οητον των ιπιγραφων τούτων εινε το αοναιον κο- , „ ,.

1 " Τ ' *· πίν. 9 (Δραγούμης).

1 "Ιδε Άοχαιολογ. Εφημερίδα 1900 σελ. 191. 3 ΨιΙίεΰίι ενθ' ανωτέρω σελ. 148.

-« » » <»--

Εξεδόθη τί) 15 Αύγουστοι.