Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1904)

ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ ΛΥΚΑΙΟΤ

156

σθεν τοϋ βωμοϋ τούτου προς ανατολάς περίπου, σεως του έν τώ Λυκαίω λατρευομένου Διός, έζή-

εύρίσκοντο δύο κίονες, επί της κορυφής των οποίων, τησε οι εύφυών μεν καί σοφών άλλα και όλως αύ-

είς παλαιοτέρους τουλάχιστον χρόνους ύπήρχον έπί- θαιρέτων συνδυασμών νά παρ αστή ση επί το φαν-

χρυσοι άετοί1. ταστικώτερον τήν άπλήν ταυτην εικόνα υ.·.ας των

Έπί του Λυκαίου ορούς αμέσως παρά τον βω- ούχί ασυνηθών μορφών των έν Ελλάδι ίερών, δσα
μόν ύπήρχε καί τέμενος του Λυκαίου Διός, δηλαοή αποτελούνται μόνον έκ τεμένους μετά βωμο01.Κατ'
γώρος περιωρισμένος, αφιερωμένος εις τον Δία. Οτι αυτόν το ίερον του Λυκαίου Διός άπετελεΐτο έκ με-
τά δύο ταύτα εκειντο πλησίον αλλήλων έξάγεται γάλης περιπεφραγμένης αυλής, έν τω μέσω της
έκ των ανωτέρω χωρίων 4 καί ο, έν οίς παρά μεν οποίας ύπήρχε μικρές σηκός ( Ιαββπίθοίβ ) φοινικι-
τώ Πολυβίω (4) ή στήλη των Μεσσηνίων άνατίθε- κός εχων εμπρσθεν δύο στήλας (κίονας) καί έπί
ται παρά τον βωμον του Λυκαίου Διός, παρά δε τω των τοίχων τους δύο αετούς 2.

Παυσανία (5) είς το τέμενος του Λυκαίου. Ή είσο- Αί άνασκαφαι ημών απέδειξαν τελείως το άβά-
θος είς το τέμενος άπηγορεύετο έπί ποινή θανάτου, σιμον των θεωριών τούτου, αίτινες καί άλλως πολύ
άλλ' είς το άβατον δεν περιλαμβάνεται ό βωμός, ολίγους εύρον οπαοούς, παρέσχον δ ήμΐν δεδομένα
διότι έπ' αύτου δεν ανήρχοντο, ώς φαίνεται, μόνον άσφαλή νά άναπαραστήσωμεν το ίερον του Λυκαίου
οί ίερεϊς, άλλ' άνήλθεν ίσως καί ό Παυσανίας, διότι Διός συμφώνως προς τήν εικόνα, ήν διεγράψαμεν
άλλως δεν θά εγραφεν, ότι ήτο άπ'αύτου σύνοπτος έν τοις ανωτέρω έπί τη βάσει τών χωρίων τών άρ-
ή Πελοπόννησος. χαίων συγγραφέων.

Το τέμενος μετά του βωμού άπετέλουν τό ίερον Ή κορυφή του Λυκαίου, έφ' ής υπάρχει ό βω-

του Λυκαίου Διός 2. Εν τούτω, όπως έν παντί μός του Διός, βλεπομένη από της πεδιάδος της

σπουδαίω Ελληνικώ ίεοώ ανατίθενται πολύτιμα Μεγαλοπόλεως ή ίί οιουδήποτε άλλου άποαεαα-

ι I ι ι ι ι 1 Ί I Ί I ιι

ά.Φΐερώυ.ατα καί άναανηστικαι στήλαι. κουσαένου σημείου, φαίνεται ώς υπερμεγέθης τύυ.-

Τό τέμενος δεν είνε κλειστον δια θύρας, ούτε βος έςέχων έπί του άκρου μικρού οροτζι^ίου. Το

εχει ύψηλόν περίβολον, διότι δύνανται νά είσέρ- σχήμα αύτής φαίνεται τελείως ήμισφαιρικόν, τό

χωνται είς αύτό καί άνθρωποι καί θηρία, μολονότι δ' αποτελούν ταύτην μαστοειδές ύψωμα χωρίζε-

απηγοοευε τούτο αυστηοοτατα και έπι τη μέγιστη ται τόσον ααεσως και αποτοαως απο του παοακει-

τών ποινών ό ιερός νόμος. μένου μικρού οροτζιο'ιου, ώστε ευκόλως δύναται τις

Πλησίον του ίερου πιθανώς, ύπήρχεν οικία ίσως νά πιστεύση ύπο τήν έπίδρασιν μάλιστα του χω-
πρός κατοικίαν του ιερέως καί έναπόθεσιν τών ίε- ρ ίου του Παυσανίου, ότι είνε όλον τεχνητόν κατά-
ρων σκευών καί τών πολυτίμων αφιερωμάτων, άρ- σκεύασμα, αυτό τό χώμα γης του ίίαυσανίου.
κετά ευρύχωρος, ώστε νά δύναται νά παραχωρή- Τό πράγμα δεν εχει ούτω, καί Ό ανερχόμενες
ται το ήμισυ ταύτης είς κατοικίαν ξένων, είς ταύ- έπί του Λυκαίου αναγνωρίζει, ότι ή μακρόθεν ώς
την ώς είς άσυλον καταφευγόντων. τύμβος φαινόμενη κορυφή είνε ή άκρα κολοσσαίου

Ο ββΓ3Τ(] 3 θέλων νά προσάρμοση τήν εικόνα υψώματος, ομοίου πρός τά πολλά άλλα ές ών άπο-

του ίερου του Λυκαίου είς τάς ιδέας αύτου περί τελείται το Λύκαιον, ήτις τεμνόμενη κατά τήν ΝΑ

της Φοινικικής φύσεως καί τής έκεΐθεν προελεύ- αύτής πλευράν ύπό μικρού οροτζιζίου προβάλλει

μακρόθεν ώς μεμονωμένον τεχνητόν ύψωμα (πίν.

1 Επίχρυσα έξ "Ολυμπίας "δε έν Και1\ν&η§Ίοΐ' Βΐ'οηζβΓιιικΙβ 7, 1 και 2).

σελ. 102. Περί τής μεταφράσεως του νωρίου του Παυσανίου ποβλ. «ΤΤ η > « ·> ' ν ι -λ λ > Α /

„ ', ΑΤΤι ,„ κ 1 ρ η αρανυτερα οοος όια να ανελθη τις εις το Λυ-

ΡοΗ^βΓβδ ε. α. 1432 Νβ 13. ^

2 Σταάβ. VIII, 388. Αυκαίον Δώς ίερον κατά τό Λύκαιον δρος. καιον εινε και σήμερον ακόμη ή οια τής προς τήν
Σχολ. Εύρ.Όο. 1647 δς τό τοϋ Λυκαίου Διός ίερονεΐαατο εν Παρ- Καρύταιναν πλευράς του όρους. Άπότήςδημο-

ρασία. Σχολ.Διον. Περιηγ. 415 εν ω τό τοϋ Λυκαίου Διός ίεοόν είς , <> Τ^ , 1 Α ί / < ι 5>

τάς «οαάε .ίσ^ β&σαν. Ησίοδος παρά ΈΡατ. Καταστ. είς τό σια^ 'ο6ο° &«ρυταινης - Ανόριτσαινης εκατοντάδας

τοϋ Διός αβατον ιερόν. Πλάτ. Λημο/.ρ. 565(1 τό τοΰ ζΐίός τοΰ Λ,ν- τινάς μέτρων έντευθεν τής μεγάλης γέφυρας του

καίου Ιερόν έν χωρίω πραγματευομε'νω περί ανθρωποθυσιών επομέ-
νως περί του βωμοΰ. < "Ιδε Ρ. 8ΐβΠ^θΙ άίβ ΟπβοΙί. ΚυΙΙΐΐδ&Η σελ. 18.

3 Όβ 1* θΐί§Ί'ιιβ (Ιβ8 ου!ΐ68 ΕΠ'β£ΐι1Ϊ6ΐΐ8 σελ. 67 χαί ίξ. 2 Πρβλ, ΒέΤ&τά ε. ά. σελ. 90 ειχ.