Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1908)

ΠΗΛΙΝΟΝ ΕΙΔΩΑΙΟΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ

(Πίν. 6 7)·

Το δημοσιευόμενον έν τοις πίναξιν 6-7 πήλινον νίζουσιν ίματιοφόρους μορφάς και το τρίτον έρω-

είδώλιον Αφροδίτης ευρέθη προ τίνων μηνών έν τιδέα, τύπου ασυνήθους. Άλλ' 6,τι άκριβέστερον

τάφω, άνασκαφέντι τυχαίως ύπο χωρικοΟ τίνος, λαλεί περί της ταπεινής χρονολογίας των ^^^^

παρά την Μονεμβασίαν και πλησίον τοΰ δρμου ευρημάτων τούτων, εΐνε επιγραφή κεχα- I ■

« Ίέρακος » 1. Γενόμενον το εύρημα τοΰτο , ώς ραγμένη έπι τών νώτων τών δύο ιμάτιο-

ώφειλε, κτήμα του ΈΟν. Μουσείου, διαφημισθέν δέ, φόρων ειδωλίων, ής παρέχομεν παραπλεύ- | ^

ώς άποδίδον δήθεν τον τύπον τής έν Λούβρω Άφρο- ρως πανομοιότυπον, και ήτις, κιονηδόν γε-

δίτης τής Μήλου2, έ'δει πάντως να γνωσθη και δια γραμμένη, δεν δύναται ώς έκ του σχή-

Ρ

τοΰ περιοδικού τούτου εν οσον οιον τε πιστή απει- ματος των γραμμάτων να ανα

κονίσει αύτοΰ οωτοτυπικώς. Παρέχομεν επομένως χρονικήν περίοδον παλαιοτέραν τού Β'π.

δύο μεν όψεις του αγαλματίου τούτου έν τοις προ- Χ. αιώνος, ίσως δέ και μεταγενεστέραν

μνημονευΟεϊσι πίναξιν, έν τώ κειμένω δέ άπεικό- τούτου. Η επιγραφή διασώζει ήμΐ'ν το

νισιν τής κεφαλής αύτοΰ εις φυσικον μέγεθος και όνομα τοΰ κοροπλάστου ή το τοΰ έργα- ^)

εις δύο όψεις. Προς τούτοις δίδομεν και έν παρεν- στηρίου αύτοΰ: Περσεύς ή Περσέως.
θέτω πινάκι εικόνας μικρών τίνων άλλων, έν τώ Το άγαλμάτιον τής'Αφροδίτης, ώς και

αϋτώ τάφω ευρεθέντων, ειδωλίων και αγγείων. I ά τά παρ'αύτώ ευρεθέντα άγγεΐα και ειδώλια, είνε κα-

άρχαϊα ταΰτα δεν παρέχουσι μεν αυτά καθ έαυτά τεσκευασμένα έκ πηλοΰ έρυθρωποΰ, προς το φαιον

πολύ το ενδιαφέρον, οντα κοινοΰ τύπου και κοινής αποκλίνοντος, άπολεπιζομένου δέ κα'ι άποτριβομέ-

τέχνης κατασκευάσματα, έν σχέσει όμως προς το νου ευχερώς, ίσως ώς έκ τής άτελοΰς δπτήσεως.

πήλινον άγαλμάτιον δεν στερούνται σημασίας1 κα- Το άγαλμάτιον τής Αφροδίτης έχει ΰψος 0,47 τοΰ

θόσον, ού μόνον άπόδειξιν παρέχουσι τής γνησιό- μέτρου, διετηρήθη δέ άκέραιον εξαιρέσει τοΰ άκρου

τητος τοΰ άγαλματίου, άτε πάντα ες" ομοίου πη- δεξιοΰ ποδός και τμημάτων τινών τοΰ ιματίου κατά

λοΰ προς τον τοΰ ειδωλίου τής Αφροδίτης κατε- τον δεξιον μηρόν και τον πόδα, γύψω συμπληρω-

σκευασμένα οντα (πιθανώς δέ και τοΰ ίδιου το- θέντων.Ή θεά εικονίζεται ίσταμένη, κύπτουσα μι-

πικοΰ εργαστηρίου έργα), άλλά και τήν γρονολο- κρόν την κεφαλήν κα'ι προς τά δεξιά ελαφρώς αύ-

γίαν τοΰ άγαλματίου τούτου άκριβέστερον καθο- τήν κλίνουσα. Έχει γυμνόν τον κορμον μέχρι που

ρίζουσι. Το σχήμα τών άγγείων και ή εύτελής αύ- τών μηρών, οπόθεν καταπίπτει ίμάτιον συγκρατού-

τών κατασκευή προδίδουσι τους χρόνους τής ρω- μενον διά τής δεξιάς και μέχρι τών ποδών έξικνού-

μαϊκής έν Ελλάδι κυριαρχίας, όμοιάζουσι δέ προς αενον. Το περιβάλλον τά κάτω τοΰ σώματος άκρα

τά έν 'Λντικυθήροις έκ τοΰ βυθοΰ άνελκυσθέντα ένδυμα τοΰτο, άνασυρόμενον διά τής χειρός, περι-

(πρβ. Άρχ. Έφημ. 1902, πίν. θ') και προς άλλα καλύπτει μεν τά περί τήν αιδώ μέρη τοΰ σώματος

έν μεταγενεστέροις τάφοις άπαντώντα. Τοΰτ' αύτό άλλά και δεν άποκρύπτει ταΰτα, ώς συμβαίνει έπΐ

μαρτυροΰσι διά τήν εύτέλειαν τής κατασκευής καΐ άλλων παρεμφεροΰς τύπου άγαλμάτοον ή ειδωλίων

τά τρία όμοΰ ευρεθέντα ειδώλια, ών τά δύο εΐκο- και δή και έν τώ άγάλματι τοΰ Λούβρου τής Μη-

1 'Η Οίσι; α5τη, ώς άνεγράφη ήδη, κείται έναντι της Μήλου.Έκ- λίας Αφροδίτης. Οπισθεν το ίμάτιον έκφεύγει τής

τελείται δέ κα'ι τά νυν "ετι διά -λοιαοίιον συγκοινωνία αεταίτϋ τοΰ ό'ρ- λ < * £ _*\ ' 1 '

, 1 θέσεως αυτού, π:οσοιπλουμενον οε καταλείπει γυ-

μου τούτου και της νήσου. ' ' '

2 "[δε «Έατίαν» 9 Μαίου 1908 και «ΕΈοΙ&ϊι·» 16Ιουνίου 1908. μνούς τούς γλουτούς, άλλά κατά τρόπον λίαν άόέ-