DOI article:
Kalinowski, Lech: Badania architektoniczno-wykopaliskowe w Tyńcu, 1961 - 1965
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.20358#0018
8. Tyniec, opactwo. Zabezpieczone pozostałości pierwotnego
kościoła klasztornego, widok od pn. wschodu na zewnętrzną
stronę apsydy głównej (fot. W. Gumuła)
1965 w The Warburg Institute Uniwersytetu w Lon-
dynie, za co składam serdeczne podziękowanie Dy-
rektorowi Instytutu prof. drowi Ernstowi H. Gom-
brichowi.
Dzięki życzliwemu stanowisku prof. dra Józefa
Dutkiewicza, ówczesnego przewodniczącego Komisji
Teorii i Historii Sztuki przy Oddziale Polskiej Aka-
demii Nauk w Krakowie, prof. dra Tadeusza
Dobrowolskiego, redaktora wydawnictwa ciągłego
Komisji „Folia Historiae Artiumcc, oraz komitetu re-
dakcyjnego, niniejszy tom podwójny „Folio w“ udo-
stępniony został na opublikowanie materiałów i wy-
ników badań w postaci artykułów, których autorami,
obok piszącego te słowa i najbliższych współpracowni-
ków, są zaproszeni specjaliści: mgr Maria Markie-
wicz z Muzeum Narodowego w Warszawie oraz
dr Maria Piątkiewicz-Dereniowa i konserwator
Rudolf Kozłowski z Państwowych Zbiorów Sztuki
na Wawelu.
Na tym miejscu pragnę podziękować serdecznie
wszystkim, którzy prowadzenie badań w Tyńcu
umożliwili, jak też wszystkim, którzy służyli pomocą
i radą w trudnym okresie opracowywania materiałów.
Dziękuję ks. Mateuszowi Skibniewskiemu OSB,
ówczesnemu przeorowi konwentu tynieckiego, oraz
dr Hannie Pieńkowskiej, Wojewódzkiemu Konser-
watorowi Zabytków, za udzielenie zezwolenia na
prowadzenie badań na terenie kościoła i klasztoru.
Wdzięczność wyrażam ówczesnemu Ministerstwu
Szkolnictwa Wyższego za finansowanie badań, jak
też prof. drowi Stefanowi Grzybowskiemu, rekto-
rowi UJ w 1. 1958/59-1961/62 za wielką życzliwość
i zainteresowanie okazywane dla działalności Ka-
tedry Historii Sztuki Średniowiecznej UJ w postaci
wielokrotnej pomocy finansowej z funduszów rek-
torskich na pokrywanie doraźnych kosztów związa-
nych z badaniami. Z wdzięcznością wspominam
pomoc i opiekę prof. dra Kazimierza Lepszego,
rektora UJ w latach 1962/63-1963/64. Dziękuję
również za stałą pomoc i radę prof. drowi Adamowi
Bochnakowi, ówczesnemu dyrektorowi Instytutu
Historii Sztuki UJ i prof. drowi Jerzemu Szabłow-
skiemu, dyrektorowi Państwowych Zbiorów Sztuki
na Wawelu.
Osobne podziękowanie składam doc. drowi Ka-
zimierzowi Malinowskiemu, ówczesnemu Dyrek-
torowi Departamentu Muzeów i Ochrony Zabytków
w Ministerstwie Kultury i Sztuki, oraz dr Hannie
Pieńkowskiej za umożliwienie trwałego zabezpie-
czenia odkrytych reliktów architektonicznych z fun-
duszów centralnych i Wojewódzkiego Konserwatora
Zabytków, mgrowi inż. arch. Jerzemu Tombińskie-
mu i mgr inż. arch. Danieli Mazurowej za projekt
konserwatorski, a mgrowi inż. Januszowi Smólskiemu
i mgrowi inż. Ludwikowi Urbańskiemu z Pracowni
Konserwacji Zabytków w Krakowie za staranne
wykonanie prac konserwatorskich (ryc. 4-8).
W szczególny sposób wdzięczność wyrazić pragnę
na koniec całemu konwentowi tynieckiemu, bez
którego życzliwej gościnności badania nie mogłyby
być prowadzone, oraz zespołowi najbliższych współ-
pracowników: dr Klementynie Żurowskiej, która
zajmowała się stroną organizacyjną, i archeologom:
dr Helenie Zoll-Adamikowej, ówczesnemu adiunk-
towi Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu,
obecnie zaś adiunktowi w Instytucie Historii Kultury
12
kościoła klasztornego, widok od pn. wschodu na zewnętrzną
stronę apsydy głównej (fot. W. Gumuła)
1965 w The Warburg Institute Uniwersytetu w Lon-
dynie, za co składam serdeczne podziękowanie Dy-
rektorowi Instytutu prof. drowi Ernstowi H. Gom-
brichowi.
Dzięki życzliwemu stanowisku prof. dra Józefa
Dutkiewicza, ówczesnego przewodniczącego Komisji
Teorii i Historii Sztuki przy Oddziale Polskiej Aka-
demii Nauk w Krakowie, prof. dra Tadeusza
Dobrowolskiego, redaktora wydawnictwa ciągłego
Komisji „Folia Historiae Artiumcc, oraz komitetu re-
dakcyjnego, niniejszy tom podwójny „Folio w“ udo-
stępniony został na opublikowanie materiałów i wy-
ników badań w postaci artykułów, których autorami,
obok piszącego te słowa i najbliższych współpracowni-
ków, są zaproszeni specjaliści: mgr Maria Markie-
wicz z Muzeum Narodowego w Warszawie oraz
dr Maria Piątkiewicz-Dereniowa i konserwator
Rudolf Kozłowski z Państwowych Zbiorów Sztuki
na Wawelu.
Na tym miejscu pragnę podziękować serdecznie
wszystkim, którzy prowadzenie badań w Tyńcu
umożliwili, jak też wszystkim, którzy służyli pomocą
i radą w trudnym okresie opracowywania materiałów.
Dziękuję ks. Mateuszowi Skibniewskiemu OSB,
ówczesnemu przeorowi konwentu tynieckiego, oraz
dr Hannie Pieńkowskiej, Wojewódzkiemu Konser-
watorowi Zabytków, za udzielenie zezwolenia na
prowadzenie badań na terenie kościoła i klasztoru.
Wdzięczność wyrażam ówczesnemu Ministerstwu
Szkolnictwa Wyższego za finansowanie badań, jak
też prof. drowi Stefanowi Grzybowskiemu, rekto-
rowi UJ w 1. 1958/59-1961/62 za wielką życzliwość
i zainteresowanie okazywane dla działalności Ka-
tedry Historii Sztuki Średniowiecznej UJ w postaci
wielokrotnej pomocy finansowej z funduszów rek-
torskich na pokrywanie doraźnych kosztów związa-
nych z badaniami. Z wdzięcznością wspominam
pomoc i opiekę prof. dra Kazimierza Lepszego,
rektora UJ w latach 1962/63-1963/64. Dziękuję
również za stałą pomoc i radę prof. drowi Adamowi
Bochnakowi, ówczesnemu dyrektorowi Instytutu
Historii Sztuki UJ i prof. drowi Jerzemu Szabłow-
skiemu, dyrektorowi Państwowych Zbiorów Sztuki
na Wawelu.
Osobne podziękowanie składam doc. drowi Ka-
zimierzowi Malinowskiemu, ówczesnemu Dyrek-
torowi Departamentu Muzeów i Ochrony Zabytków
w Ministerstwie Kultury i Sztuki, oraz dr Hannie
Pieńkowskiej za umożliwienie trwałego zabezpie-
czenia odkrytych reliktów architektonicznych z fun-
duszów centralnych i Wojewódzkiego Konserwatora
Zabytków, mgrowi inż. arch. Jerzemu Tombińskie-
mu i mgr inż. arch. Danieli Mazurowej za projekt
konserwatorski, a mgrowi inż. Januszowi Smólskiemu
i mgrowi inż. Ludwikowi Urbańskiemu z Pracowni
Konserwacji Zabytków w Krakowie za staranne
wykonanie prac konserwatorskich (ryc. 4-8).
W szczególny sposób wdzięczność wyrazić pragnę
na koniec całemu konwentowi tynieckiemu, bez
którego życzliwej gościnności badania nie mogłyby
być prowadzone, oraz zespołowi najbliższych współ-
pracowników: dr Klementynie Żurowskiej, która
zajmowała się stroną organizacyjną, i archeologom:
dr Helenie Zoll-Adamikowej, ówczesnemu adiunk-
towi Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu,
obecnie zaś adiunktowi w Instytucie Historii Kultury
12