17. Inro z żółwiem i wodospadem, awers, 2. połowa w. XIX
(fot. Muzeum Narodowe w Krakowie).
prowadząca wzrok od pierwszego planu poprzez
pustą przestrzeń, zasugerowaną jedynie przez mgłę
i warstwy powietrza, aż do wyłaniających się na ho-
ryzoncie wzgórz — ponadto nieprzerwany rytm
przedstawienia łączącego się poprzez boki inro
w jeden wspólny obraz, utrzymane są w konwencjach
pejzażowego malarstwa Dalekiego Wschodu. Prawa,
którym poddany był ten gatunek malarski, i sym-
bolika umownie wiązana z poszczególnymi elemen-
tami pejzażu omówione będą dokładniej w nastę-
pnym rozdziale. Tutaj rozpatrzymy jedynie symbo-
liczną rolę żółwia.
nWilletts, o. c., s. 282-283.
72 M. Soymie, Mythologie chinoise [w:] Mythologie des
18. Inro z żółwiem i wodospadem, rewers, 2. połowa w. XIX
(fot. Muzeum Narodowe w Krakowie).
W magii i sztuce Dalekiego Wschodu od wieków
przypisywano przedstawieniom żółwia duże zna-
czenie. Za czasów dynastii Shang-Yin (ok. 1500-
1027 p. n. e.) skorup żółwia używano do wTÓżenia.
Stąd też w późniejszym okresie przetrwała wiara,
iż żółwie obdarzone są nadnaturalną mocą71. Według
pierwotnych kosmogonicznych koncepcji Żółw pod-
trzymywał ogromny słup, na którym wspierało się
niebo72. Na grzbiecie żółwi unosiły się również na
Oceanie Wschodnim Wyspy Nieśmiertelnych73. Le-
genda ta była często tematem dekoracji w lace chiń-
skiej i japońskiej. Najwcześniejsze ze znanych
peuples lointains et barbares, Paris 1963, s. 130.
73 Według tej legendy, pochodzącej sprzed okresu Han,
146
(fot. Muzeum Narodowe w Krakowie).
prowadząca wzrok od pierwszego planu poprzez
pustą przestrzeń, zasugerowaną jedynie przez mgłę
i warstwy powietrza, aż do wyłaniających się na ho-
ryzoncie wzgórz — ponadto nieprzerwany rytm
przedstawienia łączącego się poprzez boki inro
w jeden wspólny obraz, utrzymane są w konwencjach
pejzażowego malarstwa Dalekiego Wschodu. Prawa,
którym poddany był ten gatunek malarski, i sym-
bolika umownie wiązana z poszczególnymi elemen-
tami pejzażu omówione będą dokładniej w nastę-
pnym rozdziale. Tutaj rozpatrzymy jedynie symbo-
liczną rolę żółwia.
nWilletts, o. c., s. 282-283.
72 M. Soymie, Mythologie chinoise [w:] Mythologie des
18. Inro z żółwiem i wodospadem, rewers, 2. połowa w. XIX
(fot. Muzeum Narodowe w Krakowie).
W magii i sztuce Dalekiego Wschodu od wieków
przypisywano przedstawieniom żółwia duże zna-
czenie. Za czasów dynastii Shang-Yin (ok. 1500-
1027 p. n. e.) skorup żółwia używano do wTÓżenia.
Stąd też w późniejszym okresie przetrwała wiara,
iż żółwie obdarzone są nadnaturalną mocą71. Według
pierwotnych kosmogonicznych koncepcji Żółw pod-
trzymywał ogromny słup, na którym wspierało się
niebo72. Na grzbiecie żółwi unosiły się również na
Oceanie Wschodnim Wyspy Nieśmiertelnych73. Le-
genda ta była często tematem dekoracji w lace chiń-
skiej i japońskiej. Najwcześniejsze ze znanych
peuples lointains et barbares, Paris 1963, s. 130.
73 Według tej legendy, pochodzącej sprzed okresu Han,
146